Duży problem z relacjami z matką

Witam, mam duży problem z relacjami z matką. Nigdy nie było zbyt dobrze, wiecznie była nadmierna kontrola czy spowiadanie się z każdej rozmowy telefonicznej ("z kim?" "o czym?" "dlaczego?" "czemu tak długo?" itp.), jednak odkąd wyjechałam na studia, jeszcze bardziej stara się mnie kontrolować; wydzwania nieustannie i wymaga spowiedzi ze wszystkiego, co robię, każe mi co tydzień przyjeżdżać, żebym "wypełniała swoje obowiązki w domu". 500 znaków to za mało, by opisać całość... Proszę jednak o radę

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Konsultacje psychologiczne Psychologia Relacje Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Najczęściej pomocna bywa szczera rozmowa, w której obydwie strony powiedza o swoich uczuciach, obawach i oczekiwaniach. Jest to sytuacja angażująca uczucia i emocje, a problemy najczęściej wynikają bardziej z niezrozumienia i lęku niz z niechęci czy złośliwości. Dodatkowo ważne byłoby budowanie zaufania i jasnych zasad (np tego kiedy Pani dzwoni, ile razy dziennie, o których godzinach i tu ważna jest konsekwencja obydwu stron). Jeśli trudnosci wynikające z nadmiernej kontroli i konfliktów z mamą są zbyt duże, warto skonsultować sie z psychologiem. Wesprze w budowaniu samodzielnosci i stawianiu granic w sposób spokojny i konsekwentny.

mgr Julia Firlej Psychologia, Warszawa

60 poziom zaufania

Dzień dobry,
być może warto skorzystać z psychoterapii rodzinnej lub jeżeli tylko Pani będzie miała taką wolę to z psychoterapii indywidualnej. Bezpłatnej pomocy można oczekiwać od rejonowej Poradni Zdrowia Psychicznego.

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią. Znalezienie się w nowej sytuacji (podjęcie studiów) to okazja do wyznaczenia przez Panią granic w relacji z mamą. Żeby mogła Pani to zrobić z przekonaniem proszę skorzystać z bezpośredniej pomocy psychologicznej. Mam nadzieję, że ten bezpośredni kontakt wyposaży Panią w niezbędne umiejętności w tym zakresie. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/

mgr Magdalena Rachubińska Psychologia, Łódź

60 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Warto byłoby porozmawiać z mamą szczerze o swoich przemyśleniach i postawić granice. Jeżeli rozmowa nie poskutkuje, dobrze byłoby skorzystać z psychoterapii rodzinnej.
Pozdrawiam, Magdalena Rachubińska

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problem z relacją matki i partnera – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Silne relacje partnera z jego matką – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Relacje z mamą i chłopakiem – odpowiada Dr Małgorzata Mazurek
Początek związku i problem ze sferą intymną – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Niespodziewane przyjazdy partnera do samotnej matki – odpowiada Mgr Agnieszka Nepelska
W jaki sposób dogadać się z matką? – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Relacje chłopaka z matką alkoholiczką – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz
Problemy w relacjach z matką – odpowiada Mgr Jarosław Żukowski
Jak poradzić sobie z problemem w relacjach z matką? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z partnerem chorym na CHAD? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Psychoterapia - czym jest, kto jej potrzebuje, rodzaje psychoterapii

Psychoterapia to stosowanie metod psychologicznych

''Szkoda by było teraz umierać''. Magda Swat od 9 lat żyje z rakiem trzustki i nie zamierza się poddać

- To jest walka. Niektórym może się wydawać, ż

Egoizm a egocentryzm - podobieństwa i różnice

Egoizm a egocentryzm - jakie są między nimi podobi

Jak ułożyć relacje z matką?

Moja mama powiedziała mojemu synowi ze wyrzuci mnie z domu chodź jestem współwłaścicielem i nie mieszkam z mamą w jednym mieszkaniu i to juz nie pierwszy raz jak nastawia mojego syna przeciwko mnie a on ma dopiero 13 lat i mówi ze on nie chce chodzić do babci wiecej razy co mam zrobić

KOBIETA, 39 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje

Mgr Alicja Maria Jankowska Psycholog, Szczecin

63 poziom zaufania

Oczywiście sytuacja nakreślona przez Panią jest nieprawidłowa. Pani mama nie powinna krytykować Pani do jej syna. Jeżeli syn twierdzi że nie chce odwiedzać babci to proszę mu na to pozwolić. Nie znam pobudek które powodują takie ostre wypowiedzi Pani mamy przeciwko Pani, ale na pewno jest to naganne. Dobrze jest się skontaktować z psychoterapeuta , który pomógł by w znalezieniu podstaw konfliktu, bo to są zadawnione konflikty które warto rozwiązać i dobrze jest skorzystać z wiedzy i pomocy specjalisty.
Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak ułożyć relacje z rodzicami? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Trudna relacja z matką narzeczonego – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Pogorszenie relacji z matką po ślubie – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak żyć zgodnie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak ułożyć relacje z treściami i szwagrem? – odpowiada Mgr Małgorzata Mróz
Relacje z rodzeństwem i matką narzeczonego – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Jak poprawić relacje ze swoją matką? – odpowiada Mgr Joanna Szlasa
Jak radzić sobie z relacjami z teściową? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Problemy w relacjach z nadopiekuńczą matką i ich wpływ na późniejsze, dorosłe życie – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
Relacja z matką i babcią – odpowiada Mgr Anna Suligowska

artykuły

Mam niepełnosprawne dziecko. Niedawno obchodziło swoje 41. urodziny

Coraz częściej słyszy się o matkach, które rezygnu

"Usłyszałam ciche: zadzwonię później, pa. Ciągle czekam na ten telefon..."

- 19 marca mama napisała do mnie, że tatę będą

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Kazirodcze relacje z matką

Witam! Mam dwadzieścia parę lat i cierpię prawdopodobnie zaburzenia osobowości. Leczę sie już parę dobrych lat, a moje życie emocjonalne leży w gruzach, ale nie poddaję się i walczę dalej. Najpoważniejszy problem to relacje z moją matką, mają one podtekst erotyczny. Błagam o pomoc, nie mogę sobie z tym poradzić! Jestem osobą bardzo wartościową i religijną i takie emocje prowadzą do rozpaczy. Czuję się bezradna i boję się, że tak już zostanie.

W dzieciństwie byłam molestowana przez osobę spokrewnioną (wujka), miałam wtedy 5-7 lat. Podejrzewałam, że matka o tym wie. Kiedyś w przeszłości miałam wrażenie, że matka mnie w nocy dotyka w miejscu intymnym. Unikałam matki jak ognia, stałam się wobec niej bardzo podejrzliwa. Pamiętam też jak chodziła przy mnie rozebrana w wieku 5 czy 6 lat. Czasami kładłam się z nią do łóżka jak byłam młodsza, a jak miałam wrażenie, że ona sie dotyka, wtedy uciekałam do swojego pokoju. Kiedy miałam 16 lat zaczęła wyjeżdżać za granicę do pracy.

To co się dzieje w czasie teraźniejszym przechodzi wszelkie granice! Ze względu na to, że nie mogę podjąć teraz pracy, nie mogę się wyprowadzić z domu. Matka jest za granicą, a ja uciekam od kontaktu z nią. Kilka miesięcy temu, kiedy wróciła z pracy, kiedy siedziałyśmy koło siebie ona tak na mnie patrzyła i się oblizywała... tak coś wyczułam, że zaczęłam na nią wrzeszczeć! Poczułam to samo i zdarzyły mi się sny erotyczne na jej temat, ale oczywiście dla jasności nigdy mi przez myśl nie przyszło, żeby dążyć do jakiegoś kontaktu. Wpadłam w straszny stan, powoli z niego wychodzę, ale jak rozmawiam z nią przez telefon to pojawia się podniecenie (mam nadzieję, że to tylko empatia) - oczywiście to jest temat tabu. Czuję silne napięcie seksualne, często jakby impulsy w miejscu intymnym, i mam ochotę je rozładować poprzez masturbację. Błagam o pomoc, jak się z tego wyzwolić? Czy jest na to jakaś rada? Co państwo o tym myślicie? Czy to moja wina? Ja nie chce tego!

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Psychoterapia długoterminowa Psychoterapia

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam! Napisała Pani, że leczy się od kilku lat - warto byłoby doprecyzować tą kwestię - niezmiernie ważne jest to jak wygląda leczenie - czy jest to farmakoterapia, czy też kontakt z psychologiem lub psychoterapia. Pani problem jest złożony i niestety nie da się go rozwiązać stosując doraźną pomoc. Niezbędna jest długoterminowa psychoterapia. Czasem bywa tak, że nieświadome procesy zachodzące w umyśle wpływają na samopoczucie i wywołują dolegliwości: dyskomfort emocjonalny, niepokój, lęki, trudności w funkcjonowaniu, przymus wykonywania różnych czynności. Z informacji podanych przez Panią wynika, że według Pani problem tkwi w relacji z matką. Należy jednak doprecyzować te informacje - ważne są też relacje z ojcem, innymi członkami rodziny, a także bliższe związki z mężczyznami/kobietami, doświadczenia seksualne. Jeżeli nie jest Pani aktualnie w żadnej psychoterapii proponuję skontaktować się z psychoterapeutą (najlepiej certyfikowanym, lista znajduje się na stronie Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego) i omówić wszystkie Pani wątpliwości. Psychoterapia jest leczeniem z wyboru w zaburzeniach, jakie u Pani występują. Pozdrawiam serdecznie!

Mgr Marek Lisowski Psychoterapeuta, Dziwnówek

66 poziom zaufania

Koniecznie proszę skontaktować się z psychologiem.

Mgr Justyna Plucińska Psychoterapeuta, Tarnowskie Góry

56 poziom zaufania

Na czym polega Pani leczenie? W przypadku zaburzeń osobowości najbardziej adekwatną formą leczenia jest psychoterapia. Polecam nurt psychodynamiczny. Problemy, które Pani opisuje powinny być na bieżąco omawiane z psychoterapeutą. Jest to zbyt trudny i bolesny temat, aby móc cokolwiek radzić wirtualnie. To musi być przepracowane w relacji terapeutycznej, opartej na zaufaniu.