Nerwica lękowo-depresyjna a fobie społeczne

Witam, mam 21 lat, jestem kobietą i mam ogromne problemy ze sobą. W rodzinie nigdy nie było wsparcia, brak miłości, ciągłe kłótnie, przemoc psychiczna i fizyczna ze strony ojca. Od 13 roku życia ataki paniki, w wieku 18 lat została zdiagnozowana nerwica lękowo-depresyjna. Obecnie od dwóch lat nie mieszkam z rodzicami,a z chłopakiem. Panicznie boję się pójścia do szkoły/pracy. Jak wyjść z tej okropnej choroby? Chodzę do psychoterapeuty i psychiatry, biorę leki, jednak pomagają tylko trochę.

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Fobie społeczne Nerwica Ataki paniki Psychiatria Psychologia Psychoterapia Przemoc psychiczna

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Myślę, że najlepiej porozmawiać o swoich wątpliwościach/efektach leczenia z własnym psychoterapeutą i lekarzem, ponieważ ONI znają Pani historię leczenia OSOBIŚCIE.

Mgr Katarzyna Orlikowska Psychoterapeuta, Katowice

19 poziom zaufania

Witam. Pisze Pani "..nigdy nie było wsparcia, brak miłości, ciągłe kłótnie, przemoc psychiczna i fizyczna ze strony ojca.." po takich przeżyciach praca w psychoterapii może być długoterminowa. Jest Pani młodą osobą, zachęcam do kontynuacji spotkań z psychoterapeutą. Pozdrawiam

Mgr Katarzyna Bilnik-Barańska Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Proszę porozmawiać z psychoterapeutą o braku postępów w terapii, to ważne by szczerze komunikować to, co Pani czuje. Przepracowanie traumatycznego dzieciństwa i zmiana myślenia o nim, to proces długotrwały, potrzeba jest cierpliwość i motywacja do pracy nad sobą. Nie wiem w jakim nurcie terapeutycznym Pani się leczy ale w przypadku zaburzeń lękowo-depresyjnych bardzo skuteczna jest terapia poznawczo-behawioralna, polegająca na zmianie myślenia o pewnych faktach, co pociąga za sobą zmianę odbierania rzeczywistości, a co za tym idzie zachowania i samopoczucia.

Pozdrawiam serdecznie.