Nadwrażliwość - jak sobie poradzić?
Witam serdecznie, Mam pytanie odnośnie mojej wrażliwości emocjonalnej, a raczej jej nadwrażliwości. Mam 28 lat i od zawsze miałam z tym problem. Czasem, gdy spotykała mnie przykrość, przykra uwaga, niepowodzenie, wybuchałam płaczem. Nie potrafiłam rozmawiać bez płaczu z rodzicami o nurtujących mnie sprawach. Od tamtego jednak czasu dzieciństwa mam wrażenie, iż ta sytuacja nasila się. Jestem w momencie, gdzie nie potrafię oglądać zdjęć cierpiących ludzi, a zwłaszcza dzieci. Bardzo mnie to przygnębia, plączę pół dnia. Nie potrafię poradzić sobie czasem z szorstką odpowiedzią męża. Wzmaga się wówczas we mnie jakaś nagła nienawiść do niego. Nie radze sobie z własnymi emocjami. Zadręczam się myślami, problemy stają się dla mnie przerastające i zatrważające, z pytaniem: co dalej? Ludzie odbierają mnie jako osobę silną, która potrafi radzić sobie ze wszystkim, bardzo zorganizowaną, zawsze uśmiechniętą i energiczną. Ja sama dla siebie, w zaciszu pokoju lub wody wzbierającej w wannie - płaczę. Boli mnie cierpienie ludzi, niesprawiedliwość, krzywda, która wyrządza się zwierzętom. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie potrafię, jak każdy, przejść do spraw codziennych? Dlaczego mój maż, pomimo że jest optymistycznym wesołkiem wydaje mi się czasem szorstkim egoistą? Czasami wręcz wydaje mi się, że ktoś mnie źle skonstruował i że nie powinno być takich ludzi jak ja na świecie. Ta nadwrażliwość bardzo mi przeszkadza w codziennym życiu. Moja mama powtarzała mi zawsze, że z tego wyrosnę, że życie nauczy mnie być twardym. Tak niestety się nie dzieje, a wręcz przeciwnie - mój stan, huśtawki emocjonalnej jest co raz to większy. Błagam o odpowiedź, bo nie potrafię poradzić sobie z tymi wszystkimi emocjami, które we mnie siedzą. Jak poradzić sobie z nadwrażliwością?
