Dzień dobry, napisała Pani, że od miesiąca zmaga się Pani z rozstaniem z chłopakiem którego Pani kocha. Zadaje Pani jednocześnie pytanie, jak pozbyć się bólu? Rozumiem, że chodzi o ból rozstania i trudne emocje, które towarzyszą takiej sytuacji. A ja zastanawiam się, jak można nie czuć smutku, żalu, być może rozczarowania czy też złości, która pewnie Pani towarzyszy w związku z trwającą zaledwie od miesiąca utratą miłości? Przecież, gdyby Pani nie czuła tych wszystkich emocji, to oznaczałoby to raczej brak Pani zaangażowania w tę relację, skoro jednak była czy też jest to miłość Pani do tego chłopaka, to trudno raczej, by było to dla Pani emocjonalnie obojętne. Tak więc Pani uczucia, jakkolwiek trudne i bolesne, są jak najbardziej adekwatne do sytuacji i naturalne. Proszę zwrócić uwagę, że najpierw Pani chłopak zasugerował, byście Państwo zrobili sobie przerwę. Czy nie uważa Pani, że jest to symptomatyczne i stanowi wyraz jego oddalenia się od Pani? Potem wyjechał i powtarza, że już nie wróci. Co zatem ma on jeszcze zrobić, by uwierzyła Pani, że być może on nie czuje do Pani tego co dotąd? Domyślam się, że moje słowa może Pani odebrać jako raniące, ale próbuję Panią skonfrontować z tym, co jest realne na ten moment. A realnie jest tak, że nie jesteście Państwo ze sobą i nie ma niczego co wskazywałoby na to, by mogło się to zmienić. Rozumiem, że zaakceptowanie tej myśli, jest dla Pani trudne i bolesne, zachęcałabym jednak to urealniania tego co jest, a nie myślenia wyobrażeniowo. Myśląc iluzjami, pragnieniami a nie realnością przedłużamy tylko swoje cierpienie. Pyta Pani także o to, co może Pani jeszcze zrobić? Myślę, że Pani były chłopak doskonale zdaje sobie sprawę z Pani uczuć i wie, że chciałaby Pani z nim być. W tej sytuacji zatem, wydaje się, że nic więcej nie może Pani zrobić...on wie, że może wrócić, ale jak dotąd tego nie zrobił. Serdecznie pozdrawiam.
