Witam!
Nie wspomniał Pan z jakiego powodu stosowane jest leczenie przeciwzakrzepowe i jakie dawki acenokumarolu były stosowane.
Oporność na acenokumarol określa się jako brak uzyskania odpowiedniego INR przy stosowaniu >= 10 mg acenokumarolu. Jeżeli chodzi o warfarynę, dawka wynosi 15 mg/ dobę.
INR w leczeniu przeciwzakrzepowym powinien wynosić między 2,0-3,5.
U około 2% pacjentów leczonych przeciwzakrzepowo występuje oporność na leki z grupy antagonistów witaminy K. Około 60% z nich ma predyspozycje genetyczne.
Zanim jednak określi się, że to przyczyna genetyczna, należy wykluczyć inne. Samo badanie, które określa oporność nie przynosi korzyści terapeutycznych.
Pozostałe istotne przyczyny mogące wpływać na działanie doustnych antykoagulantów to:
- nieregularne przyjmowanie leku;
- interakcje z innymi lekami - karbamazepina, azatiopryna, barbiturany, cholestyramina, cyklosporyna, gryzeofulwina, rifampicyna, sukralfat, trazodon, preparaty witaminy K;
- dieta - zwiększenie spożycia witaminy K, zwłaszcza zielonych warzyw (np. 10 dag szpinaku i brokuł może zawierać nawet 500 µg witaminy K1, a dzienne zapotrzebowanie człowieka na tę witaminę wynosi 1 µg/kg mc.).
Sugeruje się, że dawka warfaryny może być zwiększana nawet do 40 mg/dobę.
Jeżeli pacjent na taką dawkę nie zareaguje, należy pomyśleć o zastosowaniu innego leku, np. heparyny drobnocząsteczkowej.
Pozdrawiam serdecznie!
