Jak mam pokonać anoreksję?

Moja choroba trwa już 3 lata. Nie wiem czy to można nazwać anoreksją, ale czuję się coraz gorzej. Jem tylko 3 dni w tygodniu, a i tak potrafię to zwymiotować. Każdego dnia jeżdże 2 h na rowerze. Mam myśli samobójcze. Chcę wyjść z tej choroby, ale po prostu nie potrafię. Nikt nie chce mi pomóc. To, co teraz przeżywam, to jest piekło. Nie mogę spać, mam straszne skurcze, ból kości jest czasami nie do wytrzymania. Ostatni raz jak mierzyłem puls, wynosił on 45. Próbowałem pokonać tę chorobę sam, ale nie udało mi się. Teraz nie wiem, co już mam zrobić, na psychologa mnie nie stać, rodzice też mi nie pomogą, bo po co wydawć pieniądze na takie coś. Nie wiem, co mam dalej robić. Błagam o pomoc.

MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Anoreksja Zaburzenia odżywiania Dietetyka Psychologia

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witaj!

Proszę, nie myśl o sobie jako o takim czymś. Nawet jeśli Twoi rodzice nie mają z Tobą dobrego kontaktu, nie chcą dla Ciebie źle - mogą zwyczajnie nie rozumieć Twoich problemów. Nie przekreślaj swojego życia.

Ta choroba ma swoje psychologiczne podłoże. Bez dotarcia do przyczyny, trudno ją pokonać, samemu jest to niemożliwe. Jest to bardzo poważne zaburzenie, które wymaga interwencji lekarskiej oraz psychologicznej.

Jeżeli nie chcesz wydawać pieniędzy, spróbuj umówić się na wizytę do Poradni Zdrowia Psychicznego w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. Jeżeli nie spotkasz tam osoby mogącej podjąć się terapii zaburzeń odżywiania, poproś o skierowanie do odpowiedniej placówki lub polecenie konkretnego specjalisty.

Najlepszym rozwiązaniem wydaje się być rozmowa z rodzicami. Psychoterapia jest kosztowna, ale zawsze istnieje możliwość umówienia się z terapeutą na mniejszą kwotę bądź zwiększenie jej po jakimś czasie. Weź pod uwagę różne rozwiązania, ale nie rezygnuj z leczenia. To jest podstawa do wyjścia z tego piekła, które jak sam napisałeś masz teraz na codzień.

Trzymam kciuki i życzę szybkiego powrotu do zdrowia!
Pozdrawiam serdecznie