Jak mam pokonać anoreksję?

Moja choroba trwa już 3 lata. Nie wiem czy to można nazwać anoreksją, ale czuję się coraz gorzej. Jem tylko 3 dni w tygodniu, a i tak potrafię to zwymiotować. Każdego dnia jeżdże 2 h na rowerze. Mam myśli samobójcze. Chcę wyjść z tej choroby, ale po prostu nie potrafię. Nikt nie chce mi pomóc. To, co teraz przeżywam, to jest piekło. Nie mogę spać, mam straszne skurcze, ból kości jest czasami nie do wytrzymania. Ostatni raz jak mierzyłem puls, wynosił on 45. Próbowałem pokonać tę chorobę sam, ale nie udało mi się. Teraz nie wiem, co już mam zrobić, na psychologa mnie nie stać, rodzice też mi nie pomogą, bo po co wydawć pieniądze na takie coś. Nie wiem, co mam dalej robić. Błagam o pomoc.

MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Anoreksja Zaburzenia odżywiania Dietetyka Psychologia

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witaj!

Proszę, nie myśl o sobie jako o takim czymś. Nawet jeśli Twoi rodzice nie mają z Tobą dobrego kontaktu, nie chcą dla Ciebie źle - mogą zwyczajnie nie rozumieć Twoich problemów. Nie przekreślaj swojego życia.

Ta choroba ma swoje psychologiczne podłoże. Bez dotarcia do przyczyny, trudno ją pokonać, samemu jest to niemożliwe. Jest to bardzo poważne zaburzenie, które wymaga interwencji lekarskiej oraz psychologicznej.

Jeżeli nie chcesz wydawać pieniędzy, spróbuj umówić się na wizytę do Poradni Zdrowia Psychicznego w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. Jeżeli nie spotkasz tam osoby mogącej podjąć się terapii zaburzeń odżywiania, poproś o skierowanie do odpowiedniej placówki lub polecenie konkretnego specjalisty.

Najlepszym rozwiązaniem wydaje się być rozmowa z rodzicami. Psychoterapia jest kosztowna, ale zawsze istnieje możliwość umówienia się z terapeutą na mniejszą kwotę bądź zwiększenie jej po jakimś czasie. Weź pod uwagę różne rozwiązania, ale nie rezygnuj z leczenia. To jest podstawa do wyjścia z tego piekła, które jak sam napisałeś masz teraz na codzień.

Trzymam kciuki i życzę szybkiego powrotu do zdrowia!
Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Choroby nerwicowe utrudniają mi życie. Jak poradzić sobie z nimi? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Pokonałam anoreksję, ale wróciła – odpowiada Paulina Witek
Już na nikogo nie mogę liczyć... – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Jak wyleczyć anoreksję? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Bezpłatne leczenie depresji w bulimii – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pokonać strach przed śmiercią rodziców? – odpowiada Magdalena Pikulska
Chcę pokonać depresję. Co mam robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy urosnę jeszcze, skoro mam 15 lat? – odpowiada Mgr Katarzyna Mazowska
Jak pokonać niską samooceną? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Dolegliwości związane z anoreksją i zaburzeniami adaptacyjnymi - co się dzieje? – odpowiada Agnieszka Jamroży

artykuły

"Każda z nas czasem nie wytrzyma". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

Wybierz najstarszą kobietę z obrazka. Odpowiedź może wiele o tobie ujawnić

Nasze postrzeganie innych często odzwierciedla nas

Sprawdziliśmy Swoją Grupę Krwi w Domu! (WIDEO)

-Cześć! Dzisiaj zrobimy test na grupę krwi, mamy

Jak pokonać anoreksję bulimiczną?

Moja koleżanka choruje na anoreksję bulimiczną i nie bardzo wiem, jak jej pomóc, a bardzo chciałabym. Proszę o radę.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Anoreksja Zaburzenia odżywiania Dietetyka

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Twoja przyjaciółka powinna pozostawać pod stała opieką lekarską.
Bulimiczny typ anoreksji jest szczególnie groźny i może wiązać się ze znacznym ryzykiem powikłań.
Za decyzję o leczeniu odpowiada sama pacjentka lub jej rodzice - jeśli jest osobą niepełnoletnią.
Ze swojej strony staraj się nie angażować w rozmowy na temat diet, kalorii itp. Nie podziwiaj efektów diety, nie komentuj sylwetki swojej przyjaciółki. Więcej czasu lepiej jest poświęcić na rozmowę o emocjach, radościach i smutkach. Staraj się udzielać wsparcia i być przy niej w trudnych chwilach.

To, że szukasz pomocy dla przyjaciółki, nawet na łamach naszego serwisu, wskazuje na to, że można na Ciebie liczyć.

Jeśli będziesz mieć problem z konkretną sytuacją, możesz spróbować ją opisać i ponownie zadać pytanie do eksperta.
Serdecznie pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy ktoś mógłby ze mną porozmawiać na temat anoreksji? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Pomoc osobie chorej na anoreksję bulimiczną – odpowiada Cezary Maciejak
Czym grozi trwałe utrzymywanie niedowagi po wyjściu z anoreksji? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy są jakieś objawy anoreksji? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Tabletki przeczyszczające po anoreksji – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak pomóc koleżance, która ma anoreksję – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak pomóc pobitej przyjaciółce? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Pokonałam anoreksję, ale wróciła – odpowiada Paulina Witek
Odstawienie leków po anoreksji bulimicznej – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy naprawdę mam anoreksję? – odpowiada Agnieszka Jamroży

artykuły

Najczęstsze pytania dotyczące tarczycy. Odpowiadają eksperci WP abcZdrowie

Tarczyca - mały gruczoł, który ma wielkie znaczeni

Ważył ponad 130 kg. Schudł połowę, choć nie liczył kalorii

Chris Terrell ważył ponad 130 kilogramów. Po latac

Niebezpieczny ślubny trend. "Kończą nawet na oddziale psychiatrycznym"

W pogodni za idealną sylwetką przyszłe panny młode

Mgr inż. Ola Kilen-Zasieczna Dietetyka

umów wizytę

Dr n. med. Aneta Kościołek Dietetyka

umów wizytę

Mgr Adrianna Frelich Dietetyka, Warszawa

umów wizytę

Mgr Małgorzata Więch Dietetyk, Warszawa, Babice Nowe

umów wizytę

Czy mam anoreksję?

Jestem w klasie 6. Mam 140 centymetrów wzrostu i ważę 40 kilogramów... Nie jem za dużo, ale też nie unikam jedzenia jak ognia, widać mi żebra i niektóre kości na rękach. Tylko czasem odmawiam zjedzenia śniadania lub kolacji, a czasem nie chce mi się jeść cały dzień. Zdarza się, że czasem zasłabnę, ale nie mdleję ani nie jadę do szpitala. Nie dbam o to, czy jestem za gruba lub za chuda. Chciałabym się dowiedzieć od was, czy powinnam się udać z tym do lekarza, czy po prostu zacząć więcej jeść...

KOBIETA ponad rok temu

Odchudzanie Dietetyka Waga a zdrowie

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Zdecydowanie powinnaś skontaktować się z lekarzem. Omdlenia i niedowaga są bardzo niepokojącymi objawami.

Na podstawie Twojego listu nie można postawić diagnozy anoreksji, ale osobista konsultacja ze specjalistą jest jak najbardziej wskazana. Powinnaś również zadbać o regularne spożywanie wartościowych i odżywczych posiłków, zgodne z piramidą zdrowego odżywiania.

Pozdrawiam Cię serdecznie i jeszcze raz namawiam do kontroli zdrowia u lekarza!