Witam Panią serdecznie! Zaawansowane zmiany w obrębie stawów kręgosłupa okolicy lędźwiowej mogą być przeciwwskazaniem do wykonania znieczulenia zewnątrzoponowego. Wszystko zależy od stanu klinicznego, dyskopatia lędźwiowa nie stanowi zagrożenia podczas porodu, może jedynie zwiększać dolegliwości bólowe. Należy jednak pamiętać, iż wykonywanie takiego znieczulenia nie jest wskazane w bardzo zaawansowanych stanach zwyrodnieniowych kręgosłupa. Myślę, iż dyskopatia nie będzie tu przeciwwskazaniem.
Bardzo ważne jest także na jakim poziomie znajduje się deformacja. Podczas cesarskiego cięcia najczęściej wykonuje się zarówno znieczulenie zewnątrzoponowe, jak i podpajęczynówkowe. Znieczulenie podpajęczynówkowe jest formą znieczulenia regionalnego, które wywołuje przerwanie przewodnictwa nerwowego. Podaje się je bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego znajdującego się w worku oponowym otaczającym rdzeń kręgowy poprzez wykonanie punkcji lędźwiowej. Tuż przed cesarskim cięciem kobieta zostaje znieczulona podpajęczynówkowo. Zaraz potem zostaje jej założony zewnątrzoponowy cewnik.
Dzięki znieczuleniu podpajęczynówkowemu i zewnątrzoponowemu, pacjentka nie czuje bólu podczas operacji i może być łagodnie znieczulona również przez kilka godzin po cesarskim cięciu. Znieczulenie zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe działa bardzo szybko. Już po chwili od ukłucia pacjentka odczuwa drętwienie od pasa w dół. Nie jest w stanie poruszyć nogami i nie odczuwa bólu cięcia ani wyjmowania dziecka z macicy. Po porodzie z zastosowaniem znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkowego przez pewien czas może utrzymywać się ból głowy albo mdłości.
