Witam. Wykonując badania pomocnicze (TK głowy, EEG) wykluczono u pani wiele organicznych ("fizycznych") przyczyn dolegliwości. Objawy, o których Pani pisze, rzeczywiście sugerują, że to, co się dzieje, jest związane ze stanem psychiczym. Dodatkowym potwierdzeniem jest tutaj poprawa, którą odczuwa Pani w związku z kontaktem z psychoterapeuta. Wnioskuje że lek Asertin, który Pani przyjmuje zalecił lekarz psychiatra? Może zatem jest potrzeba ponownej oceny stanu psychicznego i podzielenie się swoimi wątpliwościami z takim właśnie specjalistą, ponieważ "dół", o którym Pani pisze może świadczyć o obniżeniu nastroju lub nawet zespole depresyjnym, co nie jest charakterystycznym objawem nerwicy, ale "lubi" z nią współistnieć pod postacią zaburzeń depresyjno-lękowych. Przyjmowany przez Panią lek jest stosowany zarówno w jednej, jak i drugiej grupie schorzeń, natomiast samo leczenie, w wypadku zmiany diagnozy, może wymagać modyfikacji. Zachęcam również do kontynuacji leczenia psychologicznego, które w tym wypadku (a nie leki) wydaje się być podstawą. Terapia taka może zniechęcić pacjentów swoim długim trwaniem, ale będzie procentować w przyszłości. Wydaje się Pani być świadoma wpływu sytuacji życiowej na psychikę (wspomiała Pani o byciu samotną matką), co dodatkowo motywuje do pomyslu kontynuacji psychoterapii, jako leczenia wymagajacego współpracy pacjenta. A może warto zapytać swojego terapeutę o terapię grupową, gdzie osoby w podobnej sytuacji dzielą się swoimi doświadczeniami? Pozdrawiam.
