Autoagresja u 13-miesięcznego dziecka?

Witam, mój Syn ma 13 miesięcy. Dziś byliśmy na szczepieniu i zapytałam Panią Doktor o pewną niepokojącą mnie rzecz. Mianowicie mój syn ma ataki... czasem jest zły i ściska piąstki, tak, że rączki Mu się trzęsą, albo wali mocno w szafkę lub podłogę. Czasem jest spokojny, siedzi na podłodze, patrzy na mnie i uderza lżej tyłem głosy w ścianę lub szafkę. Sprawdza moją reakcję?? Nie wiem. Zabawek kolegom nie wyrywa, owszem jak ktoś się czymś bawi, to się ciekawi zabawką, ale na siłę nie zabiera, jak jest ze mną i się bawi, to potrafi rzucać wszystkimi ciężkimi zabawkami. Dodam, że od urodzenia był bardzo głośnym dzieckiem, dużo płakał - wymagał dużo uwagi. Śpi odkąd skończył 2,5 miesiąca całe noce.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Neurologia ADHD Psychologia

Mgr Aurelia Grzmot-Bilska Pedagog, Bydgoszcz

63 poziom zaufania

Witam;)

Zachowanie synka niestety nie jest prawidłowe i wymaga obserwacji oraz szybkiej kontroli, tak, aby nie pojawiły się nowe autoagresywne zachowania. Bardzo proszę udać się na spotkanie - diagnozę rozwoju dziecka, do psychologa np. w poradni psychologiczno-pedagogicznej lub innej placówki zajmującej się diagnozowaniem takich zachowań. Nie ma na co czekać! Ważne jest również, aby poprosiła Pani psychologa o wyjaśnienie jakie zachowania są typowe dla wieku dziecka, jak rozwijać umiejętności dziecka, jak bawić się z dzieckiem, aby mogło się ono rozwijać prawidłowo;)

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Autoagresja u dziecka - jak sobie poradzić? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Moje dziecko jest strasznie nerwowe: Co mam zrobić? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
28-miesięczne dziecko nie mówi – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
Czy moje dziecko może być autystyczne? – odpowiada Katarzyna Osak
Czy takie zachowanie 20-miesięcznego dziecka jest normalne? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Dziecko ma swój świat – odpowiada Mgr Joanna Grochowska
Niepokojąca autoagresja u dziecka – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
Co zrobić z zachowaniem dziecka? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Jak interpretować kręcenie się w kółko mojego dziecka? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
Nadpobudliwość u mojego dziecka - jaka jest przyczyna takiego zachowania? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska

artykuły

Jak dobrać zabawki dla dziecka autystycznego?

Dziecko autystyczne rozwija się inaczej niż jego r

Lekarka rozcięła ulubioną zabawkę córki. "Dostałam gęsiej skórki"

Czy twoje dziecko lubi bawić się gumowymi zabawkam

Drugi rok życia dziecka

Drugi rok życia dziecka to początek okresu poniemo

Autoagresja u 18-miesięcznego dziecka

Witam serdecznie. Mam pytanie. Mój 18- to miesięczny synek podczas gdy coś mu nie wychodzi bądź jest troszkę zły uderza się rączkami w twarz albo szarpie się za włosy. Jak reagować na takie zachowania, czym to jest spowodowane?

MĘŻCZYZNA, 33 LAT ponad rok temu

Agresja Pediatria Psychologia

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

71 poziom zaufania

Wita. Trudno powiedziec czym to jest spowodowane. W takich momentach odżegnywać go od bicia, delikatnie zabierać rączki, odwracać uwagę, można też mówić, że nie wolno.

Mgr Anna Suligowska Psycholog, Gdynia

56 poziom zaufania

Witam Pana
Jak my dorośli jesteśmy na coś żli to mówimy a dziecko z racji tego że nie jest w stanie opowiedzieć tego co go złości, często macha rękoma, szarpie np z włosy. To taka forma wyrażania złości czy też innych uczuć przez dziecko. Pyta Pan jak reagować, jeżeli dziecko wyszarpuje sobie włosy albo uderza rączkami w twarz to proponuje spróbowac odwrócić jego uwagę, dobrze działa też przytulenie takiego dziecka, wtedy czuje się ono bezpiecznie i nie będzie mialo potrzeby robienia sobie krzywdy.
pozdrawiam
Anna Suligowska

mgr Małgorzata Danielewicz Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Witam serdecznie. Agresja i autoagresja u dziecka w tym wieku jest czymś normalnym. Synek adekwatnie wyraża złość, ponieważ potrafi to zrobić jedynie poprzez działanie np. uderzanie, czy szarpanie. To jak kształtujemy wyrażanie złości zależy od wielu czynników tj. nasza własna kontrola złości, reakcja na złość dziecka i ważny w tym wieku trening czystości, który ma nauczyć dziecko kontroli nad swoją popędowością, czyli m.in. agresywnością. To co mogłabym poradzić w tym momencie to spokojna reakcja, nazywanie dziecku uczuć tj. mówienie "złościsz się", pomimo, że dziecko jeszcze nie mówi, pomieszczanie uczucia w słowach np. zachęcanie, żeby pokazał jak się złość np. zacisnął piąstki i krzyknął jak się złości. Chodzi o to żeby uczucie zamknął w okrzyku, czy w Państwa słowach. Ciekawa też jestem jak jest z tymi pieluchami, czy zauważają Państwo, że dziecko jest już świadome, że wydala. Jeśli tak można w formie zabawy i bez nerwów zaproponować mu załatwianie się do nocniczka, zakładanie majteczek. Ta niby fizjologiczna funkcja jest bardzo istotna w procesie kontroli złości u dzieci. Życzę więc spokoju i wytrwałości. Sądzę, że Państwa życzliwa postawa pozwoli małemu z sukcesem pokonać kolejny etap w rozwoju. Pozdrawiam. Małgorzata Danielewicz

Maria Fraszewska Psycholog, Zielona Góra

62 poziom zaufania

Witam. Proszę próbować różnych sposobów i obserwować, które przynoszą odpowiedni skutek. Warto, żeby rodzic był przy dziecku, w sytuacji, w której robi ono coś nowego. Rodzic może pokazać dziecku jak się bawić, razem coś układać. I cały czas mówić do niego i instruować. Chronić przed uderzeniami i odwracać uwagę. Mówić np: rozumiem cię, też się złoszczę, gdy mi coś nie wyjdzie. Jednak po chwili próbuję jeszcze raz. Chodź pomogę ci dosunąć klocek. Warto zauważyć z czym konkretnie gorzej radzi sobie dziecko. I ćwiczyć po kilkanaście razy nabycie nowej sprawności. Chwalić po poprawnym wykonaniu zadania. Pozdrawiam

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Podobne zachowania zdarzają się w tym wieku także u normalnie, typowo rozwijających się dzieci. Wynikają z tego, że malec nie do końca rozumie, co czuje i nie potrafi poradzić sobie z tymi emocjami. Szczególnie złość jest emocją, która wiąże się z energią (adrenaliną) i napięciem, które niejako potrzebuje rozładowania. Maluszek nie wie tego jeszcze i znajduje najprostsze ujście dla emocji. Warto pokazywać mu akceptowalne zachowania i sposoby rozładowywania emocji, przy jednoczesnym jasnym nazywaniu ich (np.: "tak, czujesz się zły, bo nie pozwoliłam Ci.."). Na pewno nie warto takim zachowaniom ulegać, ani okazywać przesadnego przejęcia, bo może to podobne zachowania wzmocnić (skoro przynoszą efekt).

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Autoagresja u 14-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Maria Rzepecka
Atak agresji u dwuipółlatka – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
Zachowanie 3-letniego dziecka – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Czy takie zachowanie u córki to przejaw autyzmu? – odpowiada Mgr Agnieszka Fiszer
Rozwój psychologiczny 3-letniego dziecka – odpowiada Mgr Anna Suligowska
Autoagresja u 2-letniego syna – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak złagodzić emocje 14-miesięcznego dziecka? – odpowiada Mgr Ewelina Balcerowska-Mróz
Wpadanie w szał, rzucanie przedmiotami i autoagresja u 4-letniej córki – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Przyczyna agresji u 5-letniego syna – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Bezradność wobec autoagresji dziecka – odpowiada Agnieszka Jamroży

artykuły

„Chłopaki nie płaczą", czyli dlaczego zdecydowana większość osób poszukujących pomocy psychologicznej to kobiety

Stereotypowy obraz mężczyzny opiera się na odwadze

Pasywna agresja - objawy, przyczyny i przykłady

Pasywna agresja jest techniką manipulacyjną, która

Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Oto 6 oznak, że wychowywałeś się w toksycznej rodzinie!

Krytyczność, niepewność, brak wiary w siebie... Ot

Dr hab. n. med. Elżbieta Pac-Kożuchowska Pediatria, Lublin

umów wizytę

Lek. Jadwiga Kałandyk Pediatria, Piaseczno

umów wizytę

Lek. Maria Łagowska - Kościaniuk Pediatria, Lubin

umów wizytę

Lek. Ewa Słonina - Pinkowska Pediatria, Gdynia

umów wizytę

Autoagresja u 14-miesięcznego dziecka

WITAM SERDECZNIE MOJE 14 MIĘSIĘCZNE DZIECKO ZACZĘŁO SIĘ BIĆ PO TWARZY I GŁOWIE ZAZWYCZAJ ROBI TAK JAK ZROBI COŚ ŹLE I POPROSTU SIĘ NANIE NAKSZYCZY. BARDZO MNIE TO NIEPOKOI PONIEWAŻ OD 2 DNI ROBI TAK ŻE BIJE SIĘ GŁOWĄ O SCIANY, DRZWI JEST TO STRASZNE I STRASZNIE SIĘ MARTWIĘ.PROSZĘ O JAJ NAJSZYBSZĄ ODPOWIEDŹ. Z góry bardzo dziękuję

KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu

Agresja Psychologia Dziecko

Mgr Maria Rzepecka Psychologia, Rzeszów

31 poziom zaufania

Szanowna Pani,
zachowanie jakie Pani opisuje jest dosyć powszechne u dzieci w tym wieku. Jeśli dziecko nie robi sobie krzywdy, proszę zachować spokój. Bardzo prawdopodobne, ze zachowuje się tak, aby osiągnąć konkretny efekt (na przykład uniknąć kary kiedy zrobiło coś złego) lub rozładować napięcie emocjonalne. Jak Państwo reagujecie w takich sytuacjach? Jeśli dziecko dostaje to czego chce, to bardzo prawdopodobne ze dalej będzie powielało takie zachowanie, gdyż zobaczy ze przynosi ono zamierzony efekt. Bardzo ważne żebyście Państwo rozmawiali z dzieckiem, mówili mu ze czuje złość i zamiast bić siebie może poskakać, albo podrzeć kawałek papieru. Taką interwencję trzeba będzie powtarzać wiele razy, aż dziecko się jej nauczy i będzie potrafiło radzić sobie ze swoimi emocjami. Można również udać się do dobrego psychologa dziecięcego, który popracuje z dzieckiem nad przezywaniem i wyrażaniem emocji. Pozdrawiam.

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witam,
autoagresja jest niebezpiecznym objawem i wynika przede wszystkim z pozostawania pod wpływem zbyt krytycznej uwagi dorosłych oraz niewyjaśnienia dziecku,jak może zachować się ,by dostać akceptację.Nabiera tylko przekonania,że jest złe.Tak więc proszę przerwać bezcelowe wyrażanie własnej złości,by dziecko nie czuło się za nią winne.W zamian podkreślać jego dobre strony a błędy albo lekceważyć na razie,albo stopniowo wyjaśniać ,jak można zachować się lepiej i dlaczego.W ogóle zachęcam do kontaktu z psychologiem dziecięcym,gdyż proces należy przerwać pod okiem specjalisty i monitorować porozumiewanie się z dzieckiem dorosłych domowników bez jakiejkolwiek przemocy/także słownej/

Mgr Adam Kowalewski Psychologia, Łódź

62 poziom zaufania

Krzyczenie na 14 miesięczne dziecko nie ma sensu ponieważ ono nie rozumie co jest dobre a co złe, czyli nie potrafi zrobić nic złego. A ponieważ nie radzi sobie z pani negatywnymi emocjami, karze się jak potrafi. Rozwiązaniem jest pokazywanie dziecku i tłumaczenie jak chcemy by było dobrze. Absolutnie nie można karać lecz podchodzić ze zrozumieniem " Nie wiesz jak powinno być? Ja twoja mama cię nauczę, przytulę i pochwalę jak zrobisz dobrze."
Pozdrawiam.