Lubię się ciąć

Witam, mam 13 lat, trudny wiek. Nie wiedzieć czemu, ale trudny zwłaszcza dla mnie. Wszystko zaczęło się jeszcze w 6 klasie. Ot tak, na przerwie się rozpłakałam i krzyczałam na wszystkich jak leci. W wakacje było normalnie. Bardzo bałam się iść do gimnazjum, prawie rzuciłabym się pod samochód. Później było coraz gorzej. Chciałam być sama, drażniło mnie jakiekolwiek towarzystwo, nie jadłam, żyłam w moim świecie. Często się cięłam po zewnętrznej części dłoni i przedramieniu. Jednak przy kimś (tak mi się przynajmniej wydawało) zachowywałam się grzecznie i normalnie. Ostatnio rozmawiałam z moją mamą, powiedziała, że wtedy nie okazywałam żadnych uczuć. Ale ja tego już nawet nie pamiętam. Od cięcia się uzależniłam, po prostu to lubię. Nie wiem, co mam zrobić. Błagam, pomóżcie mi, zanim będzie za późno.

KOBIETA, 13 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Witam Ciebie serdecznie!

Rzeczywiście wiek, w którym się znajdujesz, sprzyja pojawieniu się trudności emocjonalnych. Na podstawie Twojego listu trudno wskazać możliwe przyczyny Twojego problemu. Myślę natomiast, że warto byłoby popracować nad sposobem komunikacji z innymi, nad wyrażaniem emocji, tego, co czujesz, w formie werbalnej.

Cięcie się przynosi ulgę, rozładowuje napięcie, uspokaja poprzez wyzwalanie się endorfin. Dlatego może uzależniać. W tej sytuacji radziłabym Ci niezwłoczne skontaktowanie się z lekarzem psychiatrą. Porozmawiaj na temat trudności z rodzicami lub bliską Ci osobą z rodziny. Możesz również poprosić o pomoc psychologa w szkole lub zadzwonić na pogotowie. Nie lekceważ tych objawów i zgłoś się o pomoc do osób, które mogą i z pewnością będą chciały Ci pomóc.

Serdecznie pozdrawiam,
życzę szybkiego powrotu do zdrowia!