Jak przetrwać z nadopiekuńczą matką?

Witam, mam 23 lata, jestem chłopakiem i mam problem ze swoją matką. Mianowicie chodzi o to, że mama traktuje mnie jak małe dziecko i bardzo mi to przeszkadza - oczywiste jest, że się z tym nie zgadzam i często się denerwuję jak usłyszę jakieś dziecinne stwierdzenia co do mojej osoby itp. Dobrze, że uprawiam biegi i jakoś swoją złość odreagowuję. Mieszkam z rodzcami, pracuję (odkładam na mieszkanie - chcę się wyprowadzić, bo psychicznie z w/w powodu nie wytrzymuję), mam dziewczynę, z którą jestem 3 lata i jestem z nią szczęsliwy, niedawno obroniłem licencjat. Aktualnie potrzebuję rady jak sobie z tym radzić, póki jeszcze z nimi mieszkam.

Chciałbym też dodać, że wszystko się nasiliło po czerwcowych zaręczynach. Odczuwałem, że matce stała się jakaś wielka krzywda, gdy przy kolacji poinformowaliśmy ich, że się zaręczyliśmy. Po kilku dniach "czułości" się nasiliły i jest tak do dziś. Nie mam ochoty słuchać tego, naprawdę. Mam siostrę w wieku 29 lat, która mieszka ze swoim narzeczonym - nie chciałbym popełniać takich samych błedów jak ona w moim wieku, bo przeżywała to co ja teraz i się na to godziła, i robiła wszystko tak, jak mamusia każe, a teraz wychodzi jej niezaradność.

Jak sobie z tym radzić? Serdecznie dziękuje za odpowiedź i kilka rad - chodź domyślam się, że jedną z nich bedzie wyprowadzenie się, co chcę uczynię jak najszybciej - które pomogą mi przeżyć psychicznie takie zachowanie.

MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

8 sposobów, aby uzdrowić swój dom, czyli tajniki sztuki feng-shui

Witam!

Zachęcam do szczerej rozmowy z mamą, podczas której warto, aby zaznaczył Pan granice swojej prywatności, do której ma Pan prawo. Być może mama poczuła się zagrożona "utratą" Pana w chwili zaręczyn, dlatego tym bardziej powinien Pan jasno powiedzieć, że matka nie może stawać się rywalką narzeczonej.

Zachowanie matki, choć jest regresem w pełnieniu funkcji rodzicielskich, wymaga dojrzałej ingerencji z Pana strony. Ważne jest zapewnienie, że jako matka będzie dla Pana zawsze kimś ważnym, nie mniej jednak ma Pan prawo do ukladania sobie życia po swojemu.

Warto, aby zwrócić uwagę mamy na fakt, iż jest Pan już dojrzałym mężczyzna, który potrafi zadbać o siebie. Powinien Pan także opowiedzieć jej o swoich odczuciach i emocjach - wytlumaczyć, że takie zachowanie nie sprzyja Waszym relacjom, lecz jeszcze bardziej oddala Pana od matki.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty