Nie odczuwam emocji - co się dzieje?

Witam, Mam 22 lata. Od lat nie czuję żadnych emocji. Nie czuję miłości, nie czuję sympatii, współczucia. Nie zależy mi na nikim, nie umiem się do kogoś przywiązać, nic od siebie dać. Jeżeli pojawia się coś na kształt emocji znika bardzo szybko. Trwa to od co najmniej 5, może nawet 7 lat. Nie mam innych problemów, po prostu nie umiem zmusić się do zaakceptowania kogokolwiek, do zobaczenia w innych osoby, z którą warto porozmawiać lub zaufać. Nie mam też przyjaciół, nie utrzymuję kontaktów z rodziną. Nie mam żadnych innych problemów ze zdrowiem. Ostatnio zauważyłem też, że nie umiem przestać ranić ludzi. Nie wiem co mi jest, ale nie sądzę żeby było to normalne.

MĘŻCZYZNA, 22 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!
Warto zastanowić się nad źródłem problemów związanych z okazywaniem uczuć, szczególnie tych pozytywnych. Koncentrowanie się tylko i wyłącznie na negatywnych emocjach nie sprzyja budowaniu relacji, etc.
Chciałabym zwrócić pana uwagę na fakt, że jest to problem, skoro zdecydował się pan na poszukiwanie pomocy. Proszę pamiętać, że tylko w kontakcie bezpośrednim z psychologiem będzie mógł Pan przepracować swoje emocje, zastanowić się nad skąd takie problemy.
Podaje pan zbyt mało informacji o sobie. Jednak proszę pamiętać, że problemy w okazywaniu uczuć mogą mieć swoje źródło we wcześniejszych relacjach jakie pan tworzył. Mam tu na myśli np. doświadczenia z dzieciństwa. Pomoc uzyska pan tylko i wyłącznie zwracając się bezpośrednio do specjalisty.
Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

zalecana jest diagnostyka i leczenie w Poradni zdrowia Psychicznego (NFZ). Należy dotrzeć do przyczyny problemu i leczyć metodą psychoterapii.

Pozdrawiam serdecznie

Dr Małgorzata Mazurek Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Witam,
Najważniejsze jest dla Pana w tym momencie odkrycie źródła problemu, a to może odbyć się przy bezpośrednich kontakcie z psychologiem, do konsultacji zalecałabym również wykorzystanie testów psychologicznych do diagnostyki osobowości oraz podjęcie formy pomocy w postaci psychoterapii, w zależności od wyników.
Pozdrawiam,
Małgorzata Mazurek

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak nauczyć się okazywania uczuć i emocji? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak zacząć odczuwać emocje? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Boję się bliskości i samotności - co mi jest? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak pozbyć się barier przy okazywaniu emocji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Silne odczuwanie emocji – odpowiada Mgr Barbara Owczarska
Nienawiść do osoby, która mnie skrzywdziła i odczuwanie skrajnych emocji – odpowiada Agnieszka Jamroży
Mam myśli samobójcze, ale nie chcę, żeby mama o tym wiedziała - co robić? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak radzić sobie z emocjami? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Co jeść by zwalczyć anemię i schudnąć? – odpowiada Mgr Katarzyna Mazowska
Czuję się niepotrzebny - co zrobić, żeby to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Rozstanie z bliską osobą a depresja

Rozstanie wiąże się zwykle z wieloma trudnymi emoc

Ciało w psychoterapii ma znaczenie

Pacjenci często przychodzą do gabinetu psychoterap

Samotność a depresja

Samotność jest uczuciem wyobcowania, poczuciem bra

Jak zminimalizować odczuwanie emocji?

Chciałabym zminimalizować odczuwanie emocji. W kontakcie z ludźmi bywam chłodna, ale w głębi siebie albo kiedy jestem sama moje emocje wręcz kipią i są nieadekwatnie mocne w stosunku do sytuacji. Proszę o rady, a nie pouczenia, że powinno się mięć wyraźne emocje; dla mnie takie odczuwanie to oznaka słabości.

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Trudności w wyrażaniu emocji Psychologia Psychoterapia Emocje

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Być może dobrą radą okazałoby się zbalansowanie, zrównoważenie tego, co wewnątrz, a tego, co okazywane na zewnątrz?
Być może im większy wewnętrzny chłód, dystans i opanowanie na zewnątrz, tym więcej "kipi" wewnątrz?
Być może założenie, pogląd, że odczuwanie emocji jest oznaką słabości, nasila Pani frustrację i tym bardziej nasila niechciane emocje?

Są to jednak jedynie moje hipotezy, domysły na podstawie skąpych informacji.
Przeżywane emocje to bardzo szeroki temat, silnie związany m.in. z historią życia, cechami osobowości itp., stąd, niestety, udzielanie rad w tej kwestii może przekraczać możliwości kontaktu internetowego.

Aby szerzej omówić opisywane przez Panią trudności, zachęcam do osobistej konsultacji psychoterapeutycznej w swoim mieście.

Pozdrawiam!

Mgr Marek Lisowski Psychoterapeuta, Dziwnówek

66 poziom zaufania

Nauka odczuwania emocji jest procesem. Najlepiej jeśli przeprowadzi się go przy pomocy psychologa. Wskazana jest dogłębna analiza przyczyn Pani trudności i odpowiednie poprowadzenie przez profesjonalistę. Zachęcam do kontaktu z psychologiem.

Mgr Malwina Huńczak Psycholog, Wrocław

37 poziom zaufania

Nie istnieje coś takiego jak zminimalizowanie emocji. Emocje po prostu są w każdym z nas i nie wynikają ze słabości. Są naturalnym elementem funkcjonowania psychiki, zarówno te dobre, pozytywne jak i te powszechnie uważane za negatywne.
Można natomiast nauczyć się odczytywać swoje emocje, kontrolować je i modulować.
Pisze Pani, że w kontaktach z ludźmi jest Pani chłodna, a w głębi siebie „emocje kipią”. Oznacza to, że prawdopodobnie z jakichś powodów wśród ludzi nie wyraża Pani swoich emocji, ale „zatrzymuje” je Pani w środku. Z tego powodu emocje kipią w Pani i są nieadekwatne do sytuacji, ponieważ szukają ujścia. Wtedy może zdarzyć się tak, że „wybuchają” nieoczekiwanie i nie we właściwym momencie. Przyczyny takiego stanu rzeczy mogą być różne. Być może jako dziecko nie miała Pani przyzwolenia na wyrażanie siebie i całego wachlarza emocji?
Proszę spróbować umówić się na konsultację z psychoterapeutą. Na spotkaniu będzie Pani miała możliwość zastanowienia się nad przyczynami Pani trudności i możliwych sposobów radzenia sobie z własnymi emocjami.

Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Malwina Huńczak