Jak pomóc siostrze?
Moja siostra ma 17 lat, właśnie rozpoczęła naukę w liceum. Od ostatniej klasy gimnazjum zaszły w niej niesamowite zmiany i z mamą nie wiemy już, jak do niej dotrzeć. Siostra: - totalnie zamknęła się w sobie, nie chce rozmawiać o sobie, swoich problemach, przestała opowiadać, co słychać, jak było w szkole; - całe dnie spędza przed komputerem, głównie na serwisach społecznościowych, gadu-gadu i grono. Jest w stanie rano przed szkołą (5 rano) uruchomić komputer, aby jeszcze tam zajrzeć; - ma obsesję, że jest brzydka i gruba. Nikomu o tym nigdy nie mówiła, jednak zapiski w jej notatniku świadczą o zupełnej nietolerancji swojej osoby; - od ok. paru miesięcy po każdej kłótni z mamą wertuje strony dotyczące sposobów popełnienia samobójstwa (?!); - w rozmowach mówi, że nie chce nam przeszkadzać, że mamy swoje życie. A to ona nie dopuszcza do siebie nikogo, zamyka pokój i nie chce rozmawiać; - ma obsesję na punkcie mody i jedyne, co ją cieszy, to wydawanie pieniędzy na nowe ciuchy, czego oczywiście mama nie pochwala; - notorycznie kłamie nt. tego, co robiła, gdzie była, z kim była itd.; - dodatkowym elementem jest jej obsesja dotycząca nauki. Została ona obecnie troszkę złagodzona, chyba przez inne problemy. Ale mimo dobrych ocen, potrafiła ona uczyć się po ciemku, w nocy, albo wstać o 4 rano, żeby powtórzyć coś do klasówki; - mimo schorzenia kręgosłupa, nie chce się ruszyć zza biurka, sprzed komputera i choć chwilę wyjść z nami na spacer. Nie wiem, co mamy robić. Notorycznie się z kimś kłóci ostatnio. Mama nie ma już cierpliwości, ojciec za to, jak czasem przypomni sobie o jej zachowaniu, nadopiekuńczy i aż upierdliwy. Oczywiście obie wersje ją drażnią. Ja osobiście przez ok. rok tych zmian stałam za nią murem, ale odkąd zobaczyłam, jak bardzo okłamuje rodziców i jak strasznie się zmieniła, nie umiem się przekonać. Będę wdzięczna za pomoc.
