Dzień dobry.
Rozumiem, że to dla Ciebie bardzo trudna sytuacja, że czujesz się niechciana i niesłuchana. Nie oznacza to jednak, że rodzice Cię nie chcą, że nie zależy im na Tobie. Spróbuj raz jeszcze spokojnie z nimi porozmawiać, jeżeli to się nie uda spróbuj porozmawiać z kimś komu ufasz - przyjaciel, ktoś z rodziny, psycholog/pedagog szkolny. Być może udzielą Ci pomocy w nauce i wytłumaczą to czego nie rozumiesz. Często sama rozmowa o problemie z kimś innym, pozwala złapać dystans do wydawałoby się bardzo trudnej sytuacji i spróbować poszukać rozwiązań.
Pozdrawiam.
odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Brak porozumienia z rodzicami – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
- Osiemnastolatka a kontrola rodziców – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Myśli samobójcze i okaleczanie się u koleżanki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Problemy po rozwodzie rodziców – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
- Brak siły do życia u 19-latki – odpowiada Mgr Marta Pociecha
- Nadużywanie alkoholu przez ojca i kłótnie rodziców a chęć ucieczki z domu – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Ciągle słyszę, że jestem wredna i myślę tylko o sobie. Co się ze mną dzieje? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- Zakaz od rodziców na wychodzenie z domu – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
- Problem w komunikacji z rodzicami - czy to depresja? – odpowiada Joanna Moczulska-Rogowska
- Jak zacząć rozmowę z rodzicami? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
artykuły
Czy potrafisz zrozumieć dziecięcy świat?
Dziecięcy świat różni się od świata ludzi dorosłyc
Ujarzmij rozrabiakę!
Dzieci w wieku szkolnym nierzadko sprawiają kłopot
"Nie jestem zaklinaczem dzieci. Jestem psychologiem. Uczę, jak wychowywać" - rozmowa z Michałem Kędzierskim
Pięciolatek, który podczas ataku złości demoluje m