Jak zrozumieć zachorowanie partnera?
Witam!
Kilka tygodni temu poznałam pewnego chłopaka. Wpadliśmy na siebie w hotelu, w którym miałam praktyki. Od pierwszego spotkania przyglądał mi się. Nie zwlekał i szybko zaprosił mnie do kina. Od samego początku było cudownie. Pocałunki w policzki, dłonie, traktował mnie jak księżniczkę. Po 3 tygodniach znajomości poszliśmy ze sobą do lóżka. Do nieczego mnie nie zmuszał. Pragnęłam tego. Nigdy wcześniej nie czułam się tak bezpieczna i pewna siebie podczas stosunku. Spotykaliśmy się dalej, chodziliśmy do restauracji, uprawialiśmy seks. Jest tylko jednen problem. Pomimo tego, że chodzi w deszczu 30minut, żeby mnie zobaczyć, szanuje mnie, jest wyrozumiały, planuje ze mną podróże, całuje moje dłonie i wspomina o poznaniu moich rodziców i czuję się kochana jak nigdy w życiu on twierdzi, że już nigdy nikogo nie pokocha. Prosi mnie nawet bym nie zakochiwała się w nim. Oskarżył mnie o podrywanie jego przyjaciela, co nie miało oczywiście miejsca. Poczułam jego zazdrość, choć on zaprzecza. Powiedział, że przecież nie jestem jego dziewczyną i mogę robić co chcę, ale jak zacznie robić się poważnie to mam mu powiedzieć, bo on już ma dość zawodów. Nic z tego nie rozumiem. Pogubiłam się... Co w nim siedzi? Czego mi nie mówi?
