Jak zareagować na przyjaźń partnera z koleżanką?

Witam, Mój chłopak od 3 tygodni przyjaźni się z koleżanką z uczelni, która ma roczne dziecko. Zerwała z chłopakiem, bo sie nie interesował nimi. Mój chłopak od tamtej pory pomaga jej, kupuje prezenty dziecku, zaprasza do siebie tłumacząc, że nie chce by to dziecko miało takie dzieciństwo jak on bez ojca. Bardzo mnie to denerwuje, bo mieszkamy w innych miastach, a on poświęca sie im mówiąc, że to nic złego. Rani mnie to że tak się angażuje. Jak była z chlopakiem nie przyjaznili się. Co zrobić?

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Konsultacje psychologiczne Psychologia Zazdrość w związku Relacje z partnerem

Mgr Anna Kic Psycholog, Szczecin

12 poziom zaufania

Witam,
Pani niepokój o wpływ znajomości Pani chłopaka z koleżanką z uczelni na wasz związek jest zrozumiały. Odległość waszych miejsc zamieszkania wydaje się jeszcze go potęgować. Wygląda na to, że Pani partner bardzo zaangażował się w pomoc koleżance i jej dziecku. Niestety pomimo ich bliskich relacji nie będzie w stanie pełnić wobec dziecka roli ojca. Martwi się Pani, że ta nowopowstała przyjaźń może w naturalny sposób stanowić konkurencję dla bliskości w Państwa relacji. Warto rozważyć szczerą i spokojną rozmowę z partnerem na temat opisanej przez Panią sytuacji, Pani obaw, wątpliwości i spostrzeżeń, wysłuchać jego punktu widzenia, omówić wzajemne oczekiwania.

mgr Magdalena Rachubińska Psychologia, Łódź

60 poziom zaufania

Witam serdecznie,

Opowiada Pani o trudnej dla siebie sytuacji, która stawia Panią w kłopotliwym położeniu. Duża odległość miejsc zamieszkania z chłopakiem, oraz jego nadmierna troskliwość względem koleżanki. Partner uzasadnia to swoim nieudanym dzieciństwem, ale Panią to wszystko dotyka i boli. Nie ma w tym nic dziwnego i ma Pani pełne prawo czuć się w taki sposób. Chłopak więcej czasu spędza z inną kobietą, kupuje prezenty jej dziecku, itp. To tak, jakby chciał mu zastąpić ojca, co nie jest zdrowe w sytuacji, gdy ma partnerkę w innym mieście.
Proszę porozmawiać szczerze z chłopakiem i powiedzieć o swoich uczuciach i obawach. Szczerość jest bardzo ważna. Być może spowoduje to otwarcie się na rozmowę również z jego strony. Warto byłoby również zaproponować chłopakowi podjęcie psychoterapii, ponieważ jego silne dążenie do "ratowania" kogoś, kto tak naprawdę jest dla niego obcą osobą, wydaje się być problemowe. Może być ciężko w namówieniu partnera do podjęcia terapii, ponieważ jest do tego potrzebna jego motywacja i zauważenie trudności, jednakże warto porozmawiać na ten temat.

Życzę wytrwałości. Niech zadba Pani o siebie i swój komfort w relacji.
Zapraszam na rozmowę.
Pozdrawiam serdecznie,
Magdalena Rachubińska
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA