Jak mam zapomnieć?

Jestem 29-letnim facetem, od 2 lat żyję w ogromnym bólu. Odeszła ode mnie narzeczona, z którą byłem kilka lat, kocham ją bardzo. 2 lata temu rzuciłem dla niej wszystko, wyjechałem z nią do USA, zostawiłem dobrą pracę i studia. W Stanach pracowałem po kilkanaście godzin dziennie, by zapewnić nam przyszłość. Ona w tym czasie coraz częściej wychodziła ze znajomymi, aż w końcu zdradziła mnie i związała się z nowym partnerem. Załamałem się. Moja ślepa miłość do niej zabijała mnie z każdym dniem.

Starałem się wiązać z różnymi kobietami, ale żadna z nich nie była nią... Aż w końcu poznałem wspaniałą kobietę, która mnie kocha. Ja jednak nie potrafię zapomnieć o tamtej miłości i obdarzyć uczuciem kogoś innnego. I mimo że wiem, że z nową partnerką mógłbym być szczęśliwy, nie potrafię okazać jej uczuć, bo głęboko w sercu mam zakorzenione tamto uczucie. Nie wiem co zrobić, myślałem, że przez te 2 lata zagoją się rany..

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Psychologia Relacje z partnerem Nieszczęśliwa miłość

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam serdecznie,

No niestety rany nie zagoją się w tej sytuacji same... Został Pan bardzo mocno zraniony. Właściwie poświęcił Pan wszystko dla tej Miłości i cały świat Pana się zawalił. Porzucenie przez poprzednią narzeczoną mogło dodatkowo wyzwolić w Panu mechanizm lęku - przed zaangażowaniem. Gdzieś w środku być może boi się Pan kolejnej zdrady.

Powinien Pan domknąć sytuację z byłą narzeczoną. Pozwolić odejść tej miłości. Najlepiej byłoby spotkać się z tamtą kobietą i porozmawiać o tym, co się wydarzyło, przedstawić swój punkt widzenia, to co Pan czuje, to co Pan przeżywał przez cały ten czas. Wydaje mi się, że nie wyraził Pan do tej pory złości i żalu, które w Panu zalegają, że nie pogodził się Pan tak do końca z odejściem narzeczonej. Może Pan też napisać list do tej osoby, w ostateczności nie musi go Pan wysyłać, najważniejsze, aby ostatecznie rozprawić się z przeszłością. Najlepiej wypisać uczucia, które Panu towarzyszyły i towarzyszą na myśl o bolesnych wspomnieniach. To wszystko musi Pan przelać na papier, zaakceptować, że takie uczucia w Panu są, pogodzić się z tym i wybaczyć - sobie oraz jej.

To, co łatwo mi teraz napisać, może być trudne do wykonania, ale proszę się tym nie zniechęcać. Może Pan poprosić o wsparcie psychologa. Najważniejsze jest uświadomienie sobie swoich uczuć i tego, czy tak naprawdę chciałby Pan być z tą kobietą? To jest bardzo ważne pytanie.

Obecnej dziewczynie dobrze byłoby przedstawić sytuację. Jeśli powie jej Pan, że został Pan zraniony i trudno Panu rozpocząć nowy związek, część uczuć może się odblokować. Może potrzebuje Pan o tym porozmawiać, powiedzieć to, z czym przez lata żył Pan samotnie, ze świadomością, że ta ówczesna druga połowa ułożyła sobie nowe życie.

Trzymam kciuki! Pozdrawiam