Nerwica lękowo-depresyjna a fobie społeczne

Witam, mam 21 lat, jestem kobietą i mam ogromne problemy ze sobą. W rodzinie nigdy nie było wsparcia, brak miłości, ciągłe kłótnie, przemoc psychiczna i fizyczna ze strony ojca. Od 13 roku życia ataki paniki, w wieku 18 lat została zdiagnozowana nerwica lękowo-depresyjna. Obecnie od dwóch lat nie mieszkam z rodzicami,a z chłopakiem. Panicznie boję się pójścia do szkoły/pracy. Jak wyjść z tej okropnej choroby? Chodzę do psychoterapeuty i psychiatry, biorę leki, jednak pomagają tylko trochę.
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Dzień dobry,

Myślę, że najlepiej porozmawiać o swoich wątpliwościach/efektach leczenia z własnym psychoterapeutą i lekarzem, ponieważ ONI znają Pani historię leczenia OSOBIŚCIE.

0

Witam. Pisze Pani "..nigdy nie było wsparcia, brak miłości, ciągłe kłótnie, przemoc psychiczna i fizyczna ze strony ojca.." po takich przeżyciach praca w psychoterapii może być długoterminowa. Jest Pani młodą osobą, zachęcam do kontynuacji spotkań z psychoterapeutą. Pozdrawiam

0

Proszę porozmawiać z psychoterapeutą o braku postępów w terapii, to ważne by szczerze komunikować to, co Pani czuje. Przepracowanie traumatycznego dzieciństwa i zmiana myślenia o nim, to proces długotrwały, potrzeba jest cierpliwość i motywacja do pracy nad sobą. Nie wiem w jakim nurcie terapeutycznym Pani się leczy ale w przypadku zaburzeń lękowo-depresyjnych bardzo skuteczna jest terapia poznawczo-behawioralna, polegająca na zmianie myślenia o pewnych faktach, co pociąga za sobą zmianę odbierania rzeczywistości, a co za tym idzie zachowania i samopoczucia.

Pozdrawiam serdecznie.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty