Czy to czas postawić diagnozę autyzmu?

Witam serdecznie! Jestem babcią 3-letniego wnuczka który prawdopodobnie jest chory na autyzm.Niemalze od roku jest pod obserwacją lekarzy specjalistów i nie ma konkretnej diagnozy.Czy to juz nie czas by ją postawić? Syn sam boryka sie z problemem ,bo mamusia nie chce slyszeć o przypisywanej chorobie.Mimo ,ze dziecko nie mówi,nie wskazuje przedmiotów ,nie ma z nim kontaktu wzrokowego Prosze o pomoc,gdzie syn ma sie udać by wreszcie otrzymac właściwa diagnozę.Łączę pozdrowienia .
KOBIETA, 59 LAT ponad rok temu
Mgr Ewa Wójcik Psychologia
47 poziom zaufania

Witam, w tym wieku trudno ostatecznie postawić diagnozę a lekarze i psycholodzy nie do końca chcą ostatecznie jej podać. Czasami dziecko autystyczne okazuje się nim nie być.
Niezależnie od diagnozy warto zauważalne deficyty wyrównywać i obserwować a także zasięgać opinii u kilku różnych specjalistów.
Rodzice bardzo często nie są w stanie pogodzić się czy przyjąć taką diagnozę. Jest to dosyc powszechne zjawisko. Niestety nie pomaga dziecku bierna postawa. Dzieci zdrowe tez mają deficyty i korzystają z pomocy terapeutów.
Powodzenia!

0

Diagnoza autyzmu u małego dziecka jest trudna, ponieważ wiele zaburzeń skutkuje podobnymi objawami. Lekarze są ostrożni, ponieważ nietrafne rozpoznanie może być "łatką" na całe życie. Niektóre z autystycznych zachowań trudno zaobserwować u dziecka w wieku 3 lat i często konieczna jest długoterminowa obserwacja.

0

Witam Panią.
Jeżeli dziecko w wieku 3 lat nie mówi, nie wskazuje przedmiotów
i nie utrzymuje kontaktu wzrokowego, to sama obserwacja
specjalistów nie wystarczy.
Zwlekanie z diagnozą i terapią może zaś doprowadzić
do nasilenia objawów autyzmu, a w skrajnych przypadkach
może być przyczyną ciężkiej niepełnosprawności.
Przede wszystkim należy dziecko właściwie zdiagnozować.
Istnieje wiele zespołów chorobowych, których objawy są
bardzo podobne do autyzmu.
Ważne jest jednak, aby odróżnić autyzm od tych zaburzeń,
gdyż właściwa diagnoza zwiększa szansę na wprowadzenie
właściwego programu terapeutyczno-edukacyjnego dla dziecka.
Aby wykluczyć inne zaburzenia czy choroby, których objawy
podobne są do autyzmu najlepiej wykonać jest następujące badania:
• komplet badań krwi i moczu, przy czym również wskazane
jest wykonanie badań w kierunku toksoplazmozy i cytomegalii
• badania słuchu – w celu wykluczenia problemów ze słuchem
• badania laryngologiczne – w celu wykluczenia problemów
z aparatem mowy i słuchu
• badania okulistyczne, w tym badania dna oka
• badania neurologiczne, by wykluczyć inne zaburzenia.
Można też wykonać badania genetyczne oraz metaboliczne.
Dopiero po wykluczeniu innych zaburzeń można przeprowadzić
rzetelną diagnozę w kierunku autyzmu.
Niezależnie od tego czy to jest autyzm czy inne zaburzenie
rozwoju, Pani wnuk wymaga stałych, wieloprofilowych oddziaływań
stymulujących jego rozwój poznawczy i społeczno - emocjonalny.
Proszę też zgłosić się z dzieckiem do Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej i poprosić o opinię o potrzebie wczesnego
wspomagania rozwoju dziecka.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl

0

Dzień dobry.Rodzice powinni złożyć wniosek do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej o badanie dziecka w kierunku autyzmu /diagnoza funkcjonalna.Pozdrawiam./

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Kto może postawić diagnozę Zespołu Eagla?

Panie doktorze, jeszcze chciałabym wiedzieć kto postawi diagnozę Zespołu Eagla? Proszę mnie nakierować bo już brak mi sił na błądzenie, chciałabym konkretnie udać się do lekarza. I TK jakiej części ciała musi byc wykonana? Ponieważ Głowy i żuchwy miałam robione ale napewno nikt pod kątem Zespołu Eagla nie badał.
KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy endokrynolog mógł postawić złą diagnozę?

Witam. Mam niedoczynność tarczycy, oznaczone TSH, ft3, ft4, anty tg i anty tpo (bardzo wysokie przeciwciała) Witamina D w normie. Do endokrynologa chodzę regularnie. Ostatnie wyniki pokazaly ze mam TSH 3.8 poprzednie w normie. Aktualnie przyjmuje od początku listopada euthyrox 50. I devikap 8 kropli. Jednak nie czuje żadnej poprawy, czuje się jeszcze gorzej. Uderzenia gorąca, nadmierna potliwość, bóle głowy, trudności w oddychaniu, ściskanie w klatce piersiowej, wysoki puls, uczucie odejmowania kończyn, ataki paniki, chroniczne zmęczenie, bóle brzucha, nudności, omdlenia. Byłam u kardiologa (że względu na puls)i wszystko jest w porządku. Czy możliwe jest, że endokrynolog postawił złą diagnozę?
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Dzień dobry.

Pani skargi dotyczące samopoczucia są bardzo niepokojące. Wymienione przez Panią symptomy są w dużej mierze takie, jakich można się spodziewać w przypadku nadczynności tarczycy. Trochę niepokoją te objawy paniki. Owszem, tarczyca może dać nieuzasadnioną nerwowość i niepokój oraz uczucie nierównego i szybkiego bicia serca. Może to właśnie interpretuje Pani jako atak paniki. Jeśli jednak są to ataki paniki o dużym nasileniu, wówczas wymagają psychoterapii. Również niepokojące są bóle brzucha, nudności i omdlenia. Mogą mieć podłoże psychiczne w związku z przeżywanymi przez Panią lękami. Z kolei przy omawianiu kłopotów żołądkowych spodziewałabym się informacji czy w ostatnim czasie zmieniła się Pani waga - przy nadczynności dość charakterystyczne jest nieuzasadnione chudnięcie, szczególnie, że chory ma zwykle większy apetyt.

Również dane z analizy hormonalnej wskazują na to, że należy przeprowadzić dodatkowe badania. Stężenie TSH 3,8 nie jest zbyt wysokie (Norma 0,3-5,0), a to właśnie zbyt wysokie stężenie może być spowodowane pierwotną niedoczynnością tarczycy. Z kolei bardzo wysokie przeciwciała są wskazaniem do dalszej diagnostyki z powodu podejrzenia choroby Hashimoto lub Gravesa-Basedowa, a to jednak spora różnica.

Proponuję poprosić endokrynologa o następne skierowania lub nawet skonsultować sprawę tarczycy z innym endokrynologiem.

Odpowiadam na Pani pytanie jako psycholog, psychoterapeuta, by uczulić Panią na niektóre objawy i zaproponować konsultację psychologiczną i ewentualne wdrożenie psychoterapii ukierunkowanej na wyciszenie i obniżenie lęku. Opisane przez Panią ataki paniki, kłopoty żołądkowe i omdlenia miną na pewno utrudniają życie, a proszę wziąć pod uwagę, że leczenie endokrynologiczne wymaga cierpliwości ponieważ zmiany zauważalne przez pacjenta postępują bardzo wolno. Wiem trochę więcej o chorobach tarczycy niż wynika to z mojej specjalizacji ponieważ sama mam niedoczynność tarczycy od lat i sądzę, że w Pani przypadku może to być rzeczywiście problem z diagnozą. Mirosława Kamola-Olszewska

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty