Czy dobrze zrobiłam postępując tak samo jak ona?

Witam:) Po raz kolejny zmuszona jestem desperacko prosić o radę, cieszę się, że tutaj mam taką możliwość. Otóż pisałam tu kiedyś o mojej przyjaciółce, a dokładniej o jej depresji i co robić w tym kierunku. Państwo poradzili mi abym powiedziała to jej rodzicom gdyż sprawa jest poważna, a następnie by poszli oni do psychologa. Szczerze mówiąc bałam się tak postąpić, ponieważ obawiałam się znienawidzenia przez przyjaciółkę, tak więc postanowiłam, że odczekam, porozmawiam z nią i powspieram. Wszystko wydawało się wracać do normy, ona chodziła wesoła, zupełnie taka jak była kiedyś, aż mi się polepszył nastrój, a tu nagle BUM! Jestem dzisiaj na Gdu Gadu i ona nagle mi pisze, że się pocięła, ja jej odpisałam "to w takim razie ja też idę, zaraz wracam" i faktycznie to zrobiłam. Ona się na mnie zdenerwowała i spytała dlaczego bez powodu a ja głupia "jak to bez powodu?! Ty byłaś moim powodem! Już Ci kiedyś pisałam, że jeżeli Ty to zrobisz to ja też... dotrzymałam słowa." Rzeczywiście pisałam jej tak kiedyś, bo myślałam, że jeżeli jej to powiem to ona przestanie tak robić, ale nie wiem czy zapomniała czy ma mnie gdzieś... w każdym bądź razie ludzie na necie mówili, że to działa. Jutro, a w zasadzie dzisiaj mam się z nią spotkać, chcę z nią o tym porozmawiać, ale się boję. Nie wiem co mam jej powiedzieć, nie wiem co mam robić - chyba popełniłam poważne błędy, prawda? Ale ja zwyczajnie nie wiem co ja mam powiedzieć jej rodzicom, czy zrobić to za jej wiedzą, w jej obecności i czy w ogóle to zrobić?! Wolałabym inne rozwiązanie… PS. Mamy po 14 lat.

ponad rok temu

Psychologia Relacje Relacje z przyjaciółmi

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!
Godna pochwały jest Twoja chęć pomocy przyjaciółce, jednak pamiętaj, że tylko i wyłącznie osoba odpowiednio do tego przygotowana może jej pomóc. Jedynie co możesz zrobić to obserwować jej zachowanie i rozmawiać z nią.
Jeżeli zauważ pogorszenie jej funkcjonowania to powinnaś porozmawiać o tym ze swoimi rodzicami i poprosić ich o pomoc. Prawdopodobnie powinni oni skontaktować się z rodzicami Twojej koleżanki i poinformować ich o tym co się dzieje. Niepokojące jest, że jej rodzice nie zauważają co się z nią dzieje.
Nie piszesz w liście czy Twoja koleżanka się również pocięła - wspominasz tylko o sobie. Jednak niepokojąca jest jej reakcja na Twoje pocięcie się - jakby się przeraziła, że jednak to zrobiłaś. Chciałabym, abyś wzięła również poprawkę na to co mówi Twoja koleżanka, a jak się zachowuje. Czy realizuje swoje zamiary, etc. Warto jednak, aby skonsultować jej objawy z lekarzem specjalistą.
Pozdrawiam