Jak sobie poradzić z tym życiem?
Witam! Mam 16 lat. Ostatnio na mnie spadła jakaś klęska, wszystko zaczęło się walić. W życiu miałam zwsze nie najlepiej, ponieważ lubię się uczyć, jestem nieśmiała, nie jestem ładna, nie piję itp., więc moi znajomi za bardzo się ze mną nie przyjaźnili, jedynie dlatego się odzywali, bo dawałam im zadania. I zawsze czułam się przy nich jak "piąte koło u wozu". Ogólnie brakuje mi ciepła, miłości, przyjaźni, wiec kiedyś spotykałam się z kuzynem, żeby porozmawiać, wiem że to dziwne, ale nawet i poprzytulać się - z kuzynem też straciłam kontakt.
W domu z rodzicami mam problem - mama jakoś tak dziwnie się zachowuje w stosunku do mnie i do taty, tak jakbyśmy robili jej jakąś krzywdę. Ogólnie mało co się odzywa, mówi cały czas, że jest zmęczona, ale do innych osób jakoś normalnie mówi i w ogóle, więc rodzice czesto sie kłócą, a ja płaczę często. Mama dba jedynie o to, żebym miala co jeść i w co się ubrać, a zapomina o najwazniejszym - o cieple i o milości.
Chciałabym zawrzeć nowe znajomości, ale nie mam gdzie po prostu, bo w okolicy wszyscy mnie uważają za cichą i nieśmiałą, chociaż ja naprawdę teraz się trochę otworzyłam, nie jestem już aż tak nieśmiała, ale oni i tak na to nie zwracają uwagi. Sama nie wiem już co robić. Jedyną osobą, która mnie rozumie, jest mój tata, którego najbrdziej kocham, ale on jest już starszy i schorowany - często płaczę nad tym co to będzie, jeśli nie daj Boże tata niedługo odejdzie z tego świata. Ogólnie jestem załamana tym wszystkim, nie wiem już co robić....
