Dzień dobry,

Nie mam jasności kto tych psychologów nie toleruje i dlaczego, czy to jest Pani nietolerancja czy syna ?
Niemniej jednak polecam właśnie udać się do psychoterapeuty, który zajmuje się psychoterapią rodzinną (systemową) i który będzie w stanie - na podstawie badania - określić jaka forma i jaka metoda postępowania jest możliwa w przypadku Pani syna.

Witam, przyczyn agresywnych zachowań u młodzieży jest bardzo wiele, mogą to być jakieś trudności w szkole w nauce lub w relacjach z rówieśnikami, kłopoty natury sercowej, trudności w relacjach z rodzicami np zbyt duże wymagania wobec dziecka lub odwrotnie wychowywanie na zasadzie: "nieba Ci przychylę kochany syneczku". Poziom nierównowagi hormonalnej może być w tym wieku tak duży, że w samym tym fakcie można też znaleźć przyczynę agresywnych odreagowań w obliczu trudności. Moim zdaniem slusznie się panie niepokoi, kopaniei uderzanie czegoś lub kogos ze złości nie może mieć miejsca nawet gdy się ma jakieś kłopoty. Niestety w mojej ocenie, nie ma wyjścia- trzeba się udać do psychologa, najpierw sugeruje wizytę Pani w celu przedyskutowania sposobu postępowania z synem w procesie wychowywania go na przestrzeni lat, jeżeli okaże się,że psycholog nie stwierdzi konieczności jakiś zmian w tym względzie lub zaproponowane sposoby zachowań w obliczu agresji syna nie przyniosą rezultatu, warto byłoby rozważyć wizytę syna najpierw u psychologa dziecięcego a potem u psychiatry w celu ewentualnego włączenia leków uspokajających i/lub podjęcia psychoterapii przez dziecko. Pozdrawiam.

Moze być to bunt dorastającego młodzieńca, który przybrał aż taki poziom, z którym sobie sam nie potrafi poradzić. Może to być też oznaka jakichś trudności w grupie rówieśniczej czy w szkole (z którymi znów nie umie sam sobie poradzić, ale nie chce nikogo prosić o pomoc aby "nie wyjść na nieudacznika" albo nie chce by "świat dorosłych mieszał się w jego sprawy"). Może być to sprawa hormonalna - nadwyżka jednych hormonów nad innymi może powodować wybuch agresji i brak samokontroli.
Ogólnie rzecz biorąc dużo jest tych "może być to". Polecam udać się do psychologa celem wykonania diagnozy, Dopiero mając konkretną diagnozę można cokolwiek mówić i planować metody zaradcze. Pozdrawiam.