Brak zahamować moralnych u 21-latki

Mam 21 lat, jestem płci żeńskiej. Od dziecka nie czułam żadnej więzi z rodzicami, kłamałam, oszukiwałam już w wieku 4 lat, nigdy się nie uczyłam, szantażuję rodziców, manipuluję ludźmi. Pochodzę z zamożnej, pracowitej, wykształconej rodziny. Mimo to nie mam żadnych zahamowań moralnych, raz się okaleczyłam, leczyłam się psychiatrycznie, nie dało to żadnego skutku. Nie mogę znieść swojej obecności. Czy kwalifikuję się do dożywotniego zamknięcia w psychiatryku?

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Zaburzenia zachowania Psychiatria

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Nie.
Proszę udać się do Poradni Zdrowia Psychicznego, gdzie będzie mogła Pani skorzystać z konsultacji u psychoterapeuty - a być może i leczenia.
Tutaj może się Pani udać:
http://www.czpfeniks.pl/
http://www.centrumpsychiatrii.eu/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Brak więzi z rodzicami a możliwe przyczyny – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Niska samoocena u 30-letniej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Skłócenie rodziny a leczenie psychiatryczne – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Początki Alzheimera u 21-letniej osoby – odpowiada Dr Bartosz Piasecki
Czy jestem socjopatą? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Kaligynefobia u 21-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Depresja, nerwica i brak sił, żeby żyć – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Uczucie zmarnowanego życia u 21-latki – odpowiada Mgr Joanna Marciniak
Schizofrenia i brak odczuwania emocji u 21-latka – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Brak potrzeb seksualnych u 23-latki – odpowiada Mgr Marta Żak

artykuły

"Człowiek jest jak bateria. Można go naładować". Fragment książki Katarzyny Janiszewskiej "Ja nie leczę, ja uzdrawiam"

Ludzie im ufają, powierzają swoje zdrowie. Są w st

Wstawałam z łóżka na czworaka, nakładałam makijaż na spuchniętą twarz i szłam do pracy

- Zakładałam „maskę" i wychodziłam do pracy. A

Terapia dopasowana do dziecka daje najlepsze efekty

Terapia środowiskowa jest szybkim i skutecznym spo

Brak orgazmu u 21-latki

Witam mam 21 lat ! Seks zaczelam uprawiac rok temu i podczas tego roku nigdy nie mialam orgazmu !!! Niewiem czemu ale wstydze sie powiedziec o tym mojemu chlopakowi .... On zawsze sie mnie pyta czy mialam a ja za akzdym razem jak to robimy to udaje ze go mialam... te klamstwo tak zabrnelo daleko ze tearz niewiem jak sie z tego wyplontac !!!! Ograzm mialam parenascie arzy ale tylko przy masturbacji...... W czym jest blad???

21 LAT ponad rok temu

Seksuologia

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!
Z pewnością całoroczne okłamywanie partnera to coś, co trudno "odkręcić". Od Ciebie zależy, czy chcesz wyznać prawdę czy też utrzymywać aktualny stan. Czy domyślasz się, jak mógłby zareagować partner? Co w takiej rozmowie byłoby dla Was najtrudniejsze? Czego obawiasz się najbardziej? Jak, w Twojej wyobraźni, mogłaby idealnie potoczyć się ta rozmowa?
Fakt, że po roku współżycia nie doświadczyłaś orgazmu z partnerem nie jest niczym niepokojącym ani nietypowym. Większość kobiet przyznaje, że nie przeżywa orgazmu podczas samego stosunku, jeśli jednocześnie partner nie pieści oralnie lub dłońmi ich łechtaczki. Zazwyczaj drogą do orgazmu są pieszczoty podobne, jakie kobieta podejmuje podczas masturbacji. Oczywiście możliwe jest jednak również odejście od tych przyzwyczajeń i znalezienie nowych sposobów przeżywania rozkoszy.
Wiele kobiet przyznaje, że pierwszy orgazm podczas seksu, przeżyły dopiero po kilku latach regularnego, aktywnego współżycia ze stałym partnerem lub dopiero przy kolejnym, nowym partnerze seksualnym.
Pozdrawiam!

Mgr Kamilla Mielniczek Psycholog, Zielona Góra

15 poziom zaufania

Witam, kobiece ciało musi nauczyć się osiągania satysfakcji z kontaktu seksualnego, więc często na początku współżycia orgazm nie pojawia się wcale lub występuje rzadko. Na pewno nerwowe oczekiwanie nie sprzyja osiągnięciu satysfakcji. Najważniejsze, aby nie koncentrować się nie na tym, czy orgazm będzie, czy nie, ale na przyjemności płynącej z dotykania partnera, z doświadczania jego pieszczot, obserwowaniu reakcji własnego ciała na stymulację - to sprzyja osiągnięciu satysfakcji. Ponieważ wiele kobiet osiąga orgazm wówczas, gdy stymulowana jest łechtaczka, proszę też spróbować włączyć w kontakt seksualny pieszczoty łechtaczki, czyli zastosować pozycje, które temu sprzyjają. Podam Pani kilka z nich:
1. Mężczyzna leży na plecach. Kobieta siedzi na kroczu mężczyzny odwrócona do niego plecami. Partner zgina nogę w kolanie i ustawia udo między nogami kobiety, w okolicy jej krocza, aby mogła ocierać się o nie łechtaczką podczas wykonywania ruchów góra-dół.
2. Mężczyzna leży na plecach, kobieta siedzi na kroczu mężczyzny i pochyla się w jego stronę pod wybranym kątem, który zapewnia jej najlepsze dociskanie i ocieranie łechtaczki o kość łonową partnera (wariant pozycji na jeźdźca).
3. Oboje partnerzy leżą na tym samym boku (mężczyzna widzi tył głowy kobiety). Nogi obojga rozchylone umożliwiają umieszczenie penisa w pochwie i jednoczesną stymulację łechtaczki oraz piersi rękoma.
4. Kobieta klęczy na podłodze oparta rękoma o brzeg łóżka lub klęczy na łóżku opierając ręce na oparciu kanapy. Mężczyzna klęczy za nią, umieszcza członek w pochwie, może dotykać dłońmi piersi i łechtaczki.
5.Pozycja podobna do poprzedniej. Kobieta stoi lekko pochylona, opiera dłonie na udach. Mężczyzna penetruje pochwę od tyłu, może dotykać piersi, łechtaczki. Identyczna pozycja z wykorzystaniem stołu: kobieta stoi przodem do blatu stołu, pochylona opiera na nim dłonie. Mężczyzna w podobnej pozycji stoi za nią. Może pieścić jej piersi, łechtaczkę, pośladki.
Zachęcam też do rozmów z partnerem o swoich potrzebach, fantazjach seksualnych, o tym, co jest dla Pani najbardziej pobudzające, ponieważ być może sposób inicjowania kontaktu lub jego przebieg nie jest dla Pani wystarczająco podniecający i dlatego trudno Pani osiągnąć orgazm.
Na pewno nie warto oszukiwać partnera, ponieważ fakt, że nie ma Pani orgazmu nie świadczy ani o jego umiejętnościach, ani Pani dobrej woli, po prostu wiele par, aby osiągać pełną satysfakcję z kontaktów seksualnych, musi poszukać odpowiednich pozycji, warunków współżycia, okoliczności, sposobów komunikowania się w seksie, które dla obojga są najbardziej pobudzające. Tylko dzięki wymianie informacji odnośnie własnych reakcji, odczuć, potrzeb można udoskonalać współżycie seksualne, inaczej trudno o pozytywne zmiany, jeśli coś nie funkcjonuje zgodnie z oczekiwaniami.

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

80 poziom zaufania

Dzień dobry.
Przyczyny braku orgazmu mogą być wielorakie. Pisze Pani, że samodzielnie potrafi Pani go osiągnąć, zatem przyczyny natury biologicznej, czy medycznej można w zasadzie wykluczyć.
W kontekście Pani opisu wydaje się, że prawdopodobną przyczyną może być np. zbyt zadaniowe Pani podejście do przeżycia orgazmu podczas uprawiania seksu z partnerem. Możliwe również, że nie ma Pani pełnego zaufania do partnera, o czym może świadczyć lęk (wstyd?) przed przyznaniem się przed nim, że nie osiągnęła Pani pełnej satysfakcji. Być może obawia się Pani jego reakcji...
Niezależnie jednak od przyczyn, namawiałbym do otwartego porozmawiania z partnerem, powiedzenia również o swoich lękach, jak i wstydzie. Przyjęta bowiem przez Panią strategia postępowania jest mało efektywna - Pani jest podwójnie sfrustrowana (bo nie osiąga Pani orgazmu i wprowadza w błąd partnera), a partner żyje w przeświadczeniu, że współżyjąc z nim osiąga Pani pełne zadowolenie.
Pozdrawiam i powodzenia.

Mgr Małgorzata Oktawiec Psychologia, Gdynia

62 poziom zaufania

Witaj
Poruszyłaś w swoim pytaniu kilka wątków, które są ze sobą związane, głównym tematem jest orgazm, którego jak piszesz "nigdy nie miałam orgazmu !!! ", natomiast na końcu piszesz - że miałaś paręnaście razy podczas masturbacji. Najpierw odpowiem ci na końcowa kwestię , nie ma żadnego błędu, bo potrafisz odczuwać i przeżywać orgazm, jednak jak i w jaki sposób to zupełnie inna kwestia. Sama znasz siebie bardziej , niż zna cię twój chłopak, tzw uprawiania seksu a raczej wzajemnego odczuwania i przeżywania seksu należy się uczyć razem. Chłopak pytał się ciebie o tą kwestię i teraz boisz się powiedzieć mu prawdę, myślę że brnięcie dalej jest jeszcze gorsze, ale to ty musisz podjąć decyzję. Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Brak orgazmów u kobiety po masturbacji – odpowiada Aleksander Ropielewski
Brak orgazmu podczas penetracji u kobiety – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Jaka może być przyczyna braku orgazmu? – odpowiada Mgr Agnieszka Balicka
Masturbacja: jak rozwiązać problem braku orgazmu podczas stosunku? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Problem ze zbyt wczesnym orgazmem u kobiety... – odpowiada Lek. Karolina Kropiewnicka-Buczek
Jak radzić sobie z brakiem orgazmu u kobiety? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Dlaczego nie mam orgazmu? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Brak przyjemności z seksu u 22-latki – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Brak orgazmu pochwowego u 28-latki – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Brak orgazmu pochwowego u 29-latki – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska

artykuły

Zespół zakodowanych reakcji seksualnych

Zespół zakodowanych reakcji seksualnych został ust

Jak wznowić życie seksualne po urodzeniu dziecka?

Ciąża i urodzenie dziecka to niesamowite doświadcz

Seks w czasie ciąży - czy i kiedy można?

Kobiety, które spodziewają się dziecka często mają

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

umów wizytę

Ana Breuer Seksuologia, Kłodzko

umów wizytę

Lek. Małgorzata Normantowicz – Zakrzewska Psychiatria, Poznań

umów wizytę

Sylwia Szulc Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Brak chęci i zainteresowań u 21-latki

Witam. Jestem 21 letnią kobietą. Nie mam siły żeby wstać, cokolwiek zrobić. Straciłam jakiekolwiek chęci i zainteresowania do czegokolwiek. Nic mnie nie satysfakcjonuje. Nie daję sobie rady na studiach, ciągle uciekam od problemów, unikam ich i nie chodzę na uczelnie, bo się strasznie stresuję i wydzielam spora ilość potu, przykro pachne. Nie wychodzę poza dom, nie otwieram nikomu drzwi chyba że mnie sytuacja zmusza. Nienawidzę przebywać między ludźmi, nie umiem jeść nawet przy rodzinie bo mnie na wymioty ciągnie. Dziennie płacze i nie mogę spać, wyspać się do porządku. Wstaję duzo wczesniej ale i tak nic nie robię. Nie mam apetytu ale jem ciągle, mimo ze nie czuje smaku. Dużo przez to ostatnio przytyłam. Denerwuje mnie rodzeństwo, nie chcę z nikim rozmawiać. Ciągle mnie brzuch boli i mam biegunkę oraz bóle głowy. Co mam zrobić, nie chce isc do lekarza? Nie chcę tej rozmowy. Kiedy rozmawiam na mój temat, zaraz płaczę. Poza tym nie lubię o sobie mówić, i tak nic nie wiem bo od kilku lat wegetuję... Po prostu nie mam sił na nic. Gdy mówię to mamie odpowiada Ogarnij się albo 'w głowie ci się przewraca, brakuje ci roboty'. Jutro znów muszę iść na uczelnię. nie dam rady... Proszę o radę.

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Brak apetytu Apatia

Mgr Iga Borkowska Psychoterapia

60 poziom zaufania

Dzień dobry, opisywane przez Panią objawy: apatia, niezdolność do przeżywania przyjemnych uczuć, niskie poczucie własnej wartości, zwiększony apetyt, izolowanie się od ludzi, to są objawy depresji. Potrzebna jest zatem pomoc specjalisty - najpierw konsultacja z psychoterapeutą, potem ewentualnie również z lekarzem psychiatrą (na początku leczenia często potrzebne jest włączenie leków). To poważny problem, z tego, co Pani opisuje, naprawdę bardzo źle wpływa na Pani funkcjonowanie. Im szybciej Pani skorzysta z pomocy, tym lepiej. Pozdrawiam serdecznie, Iga Borkowska, www.maturitas.pl