Problem z kompulsywnym jedzeniem u 29-latki

Witam mam taki problem iż wchłaniam każde pokarmy jak narkotyk, a gdy przyjdzie kryzys typu ze jestem za gruba to uda mi sie ograniczyć do tygodnia a po tygodniu znowu zżeram bo inaczej nie da sie tego nazwać wszystko co mam w domu. A jak jestem zła albo "nieszczęśliwa" to juz wogole nie potrafię sie opamiętać. Zajadam smutki :( i tyje, jestem po drugiej ciazy i wazę 95 kilo gdzie przed druga ciąża udało mi sie schudnąć do 72. Jak moge nie jeść??????? Ratujcie bo ja juz nie mam sił i placze!!!!!

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Dietetyka Psychologia Jedzenie kompulsywne

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Pozostaje Pani podjąć leczenie - tj.psychoterapię, w formie ambulatoryjnej (PZP, prywatnie) lub na oddziale szpitalnym specjalizującym się w leczeniu zaburzeń odżywiania (np.: Szp. Uniwersytecki w Krakowie, Pododz.Psychiatrii Psychodynamicznej).W internecie dostępna jest również lista certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego wg miejscowości.

Mgr Ewelina Gumiela Dietetyk, Zwierzyniec

21 poziom zaufania

Witam serdecznie,

jeżeli jest Pani zdecydowana zmienić tę kwestię w swoim życiu, to warto byłoby spotkać się z wykwalifikowanym psychodietetykiem. Oprócz pracy nad "psyche", czyli m.in. radzeniem sobie z emocjami, pracuje on również nad wytworzeniem prawidłowych nawyków żywieniowych.

Dobre nawyki żywieniowe to klucz do utrzymania zdrowej i właściwej masy ciała.

Pozdrawiam,
Ewelina Gumiela, mgr dietetyk

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Psychoterapia poznawczo-behawioralna powinna Panią nauczyć jak radzić sobie z tym problemem i z czasem pozwoli go zniwelować. Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Bulimia i kompulsywne objadanie się – odpowiada Mgr Patrycja Sankowska
Nawrót nerwicy lękowej po leczeniu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Nieustanna myśl o odchudzaniu u 23-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Depresja przy otyłości – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Wstręt do jedzenia a rozwój bulimii – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
Zaburzenia odżywiania - kompulsywne jedzenie – odpowiada Mgr Katarzyna Mazowska
Jedzenie kompulsywne u 21-letniej osoby – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
Bulimia i agresja u 15-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Nerwica lękowa i duszności – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Bulimia, ból brzucha oraz problemy z wypróżnieniem po stosowaniu głodówki i zażywaniu Bisycydolu – odpowiada Marta Osińska-Białczyk

artykuły

Pomoc psychologiczna w związku z epidemią koronowiursa. Nasi eksperci czekają na Twoje pytania

Rozwijająca się epidemia koronawirusa przyczyniła

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Beata Tadla zszokowana zachowaniem aptekarki. Farmaceutka zapytała, po co jej maseczka skoro koronawirus nie istnieje

Znana dziennikarka Beata Tadla udała się do apteki

Problem z kompulsywnym jedzeniem u 27-latki

Witam mam problem z kompulsywnym jedzeniem nie umiem z tym sobie poradzić zaczęłam jeść ze jestem samotna i nie mogę sobie nikogo znaleźć a potem zaczęłam jeść z nudów i tak na przemian jem zdrowo i jak mam ciężkie chwile wracam do jedzenia i tyje i tak w kółko takie cos trawa już od 8 lat a mam 27 lat nie wiem jak rozwiązać ten poważny problem ?

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Uczucie samotności Dietetyka Psychologia Jedzenie kompulsywne

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę znaleźć psychoterapeutę w swojej okolicy i podjąć się leczenia.
Pomoc może Pani uzyskać np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego lub prywatnie (proszę szukać terapeutów pracujących w nurcie psychodynamicznym, p.analitycznym).

Lek. Paulina Czajkowska Psychoterapeuta, Rzeszów

7 poziom zaufania

Witam,

sugerowałabym konsultację u psychologa bądź zgłoszenie się do poradni leczenia zaburzeń odżywiania.

Pozdrawiam

Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec) Dietetyka, Warszawa

100 poziom zaufania

Witam Panią,

Najlepiej jest poszukać pomocy u specjalistów. Zalecam wizytę u psychologa zajmującego się zaburzeniami odżywiania. Lekarz powinien Pani pomóc. Choroba ta ,,siedzi w Pani głowie'' i obawiam się że samodzielnie sobie Pani z tym nie poradzi!

Pozdrawiam
Mgr Joanna Wasiluk
Dietetyk

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Podejrzenie zaburzeń jedzenia kompulsywnego – odpowiada Ewa Kozłowska
Samodzielne poradzenie sobie z jedzeniem kompulsywnym – odpowiada Mgr Aleksandra Józwik
Ciągłe myślenie o jedzeniu – odpowiada Mgr Adrian Kowalewski
Ciągłe myślenie o jedzeniu i kompulsywne objadanie się – odpowiada Marta Mielniczuk
Walka z kompulsywnym jedzeniem – odpowiada Mgr Paulina Filipowicz
Kompulsywne objadanie się i stany depresyjne – odpowiada Mgr Paulina Guziołek
Problemy w dzieciństwie a seksoholizm – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
Podejrzenie zaburzeń odżywiania – odpowiada Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Jak sobie radzić z nerwicą i zaburzeniami lękowymi? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Wyrzucanie jedzenia przez córkę – odpowiada Dr Krystyna Pogoń

artykuły

Trichofagia - co warto wiedzieć o zjadaniu włosów?

Trichofagia jest schorzeniem o podłożu psychicznym

"Myślałem, że jestem nie do odratowania" - Artur Cnotalski o depresji i otyłości

Artur Cnotalski jest dziennikarzem, tłumaczem i fr

"Ta choroba to samotność". Roksana Środa, dietetyk, sama musiała zmierzyć się z anoreksją, SIBO, IBS i PCOS

Roksana Środa, 27-letni dietetyk kliniczny, przesz

Mgr inż. Ola Kilen-Zasieczna Dietetyka

umów wizytę

Dr n. med. Aneta Kościołek Dietetyka

umów wizytę

Mgr Adrianna Frelich Dietetyka, Warszawa

umów wizytę

Mgr Małgorzata Więch Dietetyk, Warszawa, Babice Nowe

umów wizytę

Problem kompulsywnego jedzenia: jak się wyleczyć?

Witam, niedawno uświadomiłam sobie, że borykam się z problemem kompulsywnego jedzenia. Mam 21 lat, 167cm wzrostu i ważę 72kg. Zawsze miałam świadomość tego, że mam skłonności do tycia uwarunkowane genetycznie. Wydawało mi się także, iż mam słabą przemianę materii. Będąc dzieckiem nie miałam porblemów z nadwaga, byłam szczupła jednak już w połowie podstawowki zaczęły się problemy z moją wagą. Od dawna jestem świadoma tego, że zajadam stres, złość, smutek oraz co jest najgorsze nudę. To ostatnie było czynnikiem zapalnym. W pewne, pamiętne wakacje w podstawówce pojechałam do rodziny na dwa tygodnie. Pamiętam niewiele, tylko tyle, że strasznie się momentami nudziłam, a że jestem osobą leniwą, to nie miałam ochoty wyszukiwać sobie sensownego zajęcia. W ciągu tego pobytu przytyłam jako 10 czy 11 - letnie dziecko 4 kg i od tego czasu sukcesywnie z roku na rok przybywa mi kilogram czy dwa na wadze. Przez lata usłyszałam wiele przykrych uwag na temat mojej figury, co skutkowalo niskim poczuciem własnej wartości. Niezadowolenie ze swojego wyglądu motywowało mnie do zmian. Próbowałam różnych diet i sportów (choć tego drugiego rzadko) jednak nigdy nie dotarłam do wyznaczonego celu, bo brakowało mi samozaparcia. Dziś jestem w pełni świadoma problemu. Moim największym problemem jest lenistwo. Z tym związane są wszelkie trudności, z którymi się borykam. Jestem chorobliwie leniwa i prowadzę przez to siedzący tryb życia. Wiem, że jeśli przezwyciężę LENISTWO to osiagnę 80% sukcesu w walce z moją obsesją, ktorą jest jedzenie, dlatego, że bedę potrafiła zorganizować sobie w taki sposób dzień, że nie będę w stanie myśleć wciąż o jedzeniu, to po pierwsze; po drugie będę z siebie zadowolona, będę dumna z tego, jak wiele jednego dnia zrobiłam i że potrafiłam się do tego zmobilizować, a kiedy jestem szczęśliwa nie jem ponad normę. Dlatego zwracam się z prośbą o podanie mi jakichś przydatnych wskazówek, jak walczyć z tak chorobliwym lenistwem.

21 LAT ponad rok temu

Zaburzenia odżywiania Dietetyka Jedzenie kompulsywne

mgr Anna Sajdakowska (Kacperska) Dietetyka, Garwolin

60 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Nie martw się, wszystko da się naprawić. To, że czujesz się "leniwa" wynika prawdopodobnie ze zbyt małej ilości aktywności fizycznej oraz nieprawidłowych zachowań żywieniowych.

Kompulsywne objadanie dotyka najczęściej osoby o niskiej samoocenie, dużym poziomie stresu i emocji życiowych. To zaburzenie odżywiania wynika zazwyczaj z wewnętrznego przymusu spożywania nadmiernej ilości pożywienia.

Co możesz zrobić, aby poczuć się lepiej?

1. Zacznij regularnie uprawiać sport - nie istotne jaki rodzaj. Niech będzie to aktywność fizyczna, która przynosi Ci przyjemność, np. taniec, spacery ze zwierzakiem czy joga.
2. Celebruj jedzenie - jedząc nie wykonuj innych czynności - nie jedz w biegu, nie oglądaj telewizji, skup się na spożywaniu posiłku.
3. Zastanów się, jakie sytuacje wywołują u Ciebie ataki kompulsywnego objadania? Jeśli sobie uświadomisz, jaki rodzaj emocji temu towarzyszy, uda Ci się nad nimi zapanować.
4. Zrezygnuj z siedzącego stylu życia - mniej czasu spędzaj przed komputerem i telewizorem.
5. Spróbuj tzw. żywności, która odstresowuje - pobudza funkcjonowanie nadnerczy, które odpowiedzialne są w naszym organizmie za wydzielanie hormonów stresu. Najlepsze źródła takiej żywności to:
- pestki słonecznika,
- migdały,
- ryż brązowy,
- seler naciowy,
- jagody,
- jeżyny,
- sezam,
- ogórki,
- szparagi.
6. Spożywaj 5 posiłków dziennie: 3 główne oraz 2 przekąski, najlepiej w 3 godzinnych odstępach czasu.
7. Pij dużo niegazowanej wody mineralnej - minimum 1,5 l.

Pozdrawiam,
Anna Kacperska