Jak żyć dalej po samobójstwie ojca?

Mam 20 lat. Mój ojciec (53 lata) wczoraj odebrał sobie życie. Miał silną depresję. Powiesił się. Moja siostra ma 18 lat i maturę za miesiąc. Nie wiem, czy damy radę normalnie funkcjonować - ja na studiach, ona w szkole. Nie mogę przestać o tym myśleć, ciągle mam w pamięci, jak wyglądał i płacz i pisk mojej siostry, która go znalazła w piwnicy. Wyglądał jakby stał, a ona wołała "tata, tato". Może mi ktoś jakoś pomóc, bo ja już nie wiem, jak sobie dać z tym radę. Najgorszy będzie pogrzeb, boję się o mamę, bo ona okropnie to znosi, ciągle płacze. Nie możemy spać, jeść, nic.

20 LAT ponad rok temu

Depresja poporodowa

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Psychiatra Agnieszka Jamroży opowiada o depresji poporodowej.

Mgr Joanna Żur-Teper
60 poziom zaufania

Witam,
to, co spotkało Waszą rodzinę, jest ogromną tragedią i bardzo Wam współczuję. Minęło zaledwie kilka dni od śmierci Twojego taty, z pewnością jest to bardzo trudny okres. Smutek, bezradność, rozpacz, tęsknota są naturalną reakcją na śmierć bliskiej osoby.
Będziecie musiały nauczyć się funkcjonować w nowej sytuacji, ale potrzeba na to czasu. Dobrym rozwiązaniem może być wizyta u psychologa, który pomoże w przejściu przez okres żałoby. Uważam, że z pomocą psychoterapeuty łatwiej będzie się pogodzić ze stratą i ukoić ból. Ważne jest, żebyście były dla siebie oparciem w tych trudnych chwilach. Wiem, że teraz wydaje się to niemożliwe, ale z czasem ból będzie mniejszy.
Wierzę, że wspólnie uda Wam się przetrwać czas żałoby.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty