Chaotyczne, natrętne myśli

Witam. Mam na imię Marta i mam 18 lat. Piszę tutaj, ponieważ od dłuższego czasu nawiedzają mnie różne chore myśli. Mam (niby) dopiero 18 lat, ale... czuję się staro! W szkole nie mam żadnych koleżanek, całymi dniami siedzę w domu, nigdy nie byłam na imprezie - nie umiem po prostu korzystać z życia! Jestem bardzo spięta i nieśmiała, przez co nie umiem nawiązywać kontaktów z ludźmi, i czuję wstręt do alkoholu (przez ojca alkoholika). Mam wrażenie, że najlepsze lata swojego życia już przeżyłam (a raczej zmarnowałam) i mogę się już pakować do grobu... Chciałabym mieć przez całe życie te 16 lat i panicznie boję się zestarzeć... Kiedy myślę, że lada chwila będę 70-letnią, siwą babcią z garbem, to płakać mi się chce. Takie życie nie ma sensu... Panicznie boję się też chorób nowotworowych... Co z tym zrobić? Pozdrawiam serdecznie.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Neurologia Natrętne myśli Nerwica natręctw Nerwica

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witaj Marto!

Większość ludzi boi się starości, śmierci, choroby... Jedni starają się o tym nie myśleć, inni uciekają od takich tematów, niektórzy się martwią i dręczą pytaniami o sens istnienia. Zwróć uwagę, jak mało popularne są w mediach tematy związane z przemijaniem, ze starością.

Myśli, które teraz Ci towarzyszą mogą Cię albo zniewolić, nie pozwalając na podjęcie realizacji swoich celów życiowych, albo zmotywować do działania i jak najefektywniejszego wykorzystania czasu swojego życia. I oczywiście do tej drugiej opcji bym Cię namawiała. Gorąco namawiam do lektury którejś z książek V. Frankla, na przykład Ludzkie poszukiwanie sensu czy Człowiek cierpiący.

Twoje problemy mogą mieć podłoże depresyjne, dlatego najlepiej, gdybyś skonsultowała się z psychologiem. Podstawą pomocy jest przede wszystkim rozmowa psychologiczna. Warto pomyśleć też o terapii ukierunkowanej pod kątem DDA.

Pozdrawiam serdecznie!