Molestowanie seksualne a nerwica
Czy JEDNORAZOWA(!) forma molestowania seksualnego - obcy mężczyzna pokazuje 6-letniej dziewczynce genitalia - może mieć jakiś traumatyczny wpływ na jej psychikę?
Czy JEDNORAZOWA(!) forma molestowania seksualnego - obcy mężczyzna pokazuje 6-letniej dziewczynce genitalia - może mieć jakiś traumatyczny wpływ na jej psychikę?
Witam.
Tak, może mieć to znaczący wpływ na psychikę takiego dziecka. Może się przejawiać na przykład w postaci zaburzeń lękowych.
Sam fakt takiego zdarzenia nie jest równoznaczny z wystąpieniem zaburzeń. Ważną rolę odgrywają tu również czynniki osobowościowe, charakter tego zajścia, znaczenie jakie miało to konkretne wydarzenie dla dziecka. Na przykład zupełnie inny oddźwięk emocjonalny może mieć takie zdarzenie, kiedy dziewczynka idzie z mamą ulicą czy przez park, i ukradkiem ukazuje im się ekshibicjonista, a inny gdy dziecko jest same z mężczyzną, który zmusza je do patrzenia na genitalia, do ich dotykania itp.
Jeśli taka sytuacja miała miejsce, dobrze jest się wybrać z dzieckiem do psychologa dziecięcego. Kilka, kilkanaście spotkań może pomóc przepracować tę sytuację. Jeśli trauma z dzieciństwa odbija się w życiu dorosłej już kobiety - namawiałabym do psychoterapii.
Pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Jesteśmy świadkami konfliktu zbrojnego w Ukrainie.
Media i opinię publiczną zelektryzowała wiadomość
Pół miliona ukraińskich uchodźców w Polsce potrzeb
Witam, mam teraz 19 lat a sytuacja o którą chciałbym zapytać miała miejsce gdy miałem 7 lat, miałem wtedy kolegę w wieku 16 lat, który kilka razy zaciągnął mnie w krzaki w sumie do niczego nie doszło oprócz tego, że ten chłopak kazał mi kucnąć, zamknąć oczy, pytał się jaki smak lodów lubię, mówił abym zamknął oczy i otworzył buzie i w tym momencie ściągał spodnie aby mi po prostu wiadomo co zrobić... Ja nie dałem się temu do końca bo doszło do tej sytuacji kilka razy, ale zawsze jedyne do czego doszło to dotykanie mnie jego członkiem po ustach... Niby do niczego tak naprawdę więcej nie doszło, ale ja dzisiaj mając 12 lat więcej nie potrafię sobie poradzić z tym faktem, nie potrafię o tym zapomnieć, a gdy leżąc w łóżku przypomnę sobie o tym nie mogą usnąć przez kilka godzin, często się trzęsę gdy o tym myślę, nie potrafię o tym zapomnieć... Od trzech lat leczę się na depresje i zaburzenia lękowe u psychiatry, od pół roku uczestniczę w psychoterapii, ale nigdy nikomu o tym jeszcze nie mówiłem. W dodatku mam ogromny problem z nawiązywaniem kontaktów z chłopakami, po prostu się ich boje gdy jestem sam... Co robić?
Witam!
Opisane przez Pana zachowanie kolegi było przemocą seksualną, Pan był jej ofiarą. Tego rodzaju zachowania odciskają się w psychice ofiary i mogą prowadzić do dalszych poważnych konsekwencji. Należą do nich m.in. trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktów z innymi, wycofanie, trudności w sferze seksualnej, poczucie winy, nasilony lęk, wstyd itp. Depresja i nerwica mogą być związane z tamtymi wydarzeniami.
Pisze Pan, że leczy się u psychiatry oraz uczestniczy w psychoterapii. Warto poinformować o tych wydarzeniach z dzieciństwa obu specjalistów. Uważam, że będzie to jedna z najistotniejszych informacji, która może pomóc Panu w powrocie do równowagi psychicznej. Rozumiem, że jest to trudny temat, który ciężko będzie poruszyć z drugim człowiekiem. Warto jednak spróbować. Zarówno psychiatra, jak i terapeuta nie oceniają. To osoby, u których może Pan uzyskać pomoc. Pan jest osobą poszkodowaną tymi wydarzeniami i ma Pan prawo skorzystać z pomocy. Poradzenie sobie z tym problemem samodzielnie może być bardzo trudne. Przepracowanie go na terapii może pomóc Panu odzyskać psychiczną równowagę, zamknąć tę sprawę i wpłynąć na poprawę funkcjonowania w społeczeństwie. Jeśli jeszcze nie jest Pan gotów na opowiadanie o doświadczeniach z dzieciństwa bezpośrednio, może Pan np. napisać list do terapeuty lub na początek skorzystać z pomocy telefonu zaufania, gdzie będzie Pan anonimowy.
Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Witam,
Proponuję znowu iść na terapię, bo najwyraźniej aktualna pani sytuacja wpłynęła na przywołanie wspomnień i uruchomiła pani podświadomość.
Zachęcam do podjęcia psychoterapii
Pozdrawiam
Dzień dobry,
Nie sposób udzielić Pani odpowiedzi przy takiej - niewielkiej - ilości informacji. Nie pisze Pani czy już wyleczyła się z nn ? Z jakich przyczyn Pani odstawiła leki ? Jak długo była Pani w terapii i co Pani osiągnęła z takiego leczenia ?
Witam
trudno na podstawie kilku zdań znaleźć skuteczną radę która złagodziłaby trudności, które Pani opisuje. Może warto byłoby rozważyć możliwość bezpośredniego spotkania z psychoterapeutą ?
pozdrawiam
A.Aleksandrowicz
https://www.facebook.com/pages/Psychoterapia-Anga-Aleksandrowicz/849652415108571?fref=ts
Dzień dobry, podaje pani stosunkowo mało informacji. Zachęcam do konsultacji z psychologiem - seksuologiem, który prowadzi psychoterapię. Po kilku wstępnych konsultacjach zaproponuje pani dalsze kroki postępowania. Pozdrawiam.
Witam,
nic nie pisze Pani o powodach, z których przestała chodzić terapię. Czy zakończyła się, czy też z jakiegoś powodu ją Pani przerwała. Z Pani opisu można wywnioskować, że temat molestowania w dzieciństwie nie został zamknięty, przepracowany do końca. Zachęcam Panią do kontaktu z psychologiem/psychoterapeutą i podjęcie ponowne terapii. Nerwica może być efektem nieprzepracowanych problemów związanych z molestowaniem. Psychoterapia powinna dać zdecydowanie lepsze długoterminowe rezultaty niż samo stosowanie farmakologii, o której Pani wspomina.
Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
http://www.nietylkochwile.pl/pl/psycholog-online,3.html
Odstawienie leków powinno być wspólną decyzją Pani i lekarza prowadzącego. Większość leków odstawia się stopniowo zmniejszając ich dawki. Proszę udać się do lekarza psychiatry, który podejmie decyzję o ponownym wprowadzeniu farmakoterapii lub jej zaprzestaniu. Proszę powiedzieć o spadku libido lekarz będzie starał się temu zaradzić. Proszę się nie poddawać z czasem sytuacje się unormuje.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Dzień zaczyna się tutaj jak w każdym prawdziwym do
Nerwice są powszechnie stosowaną nazwą na grupę za
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy