Jak odbudować związek?

Witam. mam 26 lat, 2,5 letnią córcię i partnera od 6 lat. Cierpię na zaburzenia osobowości (co odbierane jest przez bliskich jako wymyślanie problemów) oraz depresję (od ok. miesiąca nie biorę leków i jest strasznie). Mój partner, jak było wszystko ok., wspierał mnie i mówił, że jest dumny. Jednak gdy przychodzi kryzys nie potrafimy sobie z tym poradzić. Już wielokrotnie mówił, że jest ze mną tylko ze względu na córkę. Potem jak było dobrze to mówił, że to po złości. Przez lata bywało różnie - jak spotykaliśmy się jako nastolatki to potrafił wspierać, ale w codziennym życiu zabrakło mu siły i coraz częściej słyszę, że nie ma już siły znosić moich fochów. Od tygodnia ignoruje mnie, nie słucha, traktuje jak klienta w pracy. Kocham go bardzo i nie potrafię sobie wyobrazić życia bez niego. Coraz częściej zdarzają mi się myśli samobójcze. Nie potrafię być ani matką, ani partnerką w życiu. Rzadko w życiu czułam się dobrze, a jedyne dobre chwile to z moim partnerem. A wiem, że mu szkodzę, wiem, że szkodzę dziecku. Wstyd mi iść ponownie do lekarza, skoro już było lepiej. Nie wiem co robić. Brak mi siły na jakikolwiek ruch (chyba, że złość i płacz - na to często jest siłą ). Proszę o wskazówkę czy warto być w tym związku. Nie wiem co robić. tulka8

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Jak zerwać z partnerem?

Joanna Moczulska-Rogowska

Witam,

Pisze Pani, że zdarzały się chwile, w których czuła się Pani lepiej, to znaczy, że są one możliwe.
Dlaczego przestała Pani brać leki? Jeśli wraz z lekarzem zdecydowaliście, że nie są potrzebne a Pani czuje się gorzej to konieczna jest wizyta u lekarza. Wizyta u lekarza jest także konieczna w przypadku, gdy to Pani zdecydowała się na odstawienie leków. Nie ma powodów ku temu aby wstydziła się Pani pójść do lekarza. Leczenie jest obowiązkiem lekarza.

Może warto byłoby także zastanowić się nad psychoterapią? Psychoterapia jest dobrą metodą leczenia depresji i zaburzeń osobowości. Ponadto jeśli ma Pani problem w związku, który wynika z relacji pomiędzy Panią a partnerem i chcielibyście go rozwiązać myślę, że warto byłoby rozważyć także pójście na psychoterapię dla par.

Pozdrawiam serdecznie!

Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka Psychologia, Warszawa

73 poziom zaufania

Szanowna Pani,

z pełnym przekonaniem uważam, że najwłaściwszym rozwiązaniem w Pani sytuacji będzie rozpoczęcie psychoterapii, bo wszystko co jest źle w Pani życiu wynika z Pani sposobu myślenia, a Pani sposób myślenia został uporządkowany przez Pani podświadomość i to właśnie Pani podświadomość rządzi tym co Pani myśli, jak się Pani czuje i co Pani robi. Na szczęście z chwilą podjęcia wyzwania - psychoterapii, ma Pani szansę nauczyć swoją podświadomość nowych sposobów myślenia i tym samym przejąć odpowiedzialność za swoje życie. Czy jest Pani na to gotowa? Jeżeli tak, z pewnością poszuka Pani dobrego specjalisty - psychologa, który Pani pomoże uporać się z obecnymi problemami.

Pozdrawiam serdecznie!
mgr Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG KLINICZNY, PSYCHOTERAPEUTA, COACH
www.nagrodzkacoaching.pl

mgr Magdalena Rachubińska Psychologia, Łódź

75 poziom zaufania

Witam,

Pisze Pani, że jest Pani wstyd pójść ponownie do lekarza, skoro było lepiej. To żaden wstyd. Każdemu ma prawo się pogorszyć, a w momencie, gdy nie bierze Pani leków i jest gorzej - koniecznie należy zacząć brać je na nowo.
Niestety często farmakoterapia nie jest wystarczającym środkiem do walki z depresją. Dodatkowo dodała Pani, że ma zaburzenia osobowości - jakie? Do farmakoterapii należy dołączyć psychoterapię. Regularne wizyty u psychoterapeuty pomogą Pani lepiej zrozumieć siebie i poprawić funkcjonowanie na co dzień.
Natomiast jeżeli chodzi o związek, w momencie gdy oboje Państwo chcielibyście poprawić relacje, ale nie umiecie nad tym pracować we dwoje, warto włączyć w to osobę trzecią, jaką jest terapeuta par/małżeństw, który pomoże Wam przypomnieć sobie, co jest ważne w związku i nauczy, jak poprawnie ze sobą rozmawiać. Jeśli jednak tylko Pani na tym zależy, a partner nie wykazuje chęci do stawiania jakichkolwiek kroków w stronę zmiany obecnej sytuacji - pozostaje terapia własna, jak wspomniałam wyżej.
Wyobrażam sobie, że obecne wydarzenia są dla Pani trudne i czuje się Pani zdezorientowana, zagubiona i przytłoczona nadmiarem trudności. Każde niepowodzenie traktuje Pani jako coś bardzo karzącego. Kocha Pani partnera, co podwójnie utrudnia trwanie w takiej sytuacji.
Podjęcie terapii będzie pomocne. Proszę nie wstydzić się ani zgłoszenia do terapeuty ani powtórnie to lekarza. Specjaliści są od tego aby pomagać, a nie oceniać.

Zapraszam na rozmowę.
Pozdrawiam serdecznie,
Magdalena Rachubińska
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA