Witam!
Opisane przez Ciebie objawy najprawdopodobniej są wynikiem zaburzenia z grupy zaburzeń nerwicowych, tj. fobii społecznej. Jest to jedno z najczęściej diagnozowanych schorzeń psychicznych, które często bywa określane chorobą cywilizacyjną.
Zdecydowanie przede wszystkim porozmawiaj o tym z rodzicami i wspólnie udajcie się do specjalisty psychiatry. Zastosowanie właściwych leków, a być może także psychoterapia pozwolą Ci pozbyć się objawów i zwiększyć komfort codziennego życia.
Myslę, że problemy, które opisujesz wymagają bliższego zbadania, najlepiej w czasie terapii. Nie leczone mogą się pogłębiać lub przejść w inne. Spróbuj uważnie przyjżeć się tym trudnym sytuacją - jakie wywołują mysli o sobie , o innych ludziach, jakie emocje ( lęk czy może jeszcze inne), dobrze jest omówić to z bliska osobą. Pamietaj, że masz wpływ na mysli, możesz je zmieniac w danej sytuacji), a poprzez mysli na emocje.
Warto pracować nad poczuciem pewności siebie, własnej wartości, asertywności. Pomoże to odnajdywać się w sytuacjach stresowych i łatwiej w nich radzić, bez leku o ocenę innych, którego efektem może być lęk społeczny czy poczucie bycia obserwowanym. Zachęcam do pracy nad sobą. Moza to zrobić w gabinecie psychologicznym czy trenerskim, skorzystać z pomocy psychologa czy pedagoga szkolnego, popytać bliskich, jak sobie radzą w podobnych sytuacjach, co im pomaga, co utrudnia, jakie mają sposoby co czują teraz i co czuli, gdy byli nastolatkami.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
