Pesymizm i brak wiary we własne siły
Czy jest coś ze mną nie tak? Nie umiem być sama, a gdy jestem nie umiem się niczym zająć, jestem rozbita. Nie potrafię się skoncentrować na niczym. Przed pierwszym dniem w pracy/na uczelni drżę i płaczę. Zakładam zawsze, że będzie źle. Nie umiem się pozbyć myśli, że jestem beznadziejna, nie skupiam się nad tym, co ktoś do mnie mówi. Często staram się, szybko zapominam, przez co czuję się głupsza/gorsza od innych. I to uczucie mi towarzyszy za każdym razem w towarzystwie. Czy to tylko pesymizm?
