Huśtawki nastrojów, unikanie ludzi i myśli samobójcze a depresja

Witam, zastanawiam się czy mam depresję. Od kilku lat miewam huśtawki nastroju - od skrajnego entuzjazmu do niechęci wstawania z łóżka. Unikam głębszych relacji z ludźmi, nie widuję się zupełnie z nikim, mieszkam sam. Rzuciłem studia i pracuję fizycznie. Czasami boję się, że niczego w życiu nie osiągnę ale nie potrafię znaleźć siły by cokolwiek z tym zrobić. Czasami miewam myśli samobójcze ale ograniczam się jedynie do samookaleczenia. Nie akceptuję siebie. Chcę coś z tym zrobić ale nie potrafię

MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Depresja Zaburzenia nastroju Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Proszę zgłosić się do psychologa oraz lekarza psychiatry w swoim mieście, np. w Poradni Zdrowia Psychicznego.

Pozdrawiam!

Mgr Sylwia Wiśniewska Psycholog, Warszawa

67 poziom zaufania

Witam,
być może, że aby to zmienić potrzeba pomocy, tak zresztą brzmi to co Pan opisuje, na tyle poważnie, żeby szukać wsparcia. Warto byłoby poszukać profesjonalnej pomocy. Gdyby miał Pan jakieś pytania czy wątpliwości zachęcam do indywidualnego kontaktu. Pozdrawiam.

Mgr Magdalena Kicińska-Kukawka Psycholog, Poznań

19 poziom zaufania

Z tego, co Pan pisze mogą to być zaburzenie lękowo-depresyjnie. Często jest tak, że pojawia się błędne koło. Unikamy innych, wycofujemy się z życia towarzyskiego, co powoduje, że czujemy się samotni. Z drugiej strony, nasze izolowanie się od ludzi, unikanie z nimi spotkań jest interpretowane przez nich, jako niechęć spotykania się z nimi, więc i oni zaprzestają w końcu wysyłania nam zaproszeń. A im dłużej to trwa, tym mniej Pan siebie akceptuje, wierząc, że jest coś z Panem "nie tak", co z kolei tym bardziej nie motywuje Pana do wyjścia do ludzi i jest Pan jeszcze bardziej samotny. I koło się zamyka. Samouszkodzenia są wynikiem kierowania złości do siebie. Zalecam rozmowę z psychologiem psychoterapeutą w celu podjęcia psychoterapii. Dowiedziałby się Pan m.in. przyczyn swojego zachowania, konstruktywnego radzenia sobie ze złością/napięciem czy jak zatrzymać błędne koło unikania innych.

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę znaleźć w swojej okolicy psychoterapeutę (np.: w PZP, prywatnie) i podjąć leczenie.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Huśtawka nastrojów, unikanie ludzi, ciągłe napięcie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy unikanie kontaktów z ludźmi i myśli samobójcze to objawy depresji? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Samookaleczanie, myśli samobójcze oraz napady złości i płaczu a depresja – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Zaburzenia snu i huśtawki nastrojów – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Myśli samobójcze i samookaleczenie po rozstaniu – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska
Samotność, myśli samobójcze i depresja – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Ataki agresji, myśli samobójcze - co jest ze mną? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk
Problemy z koncentracją, unikanie ludzi, lęk przed nieznanym i senność – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Czy płaczliwość i huśtawki nastrojów mogą być związane z depresją? – odpowiada Mgr Agnieszka Jabłonowska
Wahania nastroju, izolowanie się od ludzi i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

Agresja u małych dzieci

Agresja u małych dzieci to sprawdzian dla kompeten

Nerwica a agresja

Nerwica kojarzy się zwykle z odczuwaniem nieuzasad

Borderline - co to jest, jakie są objawy, jak leczyć borderline, osobowość borderline

Borderline to rodzaj zaburzenia, choć czasem termi

Kłótnie i huśtawki nastrojów... czy to depresja?

WITAM MAM 27 LAT. JESTEM MAtką 3 letniej dziewczynki, mam męża. od dłuższego już czasu coś się dzieje ze mną złego. ciągłe wyrzuty sumienia, mój mąż skutecznie potrafi wyprowadzać mnie z równowagi. niby jest dobrym męzem i na pewno ojcem, ale było kilka sytuacji wq których mnie zaskoczył. potrafił nawet uderzyć mnie dwa razy w twarz, niie lubię się z nim kłócić i gdy ma do tego dojśćwybucham. będąc w ciąży wykrzyczałam mu nawet że nie chcę ani jego ani dziecka. mam teraz wyrzuty sumienia, nie wiem czy obwinianie siebie za wszystko, brak chęci do czwgokolwiek to depresja, mam straszne huśtawki nastroju, i ogromne napady złości, wtedy nie potrafie panować nad sobą, np> strasząc męza że nałykam się leków i popełnię samobójstwo, wiele razy udawałam teżpodczas kłótni że coś mi dolega, że np się duszę, a za moment śmiałam się w głos. mąż uważ że coś sie ze mną dzieje.mam silne bóle główy, hce mi się tylko spać, ciągle boję sie o moje dziecko, że spotka mnie kara za każda popełnioną rzecz. proszę opomoc

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Pierwszą rzeczą, którą z pewnością można stwierdzić to ogromne wręcz napięcie, jakie jest w Pani związku. I to niezaprzeczalnie wpływa źle na Panią, męża oraz córkę. Jest w Pani bardzo dużo nagromadzonej złości i poczucia winy. Kłócicie się Państwo wzajemnie, a co najgorsze po przekroczeniu pewnego progu powtarza się te same zachowania w kolejnych kłótniach, mam tu na myśli przekraczanie pewnych granic jak np. uderzenie Pani w twarz. Pani z kolei próbuje manipulować mężem udając duszenie się, później śmiech... To wszystko dzieje się pod wpływem emocji, ale jest toksyczne. Dodatkowo obwinia się Pani za to i stąd prawdopodobnie objawy psychicznego przeciążenia jak ból głowy czy senność.

Myślę, że najważniejszą rzeczą, którą możecie Państwo zrobić w tej sytuacji to podjęcie wspólnej terapii. Nie ma znaczenia, kto z Państwa prowokuje kłótnie, a kto daje się sprowokować. Fakt jest taki, że dochodzi do rękoczynów i ani Pani, ani mąż nie potraficie tego zmienić. Szantażowanie samobójstwem wynika przede wszystkim z bezradności, tego że nie potrafimy dotrzeć do drugiej osoby. W psychologii często interpretuje się tego rodzaju szantaż jako tłumioną wrogość do partnera, chęć "unicestwienia" jego, a nie siebie (samobójstwo jest bardziej akceptowalne społecznie niż zabójstwo). Ten "krzyk bezradności" przez tą drugą stronę może być natomiast interpretowany jako histeria i pogróżki, które nic nie znaczą - w każdym razie z każdą kolejną kłótnią znaczą coraz mniej.

Na razie powstrzymałabym się od szufladkowania objawów jako "depresji". Wynikają one przede wszystkim z napięcia i to o jego rozładowaniu należy pomyśleć w pierwszej kolejności. Psychoterapia może być trudna, bo będzie wymagała pracy nad związkiem i zmiany pewnych nawyków, ale pomoże się Państwu komunikować między sobą. Państwa sposób rozwiązywania konfliktów może wynikać z wzorców z domu rodzinnego, z nierozwiązanych i "uklepanych" konfliktów z przeszłości i in. Ten temat jest na pewno konieczny do rozpracowania na terapii. Moim zdaniem jednak problem leży w relacji Pani i męża, nie w Pani. Oczywiście w sytuacji, gdyby czuła się Pani coraz gorzej może skonsultować sprawę z lekarzem psychiatra, ale moim zdaniem warto zacząć od wizyty u psychologa zajmującego się terapią pary.
Serdecznie pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Kłótnie w związku, czyli jak rozmawiać z mężem? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Mąż twierdzi, że mam depresję. Czy to możliwe? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Huśtawki nastrojów, drażliwość - co się ze mną dzieje? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak pomóc bliskiej osobie w nerwicy i depresji? – odpowiada Mgr Katarzyna Kapral
W jaki sposób powstrzymać kłótnie z mężem? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Co zrobić, by odbudować związek małżeński i znów cieszyć się z życia? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Jak przekonać męża? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Konfliktowość, huśtawki nastroju - co robić? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk
Mój mąż jest uzależniony od marihuany - co mam robić? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz
Lenistwo czy depresja? – odpowiada Agnieszka Jamroży

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Ktoś, kto chce się zabić, zwykle o tym uprzedza

Od 80 do 85 proc. samobójców ostrzegało uprzednio

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Myśli samobójcze, huśtawka nastrojów i depresja u dziewczyny

Moja dziewczyna ma mysli samobojcze,hustawke nastroju , depresje .Co to moze być?Nie ma checi do zycia.Pomocy!!!

MĘŻCZYZNA, 24 LAT ponad rok temu

Depresja Zaburzenia nastroju Psychiatria Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze

Mgr Sylwia Wiśniewska Psycholog, Warszawa

67 poziom zaufania

Witam,
Proszę Pana to może być depresja, która jest ciężką chorobą, i tak własnie wygląda, że pojawiają się myśli samobójcze i brakuje chęci do życia, i jak to bywa w chorobie trudno jest tu osobę nią dotkniętą przekonać do innego stanowiska, tak się dzieje w depresji, ze osoby nią dotknięte skupione są na negatywach, istnieje ku temu także mózgowe podłoże. Proszę powiedzieć czy udało by się Panu namówić dziewczynę do wizyty u specjalisty? Tutaj zapewne najwłaściwsza byłaby w pierwszej kolejności wizyta u psychiatry, także psychoterapia ma istotne znaczenie w leczeniu depresji, ale jeśli jest rzeczywiście tak jak Pan opisuje w pierwszej kolejności skupiamy się na ratowaniu i podtrzymywaniu życia i ja gorąco zachęcałabym do wizyty u lekarza psychiatry. Oczywiście ważne jest to jak osoba leczona się na to zapatruje, czasami psycholog może pomóc w podjęciu leczenia psychiatrycznego, jeśli jest to problemem. Mogłabym przyjąć Pana dziewczynę na konsultacje w weekend, bądź nawet porozmawiać z nią telefonicznie, gdyby to było potrzebne, prosiłabym tylko o mailowy kontakt w celu umówienia daty. Pozdrawiam.

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Niestety, nie jest możliwe postawienie diagnozy za pośrednictwem Internetu ani przez pośredników, a jedynie w osobistym kontakcie. Być może to depresja? Być może innego rodzaju zaburzenia psychiczne? Stres traumatyczny? Stany lękowe? A być może z perspektywy dziewczyny jej nastrój i objawy wyglądają zupełnie inaczej niż to, jak opisuje je Pan? Partnerka powinna zgłosić się do psychologa i/ lub psychiatry.

Pozdrawiam!