Co dalej ze sobą zrobić?

Mam 27 lat. Od kilku lat mam huśtawki nastrojów, przez ostatnie kilka miesięcy poczucie beznadziejności, utrata chęci do życia jest coraz mocniejsza. Ciągle jest mi przykro, łzy same przychodzą mi do oczu, bez powodu. Nie potrafię się już cieszyć nawet z fantastycznych rzeczy. Bezsenność sprawia, że ciągle jestem zmęczona. Z dnia na dzień mam coraz mniej siły do życia. Zaczynam marzyć o tym, żeby zasnąć i się nie obudzić. Czy mogę sobie jakoś pomoc???? Czy nie ma już dla mnie ratunku?

27 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Lek. Marta Mauer-Włodarczak Psycholog, Warszawa

62 poziom zaufania

Witam!

Oczywiście, że może sobie Pani pomóc!

Na podstawie opisu można wnioskować, że prawdopodobnie choruje Pani na depresję. Depresja jest chorobą, a uczucie beznadziejności czy huśtawki nastroju są jej objawami, które należy leczyć. Po zakończonym leczeniu objawy znikają, a chory odzyskuje energię i radość życia. Dlatego proszę jak najszybciej umówić się na wizytę z psychoterapeutą. Jeśli psychoterapeuta potwierdzi diagnozę depresji, najprawdopodobniej zaproponuje Pani leczenie za pomocą psychoterapii wspartej farmakoterapią. Takie leczenie daje najlepsze i najszybsze efekty.

Bardzo proszę nie lekceważyć objawów, ponieważ mogą się one nasilić i w coraz większym stopniu utrudniać Pani funkcjonowanie.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Brak sensu życia - może coś pora zmienić? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Stany lękowe, rozmowy z samym sobą, bezsenność - gdzie się udać? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak mogę pomóc mojej dziewczynie, która choruje na depresję? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Już nie wiem, co ze sobą zrobić... – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Czy moja najlepsza przyjaciółka ma depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czuję się niepotrzebna... Co mam ze sobą zrobić? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Już nie jestem sobą - co zrobić, by było jak dawniej? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy można samodzielnie brać leki na depresję? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Zaburzenia lękowe i depresja – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Niedoczynność tarczycy i depresja – odpowiada Agnieszka Jamroży

artykuły

Psychoterapia - czym jest, kto jej potrzebuje, rodzaje psychoterapii

Psychoterapia to stosowanie metod psychologicznych

Jak radzić sobie w sytuacji kryzysowej?

Sytuacje kryzysowe są cześcią naszej egzystencji.

"Marzę, żebym mogła założyć dżinsy i tak normalnie sobie usiąść". Dominika już nie pamięta dnia bez bólu

Trudno uwierzyć, że jedna i do tego tak młoda osob

Co ze sobą zrobić?

Witam, mam 13 lat. Jestem płci męskiej i od dłuższego czasu widzę u siebie dziwne objawy, m.in.: - cały czas chce mi się spać, chociaż nie mogę zasnąć; - gorsza koncentracja, czasami w ogóle nie mogę się skupić na jakiejś czynności; - Zimny pot, siedzę i nagle wylewa mnie pot; - Jestem drażliwy, wpadam w gniew, jak mnie najdzie, to ryczę; - nie mam ochoty na spotykanie się z kumplami; - jest mi wszystko obojętne. Nie wiem co robić, nie wiem, jak to powiedzieć rodzicom. Proszę o pomoc.

MĘŻCZYZNA, 13 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Mgr Joanna Żur-Teper

60 poziom zaufania

Witam,
powinieneś jak najszybciej porozmawiać z rodzicami, oni na pewno Cię zrozumieją i pomogą w tej trudnej sytuacji. Powiedz im to tak, jak napisałeś tutaj. Twoje objawy mogą wskazywać na jakieś problemy hormonalne, dlatego udaj się wraz z rodzicami do lekarza pierwszego kontaktu – niech zrobi Ci badania. Będziesz musiał opisać wszystkie objawy, jakie Cię męczą. Spróbuj też ustalić, kiedy pojawiły się te symptomy, może wiąże się to z jakimś ważnym wydarzeniem w Twoim życiu. Jeśli tak jest, to Twoje objawy powinny zniknąć, kiedy sytuacja ulegnie poprawie. Jednak jeśli nie kojarzysz złego samopoczucia z niczym ważnym, co już się wydarzyło, idź do lekarza. Możesz również skorzystać z pomocy pedagoga szkolnego, jeśli zajdzie taka potrzeba on porozmawia z rodzicami.
Postaraj się również nie unikać spotkań z kolegami, przebywaj jak najczęściej w ich towarzystwie. Być może grupa zapewni Ci wsparcie. Najważniejsze jest to, żebyś sam nie pozostawał ze swoimi problemami. Życzę Ci powodzenia.
Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jestem drażliwy, wpadam w gniew i mam kłopoty z koncentracją. Co zrobić? – odpowiada Mgr Joanna Kwiatkowska
Czy mówienie do siebie to choroba? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Problemy szkolne – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Jak sobie poradzić z samą sobą? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Nie rozumiem siebie, nie wiem czego chcę, nie wiem, co z tym zrobić... – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Co drugi dzień spędzam godzinami na użalaniu się nad sobą i płakaniu - czy to może być depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co mam zrobić? Mam myśli samobójcze – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy to, że nie mam przyjaciół i dziewczyny, a rodzice się mną nie interesują spowodowało u mnie depresję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Mama się złości z powodu moich złych ocen - jak rozwiązać ten problem? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Koledzy z klasy znęcają się nade mną - co powinienem zrobić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Introwertycy w czasie epidemii koronawirusa. "Ta sytuacja dla mnie mogłaby trwać znacznie dłużej"

Izolacja, samotność i brak kontaktów towarzyskich.

Odważysz się? Test obrazkowy ujawni twoją najgorszą cechę charakteru

Kto nie lubi testów obrazkowych - w kilka sekund u

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Co jeszcze mogę dla siebie zrobić?

Witam Mam 20 lat i leczę się na depresję, którą mam odkąd sięgam pamięcią; chodzę regularnie na psychoterapie, na której daje z siebie wszystko oraz przyjmowałem leki zgodnie z zaleceniem lekarzy psychiatrów. Niestety, mimo terapii na której miałem wyraźne postępy oraz dziesięciu różnych leków na depresje, które próbowałem nie doświadczyłem żadnej poprawy; mój lekarz zalecił mi całkowite odpuszczenie leków i liczenie, że na terapii uda się coś zdziałać. Czy jest coś jeszcze co mogę dla siebie zrobić?

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Depresja Psychiatria Psychologia Psychoterapia

Mgr Alicja Maria Jankowska Psycholog, Szczecin

63 poziom zaufania

Dzień dobry, dziękuję za wybranie ABC Zdrowie, gratuluję mądremu lekarzowi, że kazał Panu odstawić leki. Proponowałabym, żeby skierował Pan całą swoją uwagę na działania rekreacyjno-sportowe. Proszę często wychodzić z domu, biegać, chodzić na spacery, zwiedzać swoje miasto, uczyć się historii Krakowa, przemienić swoje zainteresowania i energie związane z wymyślaniem depresji na aktywność. Na początku będzie to trudne ale proszę się przymuszać do wyjścia z domu. Ruch na świeżym powietrzu spowoduje dotlenienie całego ciała a szczególnie serca i głowy, będzie wydzielać się dużo endorfin, serotoniny i dopaminy- hormonów odpowiedzialnych za zdrowie i radość z życia. 21 lat to jest ogromny potencjał, który daje nam przyroda i należy go wykorzystywać i inwestować w swoją młodość. Dzwonienie po lekarzach, aptekach, przesiadywanie w przychodniach- to jest depresja. Wyjście z domu, spacer, oglądanie zabytków Krakowa i czytanie o nich, to jest radość, szczęście i zdrowie. Życzę powodzenia w sportowym działaniu, prowadzącym do zdrowia.