Izolacja od ludzi i niechęć do kontaktów z rodziną

Nie umiem jednego dnia przezyc spokojnie, wszystko we mnie, kaze mi mowic I prosic kolege zeby pomogl mi ze soba skonczyc. Nie mam zadnych innych tematow. Przyjezdzam do domu od czasu do czasu, wtedy siedze przy kawie I tylko patrze na nich jak tluk. Odkad mieszka z nami szwagier, wogole nie chce nawet odwiedzac rodzicow. Nie moge wyjsc z pokoju jak on jest,ja nasluchuje czy nie mowia o mnie, z daleka, za drzwiami, gdy slysze jakies smiechy mysle ze ze mnie sie smieja, nie chce schodzic do nich

KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji Psychologia Psychoterapia

Nieśmiałość

Mgr Ewelina Kazieczko Psycholog, Kraków

66 poziom zaufania

Najlepszym wyjściem w sytuacji, którą Pan opisuje jest wizyta u lekarza psychiatry, a następnie podjęcie psychoterapii. Proszę pamiętać, że nie musi Pan żyć, w sposób, który powoduje cierpienie. To można zmienić! Pozdrawiam

Mgr Sylwia Wiśniewska Psycholog, Warszawa

74 poziom zaufania

Witam,
warto jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą, takie problemy na prawdę można przełamać. Takie nastawienie, że osoby w pobliżu mówią o Pani, wątpliwości co do tego co mówią, mogą się zdarzać, wiele czynników może je powodować. Zachęcam do odwiedzenia specjalisty w celu dokładniejszej diagnozy. Choć zrozumiałe jest dla mnie Pani zniechęcenie jednak warto sobie pomóc, poszukać dla siebie właściwej pomocy. Życzę odwagi i powodzenia. Pozdrawiam.

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

78 poziom zaufania

Dzień dobry,

Jeżeli chce Pani zmienić swoją obecną sytuację, to proszę udać się na konsultację do lekarza psychiatry i/lub psychoterapeuty, którzy po osobistym zbadaniu, pokierują Panią dalej.