Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (880 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (405 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.
Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.
W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:
Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:
W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:
Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.
Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.
Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.
Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.
Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.
Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.
Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.
Jestem kobietą, mam 40 lat i straciłam wiarę, czuję się bezsilna, nie mogę sobie poradzić z niczym, czuję się pusta, czuję, jak nie ma nic sensu, za co się zabieram, to mi nie wychodzi, nie widzę żadnej przyszłości, straciłam marzenia, są dni, kiedy najlepiej bym została w domu, nie potrafię z nikim o tym pogadać, nie mam pieniędzy by iść do specjalisty, a wiem, że dalej nie da się tak żyć. Proszę, niech mi ktoś pomoże! Agnieszka
Witam!
Proponuję, aby jednak zdecydowała się Pani na wizytę u psychologa. Jeżeli czynnik finansowy nie pozwala Pani na prywatne wizyty to proszę skorzystać z pomocy psychologa w poradniach zdrowia psychicznego, tam wizyty powinny być refundowane przez NFZ.
Proszę pamiętać, że odpowiednią pomoc i wsparcie uzyska Pani tylko i wyłącznie w kontakcie bezpośrednim ze specjalistą. Opisuje Pani jedynie swoje objawy, a jak Pani wie, poprawa funkcjonowania następuje dopiero po znalezieniu i uświadomieniu sobie przyczyn tych zachowań. Jeszcze raz zachęcam Panią do kontaktu z psychologiem.
Pozdrawiam
Pani Agnieszko,
wsparcie może Pani uzyskać w Poradni Zdrowia Psychicznego, nieodpłatnie (NFZ). Zachęcam Panią do skorzystania z pomocy psychologicznej.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym
Psycholog to osoba posiadająca odpowiednie wykszta
By otrzymać pomoc psychologiczną w ramach ubezpiec
Boję się iść do kogokolwiek z tym problemem. Myślę, że mam depresję, wiem, że to nie są żarty, ale widzę, co się ze mną dzieje. Od jakiegoś czasu mam dosyć siebie i swojego życia, kilkakrotnie usiłowałam popełnić samobójstwo, okaleczam się i nie chce mi się już żyć. Nie mam przyjaciół i wszyscy mi dokuczają, wyzywają mnie i już cała szkoła na mnie źle patrzy. Przez to coraz gorzej się czuję, zawsze mam niskie samopoczucie, rzadko się uśmiecham, ale jak czasami ktoś coś powie śmiesznego, to potrafię się śmiać. Co się ze mną dzieje?
Witaj!
Na podstawie listu nie mogę postawić diagnozy, ale opisane przez Ciebie objawy mogą wskazywać na depresję. Myśli samobójcze są bardzo niebezpiecznym alarmem, a Ty masz już za sobą próby samobójcze, nie mówiąc o okaleczaniu się. Dlatego uważam, że powinnaś jak najszybciej zgłosić się do poradni zdrowia psychicznego. Jeśli psychiatra potwierdzi diagnozę depresji, przepisze Ci leki, które stosunkowo szybko powinny przynieść poprawę Twojego samopoczucia.
Namawiałabym Cię także, abyś rozważyła możliwość podjęcia psychoterapii. Myślę, że warto byłoby znaleźć przyczynę Twojego obniżonego samopoczucia, szczególnie że, jak piszesz, zmagasz się z tym od zawsze, oraz Twoich problemów z rówieśnikami. Psychoterapeuta pomógłby Ci odkryć i zrozumieć czynniki wpływające na Twoje samopoczucie oraz nauczyłby Cię, w jaki sposób sobie z nimi radzić. Masz przed sobą całe życie. Myślę, że warto powalczyć o jego poprawę.
Przede wszystkim jednak, sugerowałabym, abyś opowiedziała o swoich problemach rodzicom. Ze względu na to, że nie jesteś jeszcze pełnoletnia, jedno z rodziców będzie musiało towarzyszyć Ci w trakcie wizyty w poradni.
Chciałabym jednocześnie zaznaczyć, że nie masz powodu do odczuwania wstydu. Na depresję choruje wiele nastolatków. Obecnie, jest ona jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się do poradni. Pamiętaj, że depresja jest chorobą, a samookaleczanie się i myśli samobójcze są jej objawami. Depresję trzeba leczyć, tak samo jak leczy się inne choroby. Leczenie depresji jest najskuteczniejsze, kiedy stosuje się równolegle farmakoterapię, czyli leki, oraz psychoterapię. Psychiatra powinien Ci dokładnie wyjaśnić proces leczenia.
Proszę, nie lekceważ swoich objawów. Są one bardzo niebezpieczne. Jeśli nie podejmiesz leczenia, mogą się jeszcze bardziej nasilić.
Trzymam za Ciebie kciuki. W razie wątpliwości pisz.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
A co jeśli bym ci powiedziała, że to, co jest twoi
Samobójcy stanowią coraz większy odsetek osób zmar
Nawet lekarzom zdarza się mylić jej objawy z depre
W 2000 r. wyprowadziłem sie ze Śląska do Lublina, bo ojczym zapewniał nas, że jest praca itd., ale po przyjeździe się zmieniło, wyrzucił mnie z domu, dał wybór, że albo pojadę do jego rodziców na wieś lub miałem w obcym mieście radzić sobie sam. Pojechałem, byłem tam rok, harowałem za dach nad głową i jedzenie. Nie miałem dla siebie wolnego czasu, wszystko mi zabraniali, po roku wróciłem do Lublina. Wziął mnie do niby naszego nowego domu na miesiąc, znalazłem pracę, dowiedział się gdzie, poszedł, nagadał na mnie jakieś rzeczy, zwolnili mnie po trzech miesiącach, a nad mamą się znęcał. Po półtora roku dowiedzieliśmy się, że ma kochankę. Mama wzięła z nim rozwód, ja w tym czasie szukałem szczęścia w Szczecinie, gdzie szybko mi się skończyły fundusze i byłem bez kasy, pracy i domu, wylądowałem na ulicy, potem w ośrodku dla bezdomnych, gdzie byłem około roku, po czym odezwała się do mnie matka przez babcię, którą tam miałem, a nie chciałem robić jej problemu jeszcze ze mną. Mama zadzwoniła do koleżanki czy mogłaby mnie wziąć do siebie, a ona będzie przysyłała pieniądze, ale oskarżono mnie za coś, czego nie zrobiłem i wylądowałem znowu na ulicy, po czym wróciłem do Lublina, robiąc długi na kolei i autobusach miejskich.
Wylądowałem po przyjeździe znowu w ośrodku dla bezdomnych, ale po jakimś czasie stanąłem na nogi, podejmując pracę, gdzie ludzie zaczęli szanować moją osobę. Wynająłem stancję i żyłem dobrze, moja mama sądziła się z ojczymem w sądzie, potem kupiła mieszkanie, spotkała mnie na ulicy jak wracałem z pracy na stancję, po dwóch latach nieodzywania się. Zaproponowała, że wszystko mi się zmieni, byle żebym zamieszkał z nią. Zgodziłem się i się zaczęło narzekanie, jakim to jestem złym synem, że przychodzą kary sprzed paru lat. Po jakimś czasie straciłem pracę i było jeszcze gorzej, narzekała że nie pracuję, że jestem wyrodnym synem. Miałem okazję opuścić dom, ale wplatałem się w kłopoty z prawem, zadałem sie z nieodpowiednim towarzystwem, dostałem przez to dwa wyroki w zawieszeniu. W 2007 r. wpadłem w kolejne kłopoty, tylko już inne, bo chciałem odizolować się od towarzystwa i wkręcili mnie aż tak, że poszedłem do kryminału na 6 miesięcy. Po wyjściu zacząłem nowe życie, odizolowałem się od byłych znajomych, ale matka wciąż zarzuca mi, że utrzymuje z nimi kontakt.
Podjąłem pracę, dostałem po 3 latach ciągnącej się sprawy wyrok trzeci w zawieszeniu i dozór kuratorki, ale podjąłem pracę. Teraz przed świętami mnie pobito i okradziono z wypłaty, nie mam jak pomóc mamie przed wypłatą, a ona tylko narzeka. Mam zamiar ją zostawić, wyjść z domu bez niczego tylko z dokumentami, wyjechać gdzieś, gdzie mnie nie znajdzie, bo nie wytrzymuję psychicznie tych ciągłych wypominań, jaki byłem, co robiłem, co robię. Ale życie na ulicy mnie czegoś nauczyło, że trzeba mieć szacunek do ludzi i samego siebie. Proszę o jakąś pomoc, bo już nie wiem co robić.
Witam serdecznie!
Panie Damianie, sytuacja nie jest łatwa, ale na pewno nie beznadziejna. Mimo bujnej przeszłości, jaką ma Pan za sobą, życia na ulicy, zatargów z prawem, wyroków itp. znalazł Pan pracę i radzi sobie. Najważniejsze, by nie powrócił Pan do środowiska, przez które miał Pan różne kłopoty. Proszę też zrozumieć Pańską matkę. Ona się o Pana martwi. Ma tylko syna, czyli Pana. Postanowiła się przeprowadzić do Lublina ze względu na mężczyznę, którego kochała, a który okazał się niegodny zaufania. Wiem, że może żywić Pan do matki ukrytą urazę za konieczność dostosowania się do jej wyborów życiowych, ale teraz macie tylko siebie. Warto, by było popracować trochę nad tą relacją. Rozumiem, że ciężko Panu znieść ciągłe wypomnienia matki o przeszłość, ciągłe narzekania i strofowania, ale pewnie to wynika z troski o Pana. Jest to tylko źle wyrażana troska – w postaci pretensji. Pana matka, zważywszy na Pana trudną przeszłość, pewnie się obawia, że historia może się powtórzyć, że znów Pan straci pracę, zada się z nieciekawym towarzystwem i wyląduje w więzieniu albo na ulicy.
Proszę się postarać zrozumieć uczucia Pana matki. Odejście od niej, zostawienie jej ze wszystkim na głowie może być Pana najgorszą decyzję w życiu. Przecież to matka zaproponowała Panu dach nad głową, wyciągnęła pomocną dłoń. Proszę spróbować porozmawiać szczerze z mamą. Akurat ma Pan okazję, bo zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, które sprzyjają wybaczaniu i szczerości. Proszę zapewnić matkę, że zerwał Pan z przeszłością, że zamierza Pan zacząć wszystko od początku i że chce Pan jej pomagać, tylko że drażnią Pana i irytują jej ciągłe narzekania i wieczne pretensje. Że ciągłe biadolenie demotywuje Pana jakiekolwiek starania do walki o następny dzień. Jeszcze raz zachęcam do szczerej rozmowy z matką. Może też Pan zadzwonić pod jeden z telefonów zaufania, np.:
- dla osób w trudnej sytuacji życiowej – tel. 22 828 12 95;
- Poradnia Młodzieżowa i Rodzinna Towarzystwa Rozwoju Rodziny – tel. 22 828 61 92;
- Ruch Pomocy Rodzinie – tel. 22 621 03 67.
Pozdrawiam i życzę powodzenia
Dzień Dobry Panu,
Dziękuję Panu.
Przeczytałam uważnie Pana post, dużo Pan już doświadczył w swoim życiu.
I to takie doświadczenia kształtują osobowość.
Pomimo trudnych zdarzeń, ma Pan swoje wartości, które dla Pana mają duże znaczenie, że trzeba mieć szacunek do Ludzi i samego siebie...
Jest Pan dorosły i nie musi Pan żyć w zgodzie z oczekiwaniami Mamy, czy Ojczyma.
Ale zgodnie z tym,co dla Pana jest wartością.
By sobie pomóc, wskazanym dla Pana byłoby podjęcie pracy psychologicznej, by mógł Pan uwierzyć w siebie, swoje zasoby, bo ma Pan w sobie olbrzymi potencjał twórczy...
Życzę Panu tylko wspierających i wartościowych Ludzi wokół,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Oto smutna historia młodego mężczyzny, który śpi n
Piotr Pogon jest maratończykiem, biegaczem charyta
Kiedy my zachwycamy się zimą i pięknymi widokami z
