Jak sobie mogę pomóc, bym mogła wyjść z domu bez lęku?
Dzień dobry! Małgorzata, 40 lat. Zawsze byłam i jestem do tej pory osobą lękliwą, wrażliwą na wszystko. Przejmowałam się wszystkim i wszystkimi, nie umiałam się nikomu przeciwwstawić, powiedzieć, że mam inne zdanie. Zawsze wszystkiemu potulnie ulegałam. Bałam się tego, że ktoś może coś powiedzieć o mnie źle i chociaż coś nie było po mojej myśli, to się na to godziłam. W 2004 roku wszystko (tak myślę) pękło we mnie. Skoczyło mi bez żadnego powodu ciśnienie, myślałam, że umieram. Ciśnieniomierz zawsze nosiłam przy sobie, i jak tylko coś nie tak, to zaraz mierzyłam ciśnienie, ale wszędzie chodziłam, nie miałam problemów z wychodzeniem z domu. Jesienią 2008 dostałam leki na ciśnienie i te skoki przeszły. W tym czasie mąż wyjechał za granicę do pracy. I zaczęły się lęki, strach, ZAWROTY GŁOWY. Jak wchodzę do sklepu, robi mi się gorąco, duszno, czuję się tak, jakbym miała upaść. Teraz idę do sklepu jak już naprawdę muszę, zamknęłam się w domu.
Nie wiem, co mam dalej robić. Dodam, że od roku biorę tabletki na uspokojenie, nie żadne ziołowe, tylko takie na receptę. W ulotce pisze, żeby brać je krótko, więc myślę, że się do nich przyzwyczaiłam, ale pomagają mi wychodzić z domu. Badania wszystkie były robione i są dobre. Boję się iść do psychiatry, bo przepisze mi jakieś leki, a jak biorę wit. C, to się tydzień zastanawiam, czy ją wziąć. A leki od psychiatry mają skutki uboczne. I co mam robić, czy to jest nerwica lękowa, czy depresja? Jak mogę sobie pomóc, by wychodzić do miasta, znajomych, bez lęku, zawrotów głowy, strachu, że coś mi się stanie. Dziękuję i pozdrawiam.
