Depresja czy jak?

Wiem, że podobne pytanie już zostało zadane na tym forum, jednak nie wiem, gdzie indziej mogę znaleźć pomoc. Mam 16 lat, jestem dziewczyną. Zaczęło się chyba od tego, jak mój chłopak ze mną zerwał. Nie mogłam spać ani jeść przez tydzień, tzn. jadłam tylko tyle, żeby nie zemdleć, bo jeszcze by mnie wzięli do szpitala albo co...

Potem te dolegliwości trochę osłabły (pewnie organizm już nie wytrzymał), ale przygnębienie pozostało. Już ponad 2 miesiące. Nie umiem się już czymkolwiek cieszyć jak dawniej, nic mnie nie interesuje, nie chce mi się nic robić... Mam myśli samobójcze i ciągle sobie obiecuję, że jak pojawi się możliwość, to na pewno to uczynię. Czuję, że nie mam po co żyć, ani dla kogo. Wobec ludzi jestem nieraz opryskliwa, czuję, że nic nie rozumieją i irytuje mnie ta ich radość życia, nie wiadomo skąd.

Szkoła powiadomiła rodziców, w zeszłym miesiącu miałam wizytę u psychiatry, ale rodzice siedzieli ze mną w gabinecie, ich obecność mnie krępowała. Lekarz przepisał mi Z*** - jeśli w ogóle działał, to dawno przestał... Błagam, pomocy! To nie jest życie.

KOBIETA, 16 LAT ponad rok temu

Czy warto do siebie wracać po rozstaniu?

Witaj,

samotność i przygnębienie, które od dłuższego czasu Ci towarzyszy prawdopodobnie jest wynikiem rozstania z kimś, kto był Ci bliski i stanowił sens życia. Zapewne teraz nie dostrzegasz żadnych rozwiązań tej sytuacji, nie mniej jednak chcę abyś pamiętała, że zawsze znajdzie się jakieś rozwiązanie.

Piszesz, że obecność rodziców podczas wizyty była dla Ciebie krępująca - proponowałabym zatem, abyś skorzystała z wizyty u psychologa szkolnego, do którego będziesz mogła pójść sama, a który da Ci poczucie bezpieczeństwa. Czasami rozmowa z kimś obcym (psychologiem), kto nie będzie Cię oceniał sprawia, że jakaś część Twoich przeżyć, które są trudne dla Ciebie znajduje rozwiązanie.

Proponowałabym również zastanowić się, co przyniosłoby Ci radość i powoli realizować te pragnienia. Ból po rozstaniu zapewne kiedyś minie, jak po każdej stracie trzeba przeżyć swoją "żałobę", która wyzwala nas od wspomnień i tęsknoty.

Powodzenia!  

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty