Kompleksy, zaburzenia odżywiania i agresja - co z tym zrobić?
Witam. Mam 28 lat, jestem kobietą, mam dwójkę wspaniałych dzieci, ale nie potrafię się nimi cieszyć ani życiem. Partner, z którym mam dzieci i jesteśmy razem 9 lat, nie chce się ze mną wiązać na poważnie (nie chce ślubu), a nie ukrywam, że bardzo mi na tym zależało, ja nigdy nie miałam prawdziwej rodziny. Chciałam zawsze mieć męża, dom, dzieci. Od zawsze byłam zakompleksiona, choć dobrze sie uczyłam, nic nie osiągnęłam. Zawsze uważałam, że jestem gruba i tak uważam do tej pory. Mam 175 cm i ważę 57 kg, cały czas biorę leki wspomagajace odchudzanie (teraz linea), ale to nic nie daje, bo jest tak, że nie jem, a za chwilę obżeram się i zmuszam do wymiotów, bo mam wyrzuty sumienia.
Strasznie jestem znerwicowana, na wszystkich krzyczę. Biorę leki uspokajające, teraz CLONAZEPAMUM TZF 0.5 mg, które przepisał mi lekarz pierwszego kontaktu. Jest mi strasznie wstyd, nikomu o tym nie mówię, mam wrażenie, że cały świat jest przeciwko mnie, że nikt mnie nie lubi, że jestem za głupia, za gruba i na dodatek panna z dziećmi. Jest mi strasznie ciężko, najlepiej przespałabym resztę życia. Bardzo proszę o odpowiedź, co mi jest, czemu tak się czuję. Mam tego dość.
