Dzień dobry,
Jak najbardziej może Pani podjąć leczenie w ramach NFZ - zarówno leczenie u lekarza psychiatry oraz psychoterapeuty. Proszę udać się do okolicznej Poradni Zdrowia Psychicznego. A jak czytam, jest Pani osobą pełnoletnią więc nie potrzebuje Pani zgody rodziców/opiekunów prawnych na podjęcie leczenia.
Witam,
jeśli ma Pani w swoim otoczeniu zaufanego nauczyciela, który według Pani zachowa dyskrecję to zawsze można z nim porozmawiać. Natomiast nie jest to osoba, która pomoże Pani w problemie bulimii, gdyż nie ma do tego uprawnień.
Zachęcam do zgłoszenia się do Poradni Zdrowia Psychicznego (proszę poczytać np. tu http://posnaniapsyche.blogspot.com/p/blog-page.html), gdzie przyjmuja psychoterapeuci za darmo na NFZ. Warto szukać psychologa, który skończył bądź jest w trakcie szkolenia z psychoterapii (rekomendowanego przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne). Taka osoba ma też obowiązek pracy pod superwizją. Potrzebne będzie Pani skierowanie od lekarza rodzinnego.
Pozdrawiam i życze powodzenia
Dzień dobry!
Leczenie zaburzeń odżywiania jest możliwe także w formie refundowanej. Proszę zgłosić się np. do Poradni Zdrowia Psychicznego w swoim mieście.
Pozdrawiam!
Witam serdecznie,
Szukając psychoterapeuty, nawet w ramach NFZ, warto pytać, czy ma on doświadczenie w pracy z zaburzeniami odżywiania.
Podczas psychoterapii zaburzeń odżywiania, w tym bulimii, którą prowadzę z moimi pacjentkami wykorzystuję podręcznik "Jak pokonać objadanie" Ch. Fairburna. Warto tam zajrzeć.
Pierwszym krokiem w terapii bulimii jest wprowadzenie regularnego wzorca odżywiania: 3 posiłki i 2 przekąski (śniadanie, 2. śniadanie, obiad, podwieczorek i kolacja). Nie wolno przy tym podjadać pomiędzy posiłkami oraz wymiotować. W książce opisane są też metody, jak poradzić sobie z chęcią objadania, np. zajęcie się jakąś aktywnością i inne. Już po kilku tygodniach pracy z moimi pacjentkami w ten sposób problem bardzo się zmniejsza a napady objadania i wymioty zdarzają się tylko od czasu do czasu. Cały proces terapii trwa 20 tygodni. Skuteczność leczenia jest bardzo wysoka: 80-90%.
Zachęcam do podjęcia leczenia.
Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki,
Marta Dziekanowska
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Stres i bulimia u 31-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Problem z objadaniem się i bulimią u 18-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Podejrzenie bulimii u 39-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Bulimia, samookaleczenia a wizyta u psychologia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Podjęcie walki z bulimią bez pomocy psychologa – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Bulimia i zaparcia – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Gdzie szukać pomocy w walce z bulimią? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak zacząć cieszyć się jedzeniem podczas walki z anoreksją i bulimią? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Bulimia i wymiotowanie po posiłkach – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Czy terapia pomoże przy bulimii? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
artykuły
Psycholog - kim jest i czym się zajmuje?
Psycholog to osoba posiadająca odpowiednie wykszta
Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Tajemnicza choroba księżnej Diany. Ukrywała ją przez dekadę
Dopiero po latach światło dzienne ujrzało wiele se