Lęk przed ludźmi jako skutek urazu głowy

w wieku 10 lat spadlam z huśtawki i uderzyłam głowa z dużą silą o twarda ziemie ( uraz głowy - utrata przytomności wymioty, niepamięć wsteczna). przed wypadkiem niemiałam problemów z nawiązywaniem kontaktów i i wystąpieniami przed grupa ludzi. jednak tak około 4 lat po wypadku zaczęłam odczuwać leki. staram sie jeżeli jest to tylko możliwe unikać załatwiania spraw w nowych nieznanych miejscach, wypowiadać sie przed grupa ludzi ( ośmieszenia) . czy lek ten mógł zostać spowodowany tym urazem ?

KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Tomografia komputerowa Neurologia Urazy głowy Problemy w komunikacji między partnerami Psychologia

Mgr Adam Kowalewski Psychologia, Łódź

62 poziom zaufania

Raczej nie. Wg mnie występowałby bezpośrednio po urazie. Polecam psychoterapię najlepiej grupową i wolontariaty, które bez obawy o ocenę mogą pomóc zobaczyć jak jesteśmy oceniani przez osoby neutralne.
Pozdrawiam.

Mgr Łukasz Majchrzak Psychologia, Gliwice

25 poziom zaufania

Dzień dobry. Objawy które Pani opisała mogą mieć różne podłoże. Zalecam aby skonsultowała się Pani ze specjalistą neuropsychologiem, ponieważ przebyty uraz głowy może mieć związek z Pani lękiem. Proszę nie lekceważyć tej sprawy. Profesjonalny neuropsycholog pomoże znaleźć przyczynę tych objawów i zaproponuje stosowną formę leczenia. Dla pewności wykonałbym także kontrolne badanie neuroobrazowe. Serdecznie pozdrawiam.

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią. W opisanej przez Panią sytuacji bardzo mnie niepokoi kontekst czasowy. Nie napisała Pani czy po tym upadku udzielono Pani pomocy medycznej i wykonano niezbędne badania. Nawet, gdyby tak było powinna Pani co jakiś czas wskazany przez lekarza pojawiać się u kontroli. Zastanawiam się też czy kiedy po 4 latach od upadku pojawiły się dokuczliwe objawy, zaprowadzono Panią do lekarza. Zarówno po upadku jak i wtedy kiedy pojawiły się objawy powinni zająć się tym dorośli, Pani była wówczas dzieckiem. Proszę nie snuć przypuszczeń na temat objawów czy reakcji, które Pani opisuje tylko udać się niezwłocznie do lekarza by dokonać pełnej diagnozy. Można zacząć od lekarza pierwszego kontaktu by ten skierował do właściwego specjalisty (opcja w ramach NFZ) lub od razu udać się do lekarza neurologa (opcja płatna) z podaniem informacji o Pani upadku i objawach. Pozdrawiam Panią.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy zawroty głowy mają związek z urazem? – odpowiada Dr n. med. Magdalena Nowaczewska
Ból głowy po upadku z drzewa – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka
Lęk przed wysokościami po upadku z drabiny w dzieciństwie – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
Zawroty głowy po uderzeniu głowy w dzieciństwie – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Bóle głowy i nudności po upadku ze schodów – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
Odczuwanie bólu przy pępku po lewej stronie – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka
Trudności z nawiązywaniem kontaktu z ludźmi – odpowiada mgr Katarzyna Binder
Bóle głowy i drętwienie palców po upadku ze schodów – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Czy ten uraz głowy jest niebezpieczny? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
Zanik pamięci, wymioty i zachowanie mało kontaktowe – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

Amnezja - charakterystyka, rodzaje, przyczyny, leczenie

Amnezja to zjawisko, które należy różnicować z chw

Upadłeś na lodzie? Od razu zdejmij zegarek i but, a w tym wypadku wzywaj karetkę

Upadek na łyżwach czy oblodzonym, śliskim chodniku

Uraz aksonalny (DAI) - przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie urazu mózgu

Uraz aksonalny to poważne i zagrażające życiu uszk

Lęk przed ludźmi

Mam 27 lat i coś się ze mną dzieje, nie tak pracuje. Konsultowałem się z psychiatrą i stwierdził nerwice lękową, zażywałem leki, takie jak przeciwlękowe, przeciwdepresyjne i regulujące nastrój przez pół roku, następnie tylko regulator nastroju. W końcu przestałem brać leki i dobrze się czułem przez miesiąc i potem znów zacząłem się denerwować. Teraz biorę lek na uspokojenie. Chciałem powiedzieć, że mój problem polega na tym, że: denerwuję się, jak rozmawiam z ludźmi, serce mi strasznie bije, dławi mnie w gardle, wstydzę się do ludzi coś powiedzieć, czuję lęk przed zadzwonieniem z telefonu, jak i też przed jego odebraniem. Ogólnie mam lęk jak wstaję do pracy, zaczynam się denerwować, mam kłopoty z koncentracją, tak jakbym nie rozumiał prostych pytań, po prostu nie kumał, ale wiem to w sobie, że wcale tak nie jest, wszystko przez ten lęk i strach. To mnie wszystko uwstecznia i nie mogę iść do przodu. Czy mogę dostać jakąś poradę?

MĘŻCZYZNA, 27 LAT ponad rok temu

Nerwica Psychiatria Zdrowie psychiczne

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam!

Rzeczywiście opisane objawy odpowiadają nerwicy lękowej, podonie jak fobii społecznej. Problem polega na tym, że był Pan leczony farmakologicznie, ale zdaje się nie uczestniczył Pan w psychoterapii? W przypadku tego rodzaju zaburzeń terapia z certyfikowanym psychoterapeutą to podstawowa forma leczenia.

Przyczyny nerwicy wynikają z nieuświadamianych konfliktów, które leki jedynie tłumią i wyciszają, ale problem nadal pozostaje nierozwiązany. Dlatego proszę poszukać psychologa z uprawnieniami do prowadzenia psychoterapii. Szybkie i dobre efekty przynosi terapia poznawczo-behawioralna, więc warto byłoby zacząć od tego.

Proszę być dobrej myśli i nie zwlekać z wizytą u specjalisty!

Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Lęk przed jazdą windą – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Nerwica lękowa przy bezsenności i lękach – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Co mogę zastosować na uspokojenie? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Czy ten lek faktycznie uzupełnia niedobory serotoniny? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak radzić sobie ze lękiem przed ludźmi? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Mam lęk przed ludźmi i szkołą, wejściem do klasy - jak go pokonać? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Dlaczego pomimo stosowania leków nadal występują lęki? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Czy lęk przed ludźmi może być źródłem nerwicy? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak leczyć nerwicę i lęk przed ludźmi? – odpowiada Lek. Wiesław Łuczkowski
Czy nerwicę lękową można wyleczyć bez leków? – odpowiada Lek. Paweł Brudkiewicz

artykuły

Nerwica lękowa - co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie, życie z nerwicą lękową

Nerwica lękowa jest dość powszechnym problemem, kt

Agorafobia - objawy, diagnoza, zaburzenia towarzyszące

Agorafobia (agoraphobia) to słowo pochodzące z jęz

Rozwój nerwicy

Zaburzenia lękowe, inaczej nazywane nerwicami, są

Lek. Iwona Adamkiewicz Psychiatria, Rzeszów

umów wizytę

Lek. Jolanta Ufniarz Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Lek. Waldemar Kryszkowski Psychiatria, Łódź

umów wizytę

Piotr Głowacki Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Lęk przed ludźmi- co robić?

Witam! Jestem dwudziestoletnią dziewczyną. Przez ponad 3 lata przyjaźniłam się z chłopakiem. Byliśmy sobie bardzo bliscy, ale z mojej strony nigdy to nie było nic więcej, ponieważ nigdy nie czułam do niego jakiegokolwiek pociągu, a co najistotniejsze - od kilku lat jestem w stałym i szczęśliwym związku. Bardzo mu ufałam, był dla mnie jak brat, mimo że wiele razy mnie zawodził. Niestety, nasza przyjaźń się rozpadła. Wykorzystał mnie, chciał bliskości fizycznej, której ja nie chciałam. Mówiłam mu, że nie chcę tego, prosiłam, aby tego nie robił (będąc dzieckiem byłam molestowana seksualnie i gdy on mnie przytulał - tym bardziej z podtekstami - czułam się tak samo wykorzystywana jak kiedyś), ale nie wytrzymał. To było dla mnie strasznym ciosem - pożądanie fizyczne było dla niego ważniejsze od mojego szczęścia. To było już kilka miesięcy temu, a ja nie potrafię się pozbierać. Każdego mężczyznę odbieram jako wroga, boję się najmniejszego fizycznego kontaktu (choćby przypadkowego otarcia siedząc obok siebie na jednej ławce). Kiedyś nie było to tak bardzo mocne, a teraz stało się wręcz chorobliwe. Niestety jestem atrakcyjną dziewczyną w oczach mężczyzn (bo sama tak się za bardzo nie czuję) i jest w moim otoczeniu paru, którzy są mną zainteresowani, a ja na najmniejszy komplement lub propozycję przyjaźni reaguję wręcz krzykiem i agresją. Nie wiem jak sobie z tym poradzić. Od kiedy tamta przyjaźń się skończyła, w moim życiu zaczęło się dziać też wiele negatywnych wydarzeń, z którymi nie radzę sobie, i tym bardziej mi trudno, bo jego nie ma przy mnie. Gdyby nie mój przyszły mąż, nie wiem jak poradziłabym sobie z tym wszystkim i z samą sobą. Co mam robić? Tłumię w sobie uczucia i wydarzenia, czuję się bezwartościowa, pomiatana... Zmieniłam styl ubioru na bardziej męski i zaczęłam przeklinać (mimowolnie, wcale tego nie kontrolowałam, dopiero teraz zdałam sobie z tego sprawę). Nikomu nie ufam. Nie chcę tak żyć, ale jak to pokonać? Proszę, pomóżcie mi...

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Trauma Psychologia Problemy psychologiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Kłopoty z nawiązywaniem relacji są charakterystyczną cechą osób, które w dzieciństwie były obiektem nadużyć seksualnych. Poczucie niepokoju towarzyszące spotkaniom z osobami odmiennej płci i trudność z zaufaniem jest Pani sposobem na obronę przed powtórzeniem się sytuacji z dzieciństwa. Stąd też bierze się potrzeba ukrywania swojej kobiecości, nieakceptowanie swojej atrakcyjności. Pani przyjaciel mógł wyzwolić po raz kolejny emocje, jakie przeżywała Pani w związku z przeżyciami z czasów wczesnej młodości. Dlatego jest Pani ciężko się z tego stanu otrząsnąć. Myślę, że powinna się Pani udać na psychoterapię. Będzie to proces długi i wymagający psychicznie. Jednak jego efektem może być zrozumienie swoich uczuć, przepracowanie ich i rozwiązanie problemów, z którymi walczy Pani od wielu lat. Zamknięcie tego traumatycznego okresu i nauczenie się, jak budować zdrowe relacje, pomoże Pani cieszyć się pełnią życia i stworzyć szczęśliwy związek z Pani wybrankiem.

Pozdrawiam