Krzyk w stosunku do partnerki

Witam, Jestem z kobietą już prawie 3 lata. Często zdarza mi się na nią krzyczeć(jak i na moją mamę również czasem), ale nie na inne osoby. Mam nałogi(marihuana,tytoń), przy niej nie palę. Potrafię na nią krzyknąć z głupich powodów(przykład: była głodna, chciała spaghetti, chciałem zaczekać na rodziców, aż wrócą, i zaproponowałem coś innego, co bardzo lubi na chwilowe zapchanie, ale jej nie pasowało). Nie jest to wyzywanie jej, po prostu sobie krzyczę. Dlaczego tylko na nią i jak to powstrzymać?

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z partnerem

Akcje edukacyjne a rzucanie palenia

Wiele kobiet nie rezygnuje z palenia podczas ciąży. Czy można w jakiś sposób zmienić tę sytuację? Czy akcje edukacyjne mogą cokolwiek zmienić? Obejrzyj film i dowiedz się więcej na ten temat.

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

82 poziom zaufania

Uważam, że niestety porada na portalu będzie absolutnie niewystarczająca. Pana problem tkwi gdzieś głebiej i dopóki się nie dojdzie do tego gdzie, niewiele można powiedzieć. Być może krzyk jest dla pana formą kontroli partnerki, egzekwowania własnych oczekiwań wobec niej. Być może krzyk utrzymuje jakąś hierarchię w waszej relacji (skąd w ogóle taka hierarchia miałaby być, a nie równorzędne partnerstwo?). Być może czuje się pan niepewnie i krzyk jest reakcją obronną? To tylko kilka z możliwości. Aby przeciwdziałać temu problemowi niezbędna jest osobista konsultacja z psychologiem, do której namawiam. Pozdrawiam

mgr Magdalena Rachubińska Psychologia, Łódź

75 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Bardzo dobrze, że zauważył Pan, iż to zachowanie nie jest w porządku i że występuje tylko w stosunku do niektórych osób. Warto byłoby sięgnąć po pomoc psychologa/psychoterapeuty, w celu znalezienia źródeł trudności i polepszenia funkcjonowania.
Zapraszam na rozmowę.
Pozdrawiam, Magdalena Rachubińska

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

76 poziom zaufania

Witam Pana. Być może Pana reakcje wobec bliskich osób (partnerki i mamy) są związane z poczuciem bezkarności. Osoby najbliższe zazwyczaj wybaczają i usprawiedliwiają zachowania innej bliskiej osoby. Kolejnym zastanawiającym elementem jest to, że opisane przez Pana zachowanie dotyczy kobiet. Napisał Pan też o nałogach. Proszę uważać żeby nie usprawiedliwiać nimi swojego zachowania. Być może krzykiem, podniesionym głosem rozładowuje Pan jakieś wewnętrzne napięcie. Z pewnością warto by rozważył Pan bezpośredni kontakt z psychologiem. Ważne jest rozpoznanie źródeł Pana zachowań i opracowanie sposobów radzenia sobie z nimi. Tu chodzi o relacje z ważnymi osobami. Pozdrawiam Pana
http://piotrantoniak.pl/