Diagnoza zaburzeń osobowości zwykle nie jest związana z jednym zdarzeniem lub epizodem w życiu. Wynika najczęściej z dłuższych trudności, deficytów czy deprywacji potrzeb. Rozumiem, ze ma Pani zdiagnozowana osobowość borderline? Terapia, mówienie swojemu terapeucie o tym, co Pani czuje, także o wątpliwościach, kryzysach i trudnościach w terapii to także proces terapeutyczny wiele wnoszący do leczenia. Zachęcam do dalszej pracy nad sobą!
Witam. Może być związana z tym dla pani przykrym zdarzeniem jak była pani mała. Jeżeli ma pani 30 lat jak jest napisane, to poradziłaby sobie pani, problem jest w głowie i dobrze, ze nad nim pani pracuje.
Dzień dobry,
Wszystko o czym Pani tutaj napisała, najlepiej przedstawić swojemu terapeucie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Strach i lęk o bliskich – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
- Zaburzenie rozwoju osobowości i podejrzenie Bordeline – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Czy szukać nowego terapeuty w leczeniu Bordeline? – odpowiada Mgr Tytus Dziewięcki
- Bordeline w wieku 25 lat – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
- Zaburzenia osobowości bordeline i unikająca – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak leczy się zaburzenia tożsamości? – odpowiada mgr Adam Zajączkowski
- Autyzm u dziecka a bordeline u matki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak sprawdzi czy mam Schizofrenie czy Bordeline? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Lęki przed śmiercią bliskich – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Samobójstwo ojca z zaburzeniami borderline – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka