Witam serdecznie!
Dziękuję za wyczerpujący opis choroby Pana Mamy. Odpowiem w takim razie na pytania:
1. Brak ekspresji receptorów dla estrogenów oraz progesteronu (czyli ujemne receptory hormonalne) faktycznie wykluczają możliwość zastosowania hormonoterapii (której głównym celem jest zapobieganie rozwojowi nowotworu przez blokowanie receptorów dla hormonów - muszą jednak one znajdować się na powierzchni komórek rakowych - jeśli ich nie ma, leki nie zadziałają).
2. Tak - zgodnie z klasyfikacją TNM stopień zaawansowania raka u Mamy to IIA. Ma Pan rację co do twierdzenia, że lepiej jeżeli rak zostaje wcześniej zdiagnozowany. Im wyższy stopień zaawansowania tym większe rozprzestrzenienie nowotworu i wzrost ryzyka nawrotu.
3. Na rokowanie i możliwość nawrotu nowotworu ma wpływ wiele czynników, z których jeden to ten opisany w pytaniu poprzednim. Kolejne czynniki jakie się rozpatruje to stopień złośliwości raka i obecność receptora HER -2 . Niestety zarówno wysoki stopień złośliwości (G3) oraz dodatni receptor HER-2 sprawiają, że złośliwość raka (co się przekłada na jego agresywność, zdolność dawania przerzutów w innych tkankach, szybkość podziału) jest większa. Raki te rozwijają się szybciej, łatwiej tworzą przerzuty i mogą wykazywać większą oporność na leczenie. Te cechy niestety pogarszają rokowanie, które by wynikało tylko z brania pod uwagę stopnia zaawansowania. Ryzyko nawrotu raka jest większe. Szacuje się, że może sięgać 60-70%.
4-5. Jeżeli chodzi o status HER-2 to patrząc na wskazania, mama kwalifikowałaby się do leczenia adjuwantowego - czyli po leczeniu chirurgicznym i po chemioterapii. Trzeba jednak sobie zdawać sprawę, że takie leczenie jest bardzo toksyczne, zwłaszcza pod kątem układu sercowo-naczyniowego. W planowaniu leczenia zatem trzeba brać pod uwagę możliwe korzyści i przeciwwskazania. Do przeciwwskazań należą m.in.: niewydolność serca (klasa III lub IV) wg NYHA - co przekłada się na bardzo ograniczoną tolerancję wysiłku (pacjent męczy się w trakcie codziennych czynności, jak mycie, ubieranie się); frakcja wyrzutowa lewej komory serca poniżej 50%; wieloletnia, niekontrolowana cukrzyca lub inne poważne zaburzenia metaboliczne. Aby więc dostać kwalifikację kardiologiczną do tego typu leczenia - konieczna jest wizyta u kardiologa i wykonanie badania echokardiograficznego serca.
pozdrawiam serdecznie
