Witam, jeśli nie wiąże Pani jakichkolwiek wydarzeń z ich wpływem na obecną sytuację, a obniżony nastrój przeciąga się w czasie może warto byłoby skierować swoje kroki do specjalisty? mam tu na myśli lekarza psychiatrę, który być może zaleciłby Pani chwilowe wsparcie lekami, lekarzu interniście, który mógłby skierować Panią na szczegółowe badania albo o psychologu który mógłby pomóc Pani "zobaczyć" czy faktycznie nie ma Pani powodów żeby się tak czuć. Może jednak dzieje się w Pani życiu coś co wpływa na Panią negatywnie? wspomina Pani o jakimś przejściowym stresie, może to jest klucz? może dzieją się w Pani życiu różne małe, niefajne rzeczy których na co dzień Pani nie zauważa, a one gdzieś tam jednak w środku zalegają, kumulują a finalnie dają o sobie znać obniżonym nastrojem? Tak tylko sobie gdybam oczywiście, bo zbyt mało jest danych żeby napisać cokolwiek konkretnego. Szczerze polecam konsultację psychologiczną, która bardzo pomaga "poukładać nam sobie wszystko w głowie" i samemu wyciągnąć odpowiednie wnioski. Pozdrawiam serdecznie, Monika
Witam, przyczyny mogą być faktycznie bardzo różne, ciężko je stwierdzić bez przeprowadzenia wywiadu. Może to być wina stresu i narastających problemów w otoczeniu,może to zmiana leków jeśli pani jakieś przyjmuje. Może jest pani w ciąży? Zmiany hormonalne podczas pierwszego trymestru często wywołują skrajne emocje, wybuchy płaczu, rozbicie wewnętrzne. Ogólnie zaleciłabym wykonanie badań hormonalnych.
Może być to spowodowane przesileniem wiosennym, a może to być początek stanów depresyjnych. Proszę się nie zamartwiać na zapas, tylko najlepiej skontaktować z jakimś psychologiem, który powinien po wywiadzie postawić diagnozę. Trzymam kciuki i życzę poprawy nastroju i uśmiechu
Proszę skonsultować stan z lekarzem pierwszego kontaktu. W przypadku wykluczenia przyczyn pozapsychicznych zalecam konsultację psychologiczną lub psychiatryczną. Przedstawiony opis sugeruje natomiast stany depresyjne
Witam. Moją sugestią jest wiek w jakim Pan jest i rózne problemy wtedy zzaskórne wyłażą. Dlatego zachęcam do psychoterapii, najlepiej psychoanalitycznej.
Magdalena Brabec
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Obniżenie nastroju, brak chęci do życia i natrętne myśli u 23-latki – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
- Jaka jest przyczyna braku radości z życia? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Stany depresyjne po odstawieniu sterydów – odpowiada Mgr Anna Suligowska
- Brak radości z życia i tworzenia czarnych scenariuszy dotyczących przyszłości – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Brak radości z życia u 20-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Obniżony nastrój i kłopoty z pamięcią – odpowiada Mgr Jakub Bieniecki
- Jaki jest powód braku ochoty na wychodzenie z domu u osoby z brakiem energii? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Brak energii i radości z życia – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak radzić sobie z brakiem radości z życia? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Utrata chęci do życia, brak apetytu i bezpodstawny lęk u 18-latki – odpowiada Mgr Agnieszka Szafrańska-Romanów