Witam,
Jeśli chodzi o nagłe zmiany nastroju u dziecka to dobrze jest się zastanowić czy może jest to reakcja na jakieś trudne wydarzenie. Warto zainteresować się jakie dziewczynka ma relacje z ważnymi dla niej osobami dorosłymi, z rówieśnikami, czy miały miejsce ostatnio jakieś konflikty lub większe zmiany. Jeśli takie zmiany nastroju nie są reakcją na jakieś trudne wydarzenia to proponuję zgłosić się na konsultację od poradni neurologicznej i sprawdzić czy nie ma przyczyn takiego zachowania w stanie zdrowia dziecka.
Droga Pani,
Po tym krótkim opisie, trudno jest stwierdzić cokolwiek.
Labilność emocjonalna jest domeną skoków rozwojowych u dzieci i młodzieży. To fakt.
Jednak zbyt mało danych Pani dostarczyła aby można było doradzić postępowanie. Użyła Pani sformułowania "wydaje mi się" Odpowiem, że to prawdopodobnie, że się Pani wydaje. Pozdrawiam ciepło.
Szanowna Pani być może córka ma skok rozwojowy, nie zaszkodzi pójść do lekarza zrobić badania hormonalne, pójść też do psychologa i porozmawiać o tym co się dzieje. jeśli takie zachowanie jest czymś nowym i zaczęło się stosunkowo niedawno proszę obserwować zachowanie i córki, każdy z nas ma prawo mieć słabszy okres ale nie może to być standard
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Witam, synek jest w wieku, kiedy najczęściej dzieci doświadczają tzw. lęku separacyjnego (między 7 a 9 miesiącem życia). Jest to naturalny etap w rozwoju dziecka. Polega on na tym, że dziecko silnie przeżywa (czasem histerycznie płacząc) rozłąkę z matką. Właśnie w tym czasie u dziecka tworzy się silna więź z matką a równocześnie nie jest ono w stanie pojąc tego, że kiedy traci matkę z oczu, nie znika ona na zawsze. Ważne jest w tym okresie zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, bliskości i czułości. Pozdrawiam Danuta Michalczyk
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Witam, Mam 21 lat. Od roku mój nastój i nastawienie do życia uległy zmianie. Od ponad roku mam chłopaka, jest nam dobrze, powinnam być szczęśliwa i rozkwitać, jednak jest przeciwnie. Ciągle płaczę. Wszytko sprawia mi przykrość,wszystko biorę do siebie, strasznie cierpię z tego powodu i to mnie wykańcza, czuję się bardzo samotna, mimo że mam znajomych i bliskie mi osoby. Zauważyłam, że dzieje się tak od 7 miesięcy. Strasznie wszystko zaczęłam przeżywać. Nie chcę by wszyscy myśleli, że lubię się nad sobą użalać, bo przecież tak nie jest. Nie chcę, by cierpiało na tym też moje otoczenie. Lubię się śmiać i zawsze byłam osobą tryskającą energią, która teraz gdzieś uszła. Bardzo chcę być taka jak przedtem, czuć radość życia. Znajomi zaczęli sugerować, że to może depresja. Leczę się też hormonami, obecnie antykoncepcją, zastanawiam się czy owa zmiana nie wynika może z tego? Chciałam iść do psychologa, ale sama nie wiem jak określić bliżej mój problem. Bardzo proszę o pomoc, bo to mnie już wykańcza. Z góry serdecznie dziękuje.
Witam!
Udając się do specjalisty nie musi Pani wiedzieć, co Pani konkretnie dolega - od tego właśnie jest psycholog czy psychiatra.
Warto, żeby skonsultowała się Pani w pierwszej kolejności z lekarzem psychiatrą. Będzie mógł dokładnie określić, z czym związane jest pogorszenie nastroju (czy mogła mieć na to wpływ antykoncepcja hormonalna). Do psychologa też warto się udać. Będzie Pani mogła pracować nad swoimi problemami i samopoczuciem. Stosowanie się do zaleceń specjalistów może pozwolić Pani na sprawny powrót do równowagi psychicznej i odzyskanie swojej dawnej energii.
Pozdrawiam
Witam,
wskazana jest konsultacja i leczenie w Poradni Zdrowia Psychicznego.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por
Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "
Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow
