Narzekanie, awanturowanie się i krytykowanie u 64-letniej mamy

Mam problem z moja mamą, ma 64 lata. ostatnio coraz bardziej krytykuje mojego ojca czepia się o wszystko nawet przy osobach z dalszej rodziny, kiedy do niej dzwonie to robi z siebie męczennice i oczywiście narzeka, moim zdaniem dzieje się coś nie dobrego. kiedy był u niej brat tez robiła awanturę o coś źle odstawionego w kuchni, dodam ze mój ojciec jest bardzo spokojnym człowiekiem, mam pytanie czy to może być jakaś choroba psychiczna i jak można doprowadzić do leczenia.
KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

mama jest dorosla i leczenie jej bedzie skuteczne tylko wtedy, gdy bedzie tego chciala sama...a Pani tematem na psychoterapie jest jak sobie radzic z takim zachowaniem mamy, jak i dlaczego nie mieszac sie w zycie rodzicow a zajac sie swoim zyciem i swoim szczesciem w zyciu.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

0

Jeżeli zachowanie mamy jest czymś nowym, co stanowi zmianę w jej sposobie zachowania,warto zastanowić się, co może leżeć u źródła. Zachęcam do szczerej rozmowy z mamą - być może jest coś, co ją martwi lub z czym sobie nie radzi? Zmiany nastroju mogą być związane z pogorszeniem stanu zdrowia - dlatego warto namówić mamę na wykonanie badań lekarskich. Drażliwość u osób w tym wieku może być również jednym z objawów depresji. Jeśli to możliwe, proszę zachęcić mamę do konsultacji ze specjalistą - z lekarzem i/lub z psychologiem. I proszę zadbać również o emocje swoje i innych członków rodziny.

Pozdrawiam
Katarzyna Binder

0

W wieku Pani mamy warto zacząć rozpoznanie problemu od sprawdzenia stanu zdrowia - być może jest ono podłożem zmian w zachowaniu. Jeżeli Pani mamie nie dolega zdrowotnie nic poważniejszego, wówczas warto przemyśleć od jakiego momentu takie zachowania mają miejsce - czy coś znacząco zmieniło się w życiu mamy? Czy może być to reakcja na te zmiany? Od strony wychowawczej - w tym wieku człowiek raczej dostrzega korzyści płynące ze stabilizacji i ceni sobie poczucie bezpieczeństwa. Jeżeli w jakiś sposób zostało to zaburzone, to być może mama w ten sposób sobie z tym radzi? Jeżeli samo wsparcie bliskich nie wystarcza, można zaproponować m.in. terapię z udziałem rodziny bądź indywidualną, o ile mama dostrzega taką potrzebę. Nie napisała Pani nic o stanowisku taty, czy takie zachowanie go niepokoi i utrudnia relacje z mamą. Być może warto zaproponować obojgu rozmowę na temat tego, co Panią i rodzeństwo niepokoi, aby nakreślić mamie skalę problemu i zaproponować pomoc?

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty