Negatywne nastawienie do świata i postawa ironiczna u 28-latki

Po tylu latach zaczynac wszystko od nowa tylko jak, jesli ja nie umie udawac byc kims innym niz jestem. Nie mam co wspominac dobrego, nie pamietam wielu rzeczy, odbieram swiat na swoj spoosb, tzn nie wiem czy wogole moj mozg funkcjonuje, chyba nie bo nie potrafie wykrzesac paru pozytywnych zdan, ciekawych rzeczy opowiedziec, bo czytajac nie zapamietuje, jestem strasznie negatywna I ironiczna, sprowadzam swoimi slowami nieszczescia, pretensjonalne zachowanie, Ja juz chyba nigdy nie wyjde .

KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Trudności w wyrażaniu emocji Psychologia Psychoterapia

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

80 poziom zaufania

Dzień dobry,

W Pani poście nie ma bezpośredniego pytania, więc trudno się do niego odnieść. Wiele w nim refleksji na temat jakości Pani życia, a raczej jego odbioru przez Panią. Pani opis oraz kilka innych postów będących niejako rozwinięciem Pani refleksji wskazuje na konieczność przynajmniej konsultacji psychologicznej.
Pozdrawiam.

Mgr Zuzanna Starczewska Psycholog, Sosnowiec

52 poziom zaufania

Witam,
może potrzebuje pani rozmowy z kimś kto pani nie zna. Do tego celu najlepiej nadaje się psychoterapeuta. Może pani pomóc w zrozumieniu tego co się z panią dzieje. Zamykanie się w sobie to nie jest dobry pomysł. Proszę skorzystać z porady psychologa (psychoterapeuty).
Pozdrawiam

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Jeżeli chce Pani zrozumieć to co się z Panią dzieje, jak również zmienić obecny stan - to namawiam na podjęcie psychoterapii.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Panika i strach oraz izolacja od ludzi u 28-latki – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
Izolacja od społeczeństwa oraz problemy z pamięcią i koncentracją a autyzm – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Negatywne postrzeganie świata – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy możliwa jest choroba psychiczna u 21-latki? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
Syndrom świadomych snów – odpowiada Paulina Witek
Uzależnienie psychiczne od rodziców – odpowiada Lek. Paweł Baljon
Problemy z pamięcią i koncentracją oraz trudności w prowadzeniu rozmowy – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Zaburzenia pamięci u 19-latki – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne u 20-latki – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
Zaniki pamięci i agresja u 28-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

Psychoterapia online

Jestem psychoterapeutką, która większości swoich k

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Joanna Pawluśkiewicz o COVID: To było tak, jakby moje ciało zaczęło się po kolei wyłączać

- Łatwo jest mówić, że teraz musisz odpuszczać

Agresja i negatywne nastawienie do świata

moja mam ma bardzonegatywne nastawienie, opowiada smutne doswiadczenia zyciowe i bardzo czesto do nich wraca, ostatnio jest agresywa, wszystko na NIE, nie da sobie nic powiedziec, ma schudnac-zlecenie cardiology, szuka wykretow zeby tylko nic nie robic dla zdrowia. Sluzac jej dobra rada, nie akceptuje, obiera to w sposob zlosliwy. Wspomnialam jej, ze powinna poprosic lekarza o leki na wyluzowanie sie, to odebrala, ze robie ja glupia, jest obrazona i nie mozna nic jej powiedziec. Prosze o rade.

KOBIETA, 67 LAT ponad rok temu

Lęk Depresja Zaburzenia zachowania Psychologia

Mgr Sylwia Nowak Psycholog, Łódź

45 poziom zaufania

Witam,
Stan mamy, który Pani opisuje z pewnością jest trudny również dla Pani i niestety może również utrudniać dalszą diagnozę.Warto zasięgnąć porady psychiatry, może na początku samej z niej skorzystać opisując stan mamy.Najlepiej gdyby zgodziła się na konsultacje sama w kolejnym etapie.Może Pani po raz kolejny spróbować porozmawiać z nią o konieczności diagnozy specjalisty. Część lekarzy jeździ również na wizyty domowe,może to ułatwiłoby sprawę.
Zachowanie mamy przypomina z opisu cechy depresji wieku podeszlego, możliwe są również zmiany demencyjne charakterystyczne dla wieku,diagnozę stawia lekarz psychiatra stąd tak ważna jest konsultacja z nim.
pozdrawiam
Sylwia Nowak

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Warto skonsultować się z lekarzem geriatrą. Podobne trudności mogą mieć zarówno podłoże emocjonalne, jak i chorobowe. Zależnie od diagnozy zleci dalsze radzenie sobie i leczenie.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Negatywne nastawienie i symulowanie choroby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Złamanie biodra oraz zaniki pamięci i świadomości u 80-latka – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka
Jak pomóc osobie w starszym wieku z utrata pamięci? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Zmęczenie, senność, negatywne nastawienie i brak chęci do życia – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Trzęsą mi się ręce, mam negatywne nastawienie do siebie - czy to już nerwica? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Napady agresji i ciągły smutek przy depresji i nerwicy – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Odczuwam agresję - czy to objaw ADHD? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
Informowanie chorej na Alzheimera o jej stanie – odpowiada Lek. Rafał Gryszkiewicz
Czy mogę być w ciąży mimo negatywnego testu ciążowego? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Brak wiary i motywacji - czy z takim nastawieniem warto iść do psychiatry? – odpowiada Magdalena Pikulska

artykuły

Samobójstwa: Dlaczego mężczyźni przeważają w statystykach?

- Polska należy do krajów w Europie, gdzie prz

Lekarz walczy z białaczką. "Szukamy rozpaczliwie bliźniaka genetycznego"

Dr Piotr Sołtysiak to ceniony chirurg dziecięcy z

Psychiatra - kim jest i co leczy? Jak wygląda wizyta?

Psychiatra diagnozuje i leczy choroby oraz zaburze

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Negatywne nastawienie i symulowanie choroby

Od kilku lat, mam takie dziwne nastawienie. Budzę się rano do szkoły i już wiem, że mam dość, że nie chcę tam iść. Bez powodu, albo powodem jest strach przed tym że zawalę kart lub spr. Symuluję wtedy chorobę (zazwyczaj że jest mi nie dobrze i chce mi się wymiotować). Mam niską samoocenę i nie mam praktycznie nikogo z kim mogłabym pogadać tak o wszystkim. Przez głowę już nie raz mi przeszło "czy ktoś by tęsknił jakbym się zabiła". Potrzebuję pomocy, ale nie wiem gdzie ją znaleźć.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Psychologia Psychoterapia Samoocena

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Może Pani udać się do Poradni Zdrowia Psychicznego (w ramach NFZ) - np.: tutaj http://www.czpfeniks.pl/gliwice.html - gdzie lekarz po zbadaniu Pani zaproponuje odpowiednie postępowanie (np.: psychoterapię).

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Może Pani zgłosić się np. do psychologa szkolnego, Poradni Zdrowia Psychicznego czy Centrum Interwencji Kryzysowej w swoim mieście. Numer telefonu zaufania dla młodzieży to 116 111. Także tam może Pani otrzymać informację o najbliższym Pani miejscu zamieszkania ośrodku pomocy psychologicznej.

Pozdrawiam!