Problemy w przedszkolu - jak rozmawiać z córką?

Witam! Jestem mamą dziewczynki, która za kilka miesięcy skończy 6 lat. Do przedszkola uczęszcza już drugi rok. Dotychczas była bardzo grzeczna w przedszkolu, bardzo się udzielała, odpowiadała chętnie na pytania. Panie mówiły, że jest jednym z bystrzejszych dzieci. Aż tu nagle, na zebraniu rodziców dowiadujemy się, że nasza córka nie chce w ogóle pracować tak jak inne dzieci, ucząc się literek czy rysując szlaczki w specjalnie po to zakupionych ćwiczeniach. Niechętnie odpowiada na pytania, nie chce brać udziału w żadnych konkursach itp. Najchętniej bawiłaby się tylko z młodszymi dziećmi, które jeszcze się nie uczą. Na pytanie czy ma w domu jakieś książeczki do ćwiczeń odpowiedziała, że nie ma niczego takiego. Mało tego - ma tylko jednego konika i nim się bawi! Jesteśmy z mężem w ogromnym szoku. Mała w domu jest zupełnie inna! Nie wiem skąd do głowy przychodzą jej takie kłamstwa! W domu chętnie ćwiczy pisanie literek, uwielbia kiedy kupujemy jej różnego rodzaju wydawnictwa dla dzieci z ćwiczeniami przeznaczonymi dla jej przedziału wiekowego. Nie muszę chyba wspominać, że zabawek w naszym domu też nie brakuje....Mało tego - właśnie czekamy na ogłoszenie wyników konkursu plastycznego w jednym z magazynów dla dzieci, w którym córka wzięła udział z własnej inicjatywy! A konkursy organizowane w przedszkolu zupełnie jej nie interesują.

Mam ogromy żal do pań wychowawczyń, że dopiero na zebraniu powiedziały nam o problemach córki. Przecież znają ją już długo i wiedzą, że wcześniej była zupełnie innym dzieckiem. Nie mam pojęcia co tak mogło na nią wpłynąć. Ma młodszą 3-letnią siostrzyczkę, z którą bardzo się kochają. Jesteśmy naprawdę szczęśliwą rodziną, między mną i mężem nie ma żadnych konfliktów. Jeśli sytuacja w przedszkolu w ciągu najbliższych tygodni nie ulegnie poprawie, prawdopodobnie udamy się z córką do poradni pedagogiczno-psychologicznej po pomoc, teraz jednak proszę o radę jak w ogóle z nią rozmawiać o tej sytuacji. To naprawdę bystra, mądra i ciekawa świata dziewczynka i bardzo chcemy jej pomóc w tej trudnej sytuacji. Pozdrawiam

KOBIETA ponad rok temu

Witam serdecznie.

Dobrze, że jesteście Państwo umówieni do poradni, ponieważ dowiecie się, jak przebiega rozwój dziecka w tym wieku, co jest wpisane w ten rozwój, a co już niepokoi. Córka jest w wieku, który może przypominać zachowanie 2,5-latka. Dziecko podlega dość gwałtownym emocjom i jest rozdzierane przez skarajności: raz kocha mocno, raz nienawidzi. Bardzo trudno dokonuje wyborów, najlepiej nie robiłoby tego wogóle tylko zabrało obie lub wiecej rzeczy. Rola mamy przestaje być już ważna, to dziecko chce, mimo że nie ma jeszcze takiej gotowości, być najważniejsze i decydować o wszystkim. Mogą w tym czasie zdażać się drobne kradzieże uwarunkowane tym, że "moje" jest dla dziecka bardzo ważne, a "twoje" już niejest tak istotne. Dzieci mogą mieć trudność z przyznaniem się do winy, a pytane wprost potrafią zaprzeć się i nie odpowiadać na pytania i najlepiej wówczas stosować fortele lub podchwytliwe pytania, aby dowiedzieć się prawdy.
Być moze zachowanie córeczki wynika z rozwoju i tu wskazana jest obserwacja malucha i kontrolowanie i korygowanie zachowań.

Pozdrawiam

0

Witam,

czasami dzieci chcą na siebie zwrócić uwagę, w zupełnie inny sposób niż jest normalnie, Jednak w tym przypadku, biorąc pod uwagę to, że dziewczynka jest mądra i przebiegła, w związku z tym, że ma w domu wszystko to, czego dzieci uczą się i oczekują w przedszkolu, robi to, czego potrzebuje dziecko - bawi się.
Diagnoza w Poradni Psychologiczo - Pedagogicznej, przyda się Państwu do potwierdzenia zdolności i umiejętności dziewczynki, na podstawie, której można prosić o wystawienie opinii do szkoły, prawdopodobnie, w szkole dziecko będzie funkcjonować normalnie, jeśli zadania do wykonania będą interesujące, będzie nowa Pani, może to wpłynie na zaangażowanie się dziecka.
Zalecałabym konsultację u psychologa/psychoterapeuty dziecięcego, prywatnie.

Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak rozmawiać z trzynastoletnią córką?

Dzień dobry mam problem z nastoletnią córką. Skończyła 13 lat i wyszło na jaw, że po kryjomu spotyka się z 16-letnim chłopakiem. On namawia ją do seksu, prosi żeby przyjechała na noc żeby nas oklamala. Nie pomagają rozmowy, kary, martwiny się i nie wiemy co dalej robić. Wyraża skruche mówi że się zmieni, płacze, jeździ na wagary do niego a my myślimy że jest w szkole. Proszę o pomoc
KOBIETA, 43 LAT ponad rok temu

Witam
Proszę zgłosić się z córką do psychologa w najbliższej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Wizyta jest bezpłatna. Psycholog po przeprowadzeniu rozmowy , odpowiednich testów oraz wywiadu z rodzicem przekaże wskazówki oraz porady odnośnie dalszego postępowania z córką. Być może zaproponuje terapię psychologiczną.
Pozdrawiam
Anna Szyda

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak rozmawiać z córką po odejściu jej partnera?

Moja córka ma 34 lata i 3 lata temu poznała dużo starszego pana.sex był jej obcy.za 1 razem nie wyszlo-byl ból i za 2 razem też nie wyszło.pan zostawił ją z tego powodu.jak poprosiłam żeby poszła do seksuologa to dostała histerii.co robić?jak rozmawiać? Matka
KOBIETA, 59 LAT ponad rok temu
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty