Najważniejsze jest dobro dziecka, ale ja też chcę być szczęśliwa

Mam 19 lat, mam na imię Anastazja. Niedawno urodziłam syna (7 mies. temu). Wraz z moim partnerem od początku nie zawsze byliśmy szczęśliwi, a mnie się wydawało, że tak po prostu być musi, że taka kolej rzeczy, że jestem w ciąży i muszę z nim być. Niestety od paru miesięcy jestem w totalnej rozsypce i nie jest to depresja poporodowa. Mam po prostu problem, chciałabym się związać z kimś innym, z kimś kto kocha mnie (małego również), kto traktuje mnie jak KOBIETĘ. Przy nim czuję się szczęśliwa, dowartościowana. Ale wszystko to ginie, gdy tylko zaczynam ten temat z rodzicami. Przez nich, choć byłam pewna swojej decyzji, zaczęłam znów się wahać. A przy moim obecnym partnerze czuję się mało kobieca, nie kocham go. Nie wiem, co mam robić, nie widzę sensu w życiu, skoro mam trwać przy kimś jedynie z PRZYZWYCZAJENIA.(Jesteśmy razem 3 lata). Najważniejsze jest dla mnie dobro małego, ale sama chcę również być szczęśliwa, a wiem, że tamten człowiek może nam to szczęście dać. CO ROBIĆ? :(:(:(:((

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Joanna Żur-Teper

60 poziom zaufania

Witam,
oczywiście zgadzam się z Tobą - masz prawo być szczęśliwa i ułożyć sobie życie według własnego pomysłu. W tej sytuacji widzę tylko trzy wyjścia: możesz zostać z obecnym partnerem, związać się z kimś innym lub nie wiązać się z nikim. Podjęcie decyzji powinno zależeć tylko od Ciebie, ponieważ to Twoje życie, a konsekwencje swoich wyborów będziesz ponosić Ty.
Proponuję Ci, żebyś ponownie przeanalizowała koszty i zyski każdej decyzji, którą bierzesz pod uwagę. Ważne jest to, żebyś kierowała się swoimi potrzebami. Pomocna może się okazać rozmowa z kimś życzliwym, z przyjaciółką czy z bliską osobą z rodziny.
Powinnaś również szczerze porozmawiać ze swoim partnerem i powiedzieć mu o swoich wątpliwościach. Jeśli zdecydujesz się odejść, należy ustalić jak dalej będzie wyglądała opieka nad dzieckiem, w jaki sposób podzielicie się obowiązkami itp. Taka rozmowa może być trudna, ale jest nieunikniona.
Pozdrawiam Cię serdecznie!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak zerwać z dziewczyną, nie raniąc jej uczuć? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Kocham go, chcę być z nim - co zrobić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Od trzech lat kocham pewnego chłopaka - co dalej?! – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Jak sobie poradzić z nieszczęśliwą miłością? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Myśli samobójcze z powodu nieszczęśliwej miłości – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak powiedzieć mamie, że chcę mieszkać z nią, a nie z ojcem i jego nową rodziną? – odpowiada Magdalena Pikulska
Rodzice chcą mnie zostawić w UK. Ratunku! Co mam robić? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak zerwać z chłopakiem, który grozi samobójstwiem? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak powiedzieć dziewczynie o mojej wizji sensu życia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co zrobić, żeby ze mną nie zerwał i był szczęśliwy? – odpowiada Mgr Małgorzata Wierzbicka

Najważniejsze jest dobro dziecka, ale ja też chcę być szczęśliwa

artykuły

Introwertycy w czasie epidemii koronawirusa. "Ta sytuacja dla mnie mogłaby trwać znacznie dłużej"

39 rad psychologa, jak być szczęśliwym każdego dnia

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła