Nadmierna kontrola ze strony rodziców

Mam prawie 20 lat i staram się zacząć dorosłe życie, jednak moi rodzice zabraniają mi wszystkiego. O wszystko muszę się pytać a posiadanie własnego zdania jest wręcz zakazane w moim domu. Karzą mnie, zabraniają wyjść i decydują o wszystkim. Jestem na skraju załamania, miałam problemy z cięciem przez stres a ostatnio miewam myśli samobójcze. Po prostu czuję, że dłużej tak nie dam rady. Ciągle płaczę i nie mogę się uspokoić a to też w moim domu zabronione. Proszę o jakąkolwiek poradę.

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z rodzicami i teściami

8 sposobów, aby uzdrowić swój dom, czyli tajniki sztuki feng-shui

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

78 poziom zaufania

Dzień dobry,

Jeżeli chce Pani zmienić swój sposób funkcjonowania / przeżywania to namawiam na podjęcie leczenia, tj. psychoterapii - np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego (NFZ), prywatnie.
W internecie dostępna jest również lista certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, wg miejscowości.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog, Chorzów

84 poziom zaufania

W podobnej sytuacji konieczne będzie podjęcie psychoterapii. Najlepszym wyjściem byłaby psychoterapia rodzinna, ewentualnie indywidualna.

Mgr Adam Kowalewski Psychologia, Łódź

71 poziom zaufania

Niestety jedyną metodą na uniezależnienia się od innych jest samodzielność. Będąc zależną od mieszkania i jedzenia poznajemy życie zwierząt w ZOO. Są tego plusy bo możesz, bezpiecznie i codziennie, szukać własnego miejsca które da ci wolność. Wykorzystaj to by zrealizować swoje potrzeby.
Pozdrawiam.

Mgr Elwira Chruściel Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam,

z opisu Pani sytuacji wynika, że może być bardzo trudno uzyskać zrozumienie ze strony rodziców (którzy najwyraźniej nie są zainteresowani Pani zdaniem), czy też spowodowanie, że udadzą się z Panią do psychologa/mediatora w celu omówienia sytuacji w Pani domu rodzinnym.
Jeśli rodzice są aż do tego stopnia nieczuli na Pani potrzeby, musi Pani sama o nie zadbać. Polecam konsultację z psychologiem, pozwoli to Pani nabrać sił do usamodzielnienia się, by nie odbyło się kosztem Pani zdrowia. Które jest nie tylko najważniejsze, ale niezbędne, by mogła Pani zadbać o siebie i mieć siłę na wprowadzenie tak ważnej zmiany w życiu każdego człowieka jak usamodzielnienie się. Na spotkaniu z psychologiem będzie Pani mogła ustalić, jakie zasoby Pani posiada, co jest Pani potrzebne do zrealizowania tego planu oraz spokojnie zaplanować kolejne kroki – wtedy przyszłość nie będzie jedną wielka niewiadomą, która może budzić w Pani lęk, stres, lecz konkretnym planem do realizacji, w dodatku takim „uszytym na Pani miarę”.

Pozdrawiam,
Elwira Chruściel