Co może dolegać mojemu chłopakowi?
Ja już nie wiem co mam robić, chodzi o mojego faceta, jestem z nim 3 lata. Ma 26 lat. Od dwóch nie mogę mu przemówić do rozsądku, że dzieje się z nim źle, wiecznie się zawiesza, rozmawia z innymi, a patrzy jakby w przestrzeń z zawieszeniem, ale kontaktuje. Ma tysiące planów, a z realizacją nic nie robi, nie może znaleźć stałej pracy, bo wiecznie coś mu w niej nie pasuje, często ma problemy ze snem, żołądkiem, dziwne huśtawki nastroju, nerwy. Ponad 6 lat temu przeżył jako jedyny wypadek (nie był kierowcą, a ludzie gadali, że to on i odsuwali się do niego, upokarzali) do tego wychował się w biedzie, porzucony przy narodzinach przez ojca, mama jego, z którą mieszka, jest dziwną kobietą, impulsywną, mało inteligentną, nie przeszkadza jej życie w brudzie, ciężko z nią porozmawiać, zachowuje się jak głupia, nic nie da się jej przegadać, mój chłopak coraz bardziej się denerwuje na nią, choćby że nie dociera do niej, by nie dotykała gniazdek prądu z mokrymi lejącymi się z wody rękoma. Jeśli chodzi o mojego chłopaka zauważyłam że jest inteligentny, ma niesamowita pamięć, wszystko szybko łapie, ale ostatnio widzę coraz to większe niechęci do czegokolwiek i gadanie od rzeczy, za każdym razem gdy poruszam ten temat jest zły i się obraza i każe mi iść do domu, bo twierdzi, że ja mam wiecznie pretensje, wiecznie jest źle w moich oczach, ale problem w tym, że on się nie zmienia, więc ja drążę ten temat i nic to nie daje. Czy to depresja, czy problemy z psychiką? Czy z wiekiem może upodabniać się do mamy i być taki jak ona? Ja naprawdę sama się wykańczam, bo nie wiem co robić, a chcę pomóc.
