Niedoczynność tarczycy a tycie
Witam serdecznie. Mam na imię Karolina, w grudniu skończyłam 18 lat. w ubiegłym roku dokładnie październiku wykryto u mnie niedoczynność tarczycy, biorę hormon. Mam 169cm i ważę lekko ponad 57 kg. Odkąd biorę hormony zaczęłam tyć, mam znacznie wzmożony apetyt o około 50% niż dotychczas. Zawsze miałam bzika na punkcie odchudzania, całe życie i ciągle nie jestem zadowolona ze swojego wyglądu. Gdy się dowiedziałam o zmniejszonym metabolizmie w czasie niedoczynności czego skutkiem jest tycie załamałam się byłam gotowa nie brać leków by tylko nie przytyć.
Więc moje ostateczne pytanie jest takie czy będąc chorym na niedoczynność tarczycy można żyć tak by nie przytyć, by utrzymywać wagę czy tycie jest po prostu nieuniknione? Boje się być ponownie tak gruba (będąc w 4kl podstawówki ważyłam 60 kg tyjąc z 46....ogromny cios). Uczę się w liceum, czasu na aktywność fizyczna za wiele nie mam tyle co do szkoły ok 1km i powrotem.
Otyły jest dziadek, tata mamy. Rano wstając jem płatki z mlekiem, następnie drugie śniadanie jest to kanapka z chlebem pełnoziarnistym serkiem śmietankowym zamiast masła oraz zazwyczaj jakieś warzywo, obiad jest zależny od tego co rodzice ugotują czasami przyrządzam sobie sama cos lepszego, często jadam sałatkę z warzyw (marchew pomidor, papryka jakaś sałata słonecznik migdal i inne) plus serek wiejski na kolacje często maślankę z otrębami granulowanymi, często w międzyczasie podjadam jabłkami lub innymi owocami przede wszystkim słodyczami, gdy pije kawę wzmacnia mi się ochota na kanapki z nutella z dodatkiem twarożku albo potrafię zjeść cala czekoladę mimo iż w żołądku juz nie mam miejsca, aż brzuch boli.
Bardzo proszę o pomoc, strasznie się zagubiłam... pozdrawiam!
